Στην ομιλία του στη Μπρατισλάβα τον Μάιο του 2023, ο Εμμανουέλ Μακρόν ξεκίνησε μια διαδικασία προσέγγισης με τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης ιστορικής σημασίας. Τα λόγια του κατά τη διάσκεψη του Παρισιού για την υποστήριξη της Ουκρανίας, και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Πράγα στις 5 Μαρτίου , επιβεβαιώνουν αυτό το σημείο καμπής στη γαλλική εξωτερική πολιτική και επιτρέπουν στον πρόεδρο να αποκτήσει νέο ανάστημα στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Μια περιοχή στην οποία ορισμένες χώρες, όπως η Πολωνία ή οι χώρες της Βαλτικής, απειλούνται άμεσα από τη Ρωσία.

Εάν η mea culpa του Εμανουέλ Μακρόν για το γεγονός ότι η Γαλλία έπρεπε να είχε ακούσει περισσότερο αυτές τις χώρες αντί να τους ζητούσε να «σιωπήσουν» , όπως είχε κάνει ο Ζακ Σιράκ, έχει ακουστεί καλά, κατηγορεί για τις διφορούμενες θέσεις της Γαλλίας έναντι Η Ρωσία και η έλλειψη στρατιωτικής της υποστήριξης για την Ουκρανία παρέμειναν στην περιοχή και εμπόδισαν τη Γαλλία να ισχυριστεί ότι ενσαρκώνει την ευρωπαϊκή ηγεσία.

Η επιτάχυνση της γαλλικής στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο και οι πρόσφατες ομιλίες του Προέδρου της Δημοκρατίας που καλούσε τους Ευρωπαίους για ένα «στρατηγικό άλμα» , να μην είναι «δειλοί» μπροστά σε μια ρωσική δύναμη που έχει γίνει «ασταμάτητη» , για να αντιμετωπίσουν το «πνεύμα της ήττας» και χωρίς να αποκλείεται η αποστολή χερσαίων στρατευμάτων στην Ουκρανία, άφησαν έκτοτε το στίγμα τους στις χώρες της ανατολικής πλευράς της Ευρώπης. Η σαφήνεια του Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος τώρα επιβεβαιώνει ότι η ήττα της Ρωσίας είναι «απαραίτητη» , έρχεται σε αντίθεση με την ασάφεια της έναρξης του πολέμου, όπου ήθελε «να μην ταπεινώσει τη Ρωσία» και καθησυχάζει τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

«Στρατηγική άνοδος»

Οι αυθαιρεσίες και οι δισταγμοί του γερμανού καγκελαρίου, Όλαφ Σολτς, για στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία (ιδίως για την παράδοση του Ταύρου), σε συνδυασμό με την πιθανή επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και τις ισχυρές μελλοντικές αναταράξεις για τη στρατιωτική συμμαχία Ευρωατλαντική, Η Γαλλία εμφανίζεται ως βασικός παράγοντας στην ευρωπαϊκή ασφάλεια. Ένας ρόλος που φυσικά αποδέχεται το Παρίσι. Η επιστροφή, στα τέλη του 2023, στην εξουσία ενός φιλοευρωπαϊκού συνασπισμού στην Πολωνία, ενός γνήσιου περιφερειακού ηγέτη και της χώρας κινητήριου δύναμης για βοήθεια προς την Ουκρανία, σηματοδοτεί την πολιτική στιγμή που πρέπει να εκμεταλλευτεί η Γαλλία για να εδραιώσει την προσέγγισή της με τις χώρες της Κεντρικής και Κεντρικής Ευρώπης. Ανατολική Ευρώπη διαχρονικά και σε βάθος.

Αυτή η προσέγγιση με τις χώρες αυτής της περιοχής, «μεταξύ της Βαλτικής Θάλασσας και της Μαύρης Θάλασσας» , είναι απαραίτητη για το ευρωπαϊκό εγχείρημα που υπερασπίζεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ιδιαίτερα στο πλαίσιο της στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία. Η Γαλλία δεν μπορεί μόνη της να αναλάβει τη «στρατηγική άνοδο» που απαιτεί, ούτε τη μετάβαση σε μια πολεμική οικονομία. Πρέπει να φέρει μαζί της και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Σας απομένει να διαβάσετε το 46,33% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.