Το «δόγμα Dahiyé», με άλλα λόγια η χρήση από το εβραϊκό κράτος μιας δυσανάλογης ένοπλης δύναμης, είναι μια κληρονομιά του πολέμου που εναντιώθηκε στον ισραηλινό στρατό στη Χεζμπολάχ το καλοκαίρι του 2006. Αναφερόταν στην καταστροφή μιας γειτονιάς στην νότια προάστια της Βηρυτού, προπύργιο της σιιτικής πολιτοφυλακής. Πέντε μήνες μετά την έναρξη της ισραηλινής απάντησης στη Γάζα ως απάντηση στις σφαγές αμάχων από πολιτοφύλακες της Χαμάς, στις 7 Οκτωβρίου 2023, η ανάλυση των δορυφορικών εικόνων μαρτυρεί τη μεθοδική εφαρμογή της σε όλες σχεδόν τις πόλεις της στενής λωρίδας γης .
Το ελεύθερο όριο που δίνεται στη δύναμη πυρός έχει ως αποτέλεσμα την κατάργηση της διάκρισης μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών στόχων. Ο ισραηλινός στρατός επιρρίπτει την ευθύνη στην πολιτοφυλακή λόγω της συνυφής των υποδομών της στον αστικό ιστό της Γάζας, μια από τις περιοχές με τη μεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσμού στον κόσμο. Το τακτικό επιχείρημα, ωστόσο, γίνεται αντιληπτό από τις δηλώσεις Ισραηλινών αξιωματούχων που επισημαίνουν ανοιχτά έναν άλλο στόχο.
«Όποιος γυρίσει εδώ, αν γυρίσει μετά, θα βρει μια καμένη γη. Ούτε σπίτια, ούτε γεωργία, ούτε τίποτα. Δεν έχουν μέλλον», δήλωσε ο συνταγματάρχης Yogev Bar-Shesht, αξιωματούχος της πολιτικής (στην πραγματικότητα, στρατιωτικής) διοίκησης που είναι υπεύθυνος για τα παλαιστινιακά εδάφη, στις 4 Νοεμβρίου.
Κατάσταση πολιορκίας
Οι μαρτυρίες που δημοσιεύει η Le Monde δίνουν πλήρες νόημα στη φόρμουλα της καμένης γης. Στοχεύει εξίσου τη μνήμη, με τη βεβήλωση σε βιομηχανική κλίμακα των νεκροταφείων της Γάζας, αλλά και του μέλλοντος, ακριβώς λόγω της καταστροφής των πανεπιστημίων της στενής λωρίδας γης και εκατοντάδων σχολείων.
Ήδη τον Ιανουάριο, τα Ηνωμένα Έθνη υπολόγισαν ότι τα εννέα δέκατα είχαν υποστεί «σημαντική ζημιά» . Και η καταστροφή δεν σταματά εκεί. Οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν επίσης τη ζημιά που προκλήθηκε από τις επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού σε γεωργική γη, η οποία επίσης απειλείται από τη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας κατά μήκος του ισραηλινού εδάφους.
Η απογοήτευση που εξέφρασαν οι δυτικοί σύμμαχοι του Ισραήλ για τις δυσκολίες παράδοσης επισιτιστικής βοήθειας σε μια περιοχή που απειλείται από λιμό που δημιουργήθηκε από την αρχή από το εβραϊκό κράτος προμηνύει τη μάχη που πρέπει να δοθεί για την ανοικοδόμηση της Γάζας, μόλις τελειώσουν οι μάχες και οι όμηροι που ζουν ακόμη. επιτέλους απελευθερώθηκε, ένας ορίζοντας που δυστυχώς συνεχίζει να απομακρύνεται. Η βοήθεια και η ανασυγκρότηση πάνε χέρι-χέρι. Σε αντίθεση με τις πόλεις που καταστράφηκαν πρόσφατα από στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή, η Γάζα κινδυνεύει να παραμείνει υπό πολιορκία.
Χωρίς πραγματική πίεση στο εβραϊκό κράτος, καμία πραγματική ανοικοδόμηση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μια Λωρίδα της Γάζας που έχει καταστεί σε μεγάλο βαθμό ακατοίκητη. Αλλά δεν έχει νόημα να επικαλεστούμε τη λύση των δύο κρατών, εάν αυτή η μαρτυρική επικράτεια παραμείνει πεδίο ερειπίων. Οι προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών και των Ευρωπαίων, που διεκδικούν όλοι ρόλο σε αυτή τη σύγκρουση, θα πρέπει να επικεντρωθούν πρωτίστως στην άρση των εμποδίων που θέτει το εβραϊκό κράτος. Σε αυτό το τραγικό πλαίσιο, οι αεροπορικές ρίψεις τροφίμων που πραγματοποιούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες για να προσπαθήσουν να ανταποκριθούν στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν πρέπει να θεωρηθούν ως κάτι άλλο από αυτό που είναι: απόδειξη αδυναμίας απέναντι στην ισραηλινή αδιαλλαξία ή έλλειψη θα.