Σημείωση του συντάκτη: Συνεργαστήκαμε με το ενημερωτικό δελτίο Brussels Dispatches, που κυκλοφόρησε από τους Wilf King και Pierre Minoves , αντίστοιχα, που εργάζονται για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή. Το ενημερωτικό δελτίο παρέχει μια προσιτή, ευδιάκριτη, υψηλού επιπέδου επισκόπηση του γιατί έχουν σημασία οι επερχόμενες εκλογές του ΕΚ και τι διακυβεύεται για άτομα που μπορεί να μην γνωρίζουν γιατί έχουν σημασία. Θεωρήσαμε σημαντικό να μοιραστούμε και αυτή την άποψη. Παρακάτω θα βρείτε μια νέα αποστολή, από τον Casper de Boer , βοηθό πολιτικής στο υπουργικό συμβούλιο του Επιτρόπου Δικαιοσύνης της ΕΕ, Ντιντιέ Ρέιντερς.
«Η Ευρώπη θα σφυρηλατηθεί στις κρίσεις και θα είναι το άθροισμα των λύσεων που θα υιοθετηθούν για αυτές τις κρίσεις», έγραψε ο Jean Monnet, ένας από τους ιδρυτές της ΕΕ στα απομνημονεύματά του που δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά το 1976. Μεταβείτε στις 24 Φεβρουαρίου 2022, την ημέρα για την οποία η Ρωσία εξαπέλυσε τον επιθετικό της πόλεμο κατά της Ουκρανίας και τα λόγια του Monnet φαίνονται πιο επίκαιρα από ποτέ.
Ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας συνιστά αδιαμφισβήτητη, κατάφωρη παραβίαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του διεθνούς δικαίου, καθώς και μια σαφή αμφισβήτηση των θεμελιωδών αξιών της ΕΕ. Έχει αναγκάσει εκατομμύρια Ουκρανούς να εγκαταλείψουν τη χώρα και έχει οδηγήσει σε αμέτρητα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν εντός και εναντίον της Ουκρανίας.
Με τη δεύτερη επέτειο του πολέμου προ των πυλών, η κοινή γνώμη σε ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ έχει αρχίσει να δείχνει ανησυχητικά σημάδια αμφιθυμίας. Η 24η Φεβρουαρίου 2024 μπορεί τώρα να εκληφθεί ως μια ακόμη ημέρα σε μια σύγκρουση που θεωρείται ολοένα και περισσότερο ως μία από τις πολλές κρίσεις που αντιμετωπίζουν οι πολίτες της ΕΕ.
Αν και είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι τα λόγια του Monnet δεν θα είναι στο μυαλό πολλών πολιτών της ΕΕ που πρόκειται να ψηφίσουν στις ευρωπαϊκές εκλογές αυτό το καλοκαίρι, το μήνυμα που μεταφέρεται σε αυτές ελπίζουμε ότι θα είναι.
Η ΕΕ επηρεάστηκε και θα συνεχίσει να επηρεάζεται βαθιά από τα γεγονότα στην Ουκρανία. Από την πρώτη ημέρα της εισβολής της Ρωσίας, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν ενωθεί και λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό ως ενιαία φωνή υποστήριξης προς την Ουκρανία. Με περιστασιακές ρωγμές να εμφανίζονται τώρα σε αυτήν την ενιαία θέση της ΕΕ, είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι οι ενέργειες που θα λάβουν (ή όχι) η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρόκειται να έχουν βαθιά επίδραση τόσο στην Ουκρανία όσο και στην ΕΕ και στην ευρωπαϊκή ήπειρο ως σύνολο.
Ενώ μεγάλη προσοχή των μέσων ενημέρωσης έχει αφιερωθεί στην άμεση στρατιωτική, μακροοικονομική και ανθρωπιστική υποστήριξη που παρέχεται από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της σε καιρό πολέμου, ένα άλλο άνευ προηγουμένου χαρακτηριστικό της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης με την Ουκρανία έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό περιορισμένο στη σφαίρα του ακαδημαϊκού κόσμου και στα θρανία των υπευθύνων χάραξης πολιτικής : δημιουργία συνθηκών για μια μακροπρόθεσμη «δίκαιη ειρήνη» στην Ουκρανία.
Τι συνιστά «δίκαιη ειρήνη» για την Ουκρανία;
Ο όρος «δίκαια ειρήνη» έχει κερδίσει πρόσφατα έλξη μεταξύ των σχολιαστών που συζητούν το ειρηνευτικό σχέδιο 10 σημείων που παρουσίασε ο Πρόεδρος Ζελένσκι πέρυσι. Σε αυτό το σχέδιο, η αποκατάσταση της δικαιοσύνης βρίσκεται σε εξέχουσα θέση δίπλα σε άλλους στόχους που πρόσφατα απέκτησαν σημαντική έλξη στα μέσα ενημέρωσης, όπως η αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας και η ανάγκη για επισιτιστική ασφάλεια.
Ο λόγος για αυτό είναι απλός: χωρίς μεταβατική δικαιοσύνη (τον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνίες αντιμετωπίζουν τις κληρονομιές συστηματικών και σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων), δεν μπορεί να υπάρξει μακροπρόθεσμη διαδικασία θεραπείας και συμφιλίωσης στην ουκρανική κοινωνία. Η έννοια της δίκαιης ειρήνης, αν και πολύ περίπλοκη για να επεκταθεί εδώ εκτενώς, ενσωματώνει μια παρόμοια προσέγγιση στη μεταπολεμική συμφιλίωση: περιλαμβάνει «μια διαδικασία κατά την οποία η ειρήνη και η δικαιοσύνη επιτυγχάνονται μαζί από δύο ή περισσότερα μέρη που αναγνωρίζουν το ένα τις ταυτότητες του άλλου, το καθένα. αποκήρυξη ορισμένων κεντρικών απαιτήσεων και η καθεμία αποδέχεται να συμμορφωθεί με κοινούς κανόνες που έχουν αναπτυχθεί από κοινού».
Ένα από τα βασικά στοιχεία της μεταβατικής δικαιοσύνης είναι η ανάγκη παροχής επανόρθωσης στα θύματα. Το ειρηνευτικό σχέδιο 10 σημείων δείχνει ξεκάθαρα ότι μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να λάβει διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένης της επανόρθωσης μέσω της ποινικής δικαιοσύνης αλλά και μέσω άλλων μέτρων δικαιοσύνης, όπως η καταβολή αποζημιώσεων. Ζητεί να λογοδοτήσουν οι δράστες των διεθνών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, να αποζημιωθούν οι ζημίες που υπέστησαν τα θύματα αυτού του πολέμου και, κατ' επέκταση, να αποτραπεί η ατιμωρησία.
Το αρχικό ένστικτο μπορεί να είναι να συμπεράνουμε ότι αυτές οι προσπάθειες, αν και αξιέπαινες, θα γίνουν πραγματικά σημαντικές μόνο όταν οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, και κατ' επέκταση, το τέλος αυτού του πολέμου, έρθουν στο φως. Ωστόσο, αυτή η ιδέα αγνοεί το γεγονός ότι η δημιουργία συνθηκών για μια δίκαιη ειρήνη, παρόμοια με άλλες μορφές υποστήριξης εν καιρώ πολέμου, είναι εξαιρετικά ευαίσθητη στο χρόνο και υπόκειται σε πολιτική δυναμική.
Πουθενά αυτό δεν είναι πιο ξεκάθαρο από το πρώτο βήμα οποιασδήποτε διαδικασίας με στόχο την απόδοση ευθυνών στους δράστες εγκλημάτων: τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων. Από την έναρξη του πολέμου, περισσότερα από 124.000 περιστατικά που αποτελούν υποτιθέμενα διεθνή εγκλήματα έχουν αναφερθεί στην Ουκρανία και 17 κράτη μέλη της ΕΕ έχουν ξεκινήσει εθνικές έρευνες για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο ουκρανικό έδαφος. Οι μαρτυρίες και άλλες μορφές αποδεικτικών στοιχείων που υποστηρίζουν αυτές τις υποθέσεις αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για οποιαδήποτε μελλοντική πιθανή δίωξη και, επομένως, πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα και προσεκτικά τόσο εντός όσο και εκτός της Ουκρανίας. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό καθώς πολλά είδη αποδεικτικών στοιχείων υποβαθμίζονται με την πάροδο του χρόνου.
Επί τόπου, η Γενική Εισαγγελία της Ουκρανίας (PGO) με την υποστήριξη διεθνών εταίρων, συμπεριλαμβανομένης της Επιτροπής, έχει κάνει αξιοσημείωτη δουλειά στην αντιμετώπιση της τεράστιας αύξησης του φόρτου υποθέσεων που έχει αντιμετωπίσει από την αρχή του πολέμου, παρέχοντας στους μάρτυρες την υποστήριξη και την προστασία χρειάζονται.
Σε διεθνές επίπεδο, ο οργανισμός της ΕΕ για τη Συνεργασία για την Ποινική Δικαιοσύνη, Eurojust, έχει διαδραματίσει βασικό ρόλο στην ενίσχυση της αποτελεσματικής συνεργασίας και του συντονισμού μεταξύ των δικαστικών αρχών που διερευνούν τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου. Το έπραξε, πρώτα απ' όλα, με τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων διεθνών αποδεικτικών στοιχείων για τα εγκλήματα (CICED) που επιτρέπει τη διατήρηση, αποθήκευση και ανάλυση αποδεικτικών στοιχείων βασικών διεθνών εγκλημάτων που συλλέγονται από τις δικαστικές αρχές.
Επιπλέον, ορισμένες χώρες έχουν δημιουργήσει μια λεγόμενη Κοινή Ομάδα Έρευνας (JIT) για την Ουκρανία, η οποία έδωσε τη δυνατότητα στις συμμετέχουσες χώρες να συντονίσουν περαιτέρω τις ποινικές τους έρευνες, με την υποστήριξη της Eurojust. Πιο πρόσφατα, τα μέλη της ΚΟΕ δημιούργησαν το Διεθνές Κέντρο για τη Δίωξη του Εγκλήματος της Επίθεσης, ένα δικαστικό όργανο όπου ανεξάρτητοι εισαγγελείς από διαφορετικές χώρες συνεργάζονται για την ανταλλαγή αποδεικτικών στοιχείων και την ανάπτυξη κοινής στρατηγικής έρευνας και δίωξης, εν αναμονή τελικών αποφάσεων περιπτώσεις εγκλημάτων πολέμου, μια μέρα, θα διωχθούν.
Μια μέρα θα προσκομιστούν αποδεικτικά στοιχεία ενώπιον ενός δικαστηρίου που θα κρίνει τους δράστες για εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου. Ένας αριθμός διαφορετικών παραγόντων θα παίξει ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Πρώτα και κύρια η εθνική δικαιοδοσία της Ουκρανίας, όπου τα περισσότερα από αυτά τα εγκλήματα θα πρέπει να διωχθούν. Δεύτερον, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο θα μπορεί να ασκήσει δίωξη για εγκλήματα για τα οποία είναι αρμόδιο. Έχει ήδη ξεκινήσει αυτό το έργο, κυρίως με την έκδοση εντάλματος σύλληψης για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Τέλος, έχει γίνει πολλή συζήτηση για ένα πιθανό μελλοντικό ειδικό δικαστήριο με αρμοδιότητα να διώξει τη λεγόμενη «μητέρα όλων των εγκλημάτων», το έγκλημα της επίθεσης.
Με παρόμοιο τρόπο, οποιαδήποτε προσπάθεια να διασφαλιστεί ότι η Ρωσία θα πληρώσει για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας καταβάλλοντας αποζημιώσεις για τις ζημιές που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου βασίζεται στην ικανότητα συλλογής αποδεικτικών στοιχείων για τις ζημιές που προκλήθηκαν στην Ουκρανία καθώς και στην εξεύρεση των επόμενων βημάτων. Η κίνηση από περισσότερες από 40 χώρες να συμμετάσχουν πρόσφατα στη δημιουργία ενός Μητρώου Ζημιών υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι ένα αξιοσημείωτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Το Μητρώο, στο οποίο εντάχθηκε η ΕΕ ως ιδρυτικό συνδεδεμένο μέλος, θα χρησιμεύσει ως «αρχείο αποδεικτικών στοιχείων και αξιώσεων για ζημιές, απώλειες ή τραυματισμούς που προκλήθηκαν σε όλα τα ενδιαφερόμενα φυσικά και νομικά πρόσωπα, καθώς και στο κράτος της Ουκρανίας» κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου . Θα χρησιμεύσει ως το πρώτο βήμα προς τη δημιουργία ενός πλήρως ανεπτυγμένου μηχανισμού αποζημίωσης με κατάλληλο συμβούλιο αποζημιώσεων και ταμείο αποζημιώσεων.
Η ανάγκη να οικοδομήσουμε πάνω σε ένα ισχυρό ιστορικό
Προκειμένου να διασφαλιστεί μια δίκαιη ειρήνη για την Ουκρανία, θα χρειαστούν πολιτική δέσμευση και επιμονή τη στιγμή που η υποστήριξη προς την Ουκρανία έχει γίνει αντικείμενο πολιτικής συζήτησης σε πολλές πρωτεύουσες εντός και εκτός Ευρώπης.
Καθώς ο πόλεμος μπαίνει σε μια ακόμη απρόβλεπτη χρονιά, τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και εκτός αυτού, οι εκκλήσεις για μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων για τον τερματισμό αυτού του πολέμου θα γίνονται όλο και πιο ισχυρές. Σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, το ζήτημα μιας δίκαιης ειρήνης πρέπει να διαδραματίσει βασικό ρόλο. Η Ρωσία είναι πιθανό να αντιταχθεί σε οποιεσδήποτε προσπάθειες διασφάλισης λογοδοσίας για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, ενώ η Ουκρανία θα νιώσει το βάρος ενός πληθυσμού που έχει υποστεί σημαντική ζημιά. Εν αναμονή οποιωνδήποτε τέτοιων συζητήσεων, η Ουκρανία και οι διεθνείς εταίροι της πρέπει να συνεχίσουν να βασίζονται στο ισχυρό ιστορικό τους στην προετοιμασία για μια δίκαιη ειρήνη στην Ουκρανία.
Όπως αναφέρθηκε εν συντομία παραπάνω, μια τέτοια προσέγγιση θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη σύσταση ενός διεθνούς δικαστηρίου για το έγκλημα της επίθεσης για να καλύψει τα υπάρχοντα νομικά κενά στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, καθώς και την ανάπτυξη ενός πλήρους μηχανισμού αποζημίωσης μέσω του οποίου η Ρωσία θα πληρώσει για τις ζημιές που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου.
Σε πιο στρατηγικό επίπεδο, οι μελλοντικοί διαπραγματευτές αναμένεται να αντισταθούν σε κάθε πειρασμό να αντιμετωπίζουν τη δικαιοσύνη με τρόπο συναλλακτικό, ως μόνο ένα από τα πολλά θέματα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αντίθετα, η δημιουργία μιας δίκαιης ειρήνης θα πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους οποιασδήποτε βιώσιμης, μακροπρόθεσμης στρατηγικής της ΕΕ έναντι της Ουκρανίας. Μόνο με τη διασφάλιση της απονομής της δικαιοσύνης, η δημιουργία ενός και πάλι ελεύθερου και κυρίαρχου ουκρανικού έθνους μπορεί να ολοκληρωθεί πλήρως.
Εάν θέλετε να λαμβάνετε το ενημερωτικό δελτίο απευθείας στα εισερχόμενά σας, εγγραφείτε στο Wilf and Pierre's Substack εδώ .