Στο μυθιστόρημά του «1984», ο Τζορτζ Όργουελ απεικόνισε μια τρομακτική ολοκληρωτική κοινωνία όπου ολόκληρος ο πληθυσμός βρίσκεται υπό συνεχή παρακολούθηση από τον Big Brother. Η «αστυνομία της σκέψης» συλλαμβάνει υπόπτους κατά βούληση και άτομα είναι συνεχώς ύποπτα για συμπαιγνία με κρατικούς εχθρούς. Το αποκαλυπτικό όραμα του Όργουελ μου θυμίζει την προτεινόμενη νομοθεσία του άρθρου 23 της τρέχουσας κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ. Η νομοθεσία υπερβαίνει κατά πολύ τις ανάγκες της εθνικής ασφάλειας, θυμίζοντας ένα πολιτικό σχέδιο που στοχεύει στην οικοδόμηση μιας ολοκληρωτικής κοινωνίας όπως αυτή του Όργουελ.
Η δημόσια διαβούλευση τεσσάρων εβδομάδων για τη νομοθεσία είναι εξαιρετικά σύντομη. Ήδη υπό την κυριαρχία του φόβου, η πολιορκημένη κοινωνία των πολιτών του Χονγκ Κονγκ δεν έχει χώρο να εκφράσει αντίθετες απόψεις. Ο Διευθύνων Σύμβουλος του Χονγκ Κονγκ, Τζον Λι, ισχυρίστηκε μάλιστα ότι υπάρχει ήδη συναίνεση για τη νομοθεσία του άρθρου 23 στην κοινωνία, υποδεικνύοντας ότι η εφαρμογή της φαίνεται αναπόφευκτη.
Κάποιοι μπορεί να αναρωτιούνται γιατί η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ βιάζεται να περάσει τη δική της νομοθεσία για την εθνική ασφάλεια, εκπληρώνοντας το άρθρο 23 του Βασικού Νόμου, ειδικά αφού η Κίνα επέβαλε τον Νόμο Εθνικής Ασφάλειας στο Χονγκ Κονγκ το 2020, δίνοντας στις αρχές εθνικής ασφάλειας τεράστια εξουσία για την εξάλειψη των αποκλίνων αντίθεση στην κοινωνία. Ωστόσο, με μια πιο προσεκτική ματιά στο έγγραφο διαβούλευσης, μπορεί κανείς να δει ότι η προτεινόμενη νομοθεσία θα επεκτείνει σημαντικά το εύρος του κυβερνητικού ελέγχου πέρα από αυτό που ορίζει ο νόμος περί εθνικής ασφάλειας του Χονγκ Κονγκ. Θα καθιερώσει συστηματικά πολιτικό έλεγχο σε μικροεπίπεδο σε διάφορες πτυχές της κοινωνίας, θέτοντας τελικά το Χονγκ Κονγκ υπό αυταρχική κυριαρχία.
Πρώτον, η προτεινόμενη νομοθεσία θα αναβιώσει τα αδικήματα της εξέγερσης και της προδοσίας της εποχής της αποικιοκρατίας υπό την ομπρέλα του Νόμου Εθνικής Ασφάλειας του Χονγκ Κονγκ. Εκτός από την υιοθέτηση αυτών των αδικημάτων της αποικιακής εποχής, η κυβέρνηση ανέφερε ρητά στο έγγραφο διαβούλευσης ότι σκοπεύει να αυξήσει τις ποινές για τέτοια αδικήματα, ασκώντας αυστηρό κοινωνικό και πολιτικό έλεγχο στην πόλη.
Τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί συχνά κατηγορίες εξέγερσης για να περιορίσει την ελευθερία της έκφρασης στο Χονγκ Κονγκ. Άτομα έχουν συλληφθεί και διωχθεί με την κατηγορία της εξέγερσης για συνηθισμένα πράγματα όπως η κριτική της πολιτικής εμβολίων και η έκδοση παιδικών βιβλίων. Αυτοί οι νόμοι της αποικιακής εποχής, που από καιρό θεωρούνταν ξεπερασμένοι και απολίτιστοι, δεν έχουν ακόμη καταργηθεί. Πέφτοντας τώρα στα χέρια αυταρχικών κυβερνώντων, έχουν γίνει βολικά εργαλεία για την περαιτέρω ενίσχυση των ελευθεριών των ανθρώπων.
Επιπλέον, η πρόθεση της κυβέρνησης να διευρύνει το πεδίο παρακολούθησης βάσει του υφιστάμενου Διατάγματος για τις Κοινωνίες θα θέσει υπό επιτήρηση ολόκληρη την κοινωνία των πολιτών. Η κυβέρνηση σχεδιάζει να συμπεριλάβει όλους τους εγγεγραμμένους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των συνδικάτων, των διοικητικών συμβουλίων των εταιρειών, των επιτροπών διαχείρισης που ενσωματώνονται στα σχολεία και των εταιρειών ιδιοκτητών ακινήτων στο Διάταγμα των Κοινοτήτων. Σύμφωνα με το ισχύον Διάταγμα για τις Εταιρείες, η αστυνομία μπορεί να υποχρεώσει τους οργανισμούς να παραδώσουν εσωτερικές πληροφορίες όπως λίστες προσωπικού, εξωτερική επικοινωνία και οικονομικά δεδομένα χωρίς δικαστική απόφαση. Η προτεινόμενη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού που προτείνει το έγγραφο διαβούλευσης θα οδηγήσει σίγουρα σε περαιτέρω παραβίαση της ιδιωτικής ζωής και της αυτονομίας των ομάδων πολιτών.
Προτείνεται επίσης να δοθεί στον γραμματέα ασφαλείας η εξουσία να ταξινομεί μια οργάνωση ως παράνομη οργάνωση με βάση την πιθανή απειλή για την εθνική ασφάλεια ή τους δεσμούς της με ξένες πολιτικές ομάδες. Ωστόσο, το έγγραφο διαβούλευσης δεν διευκρινίζει τι συνιστά «κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια» ή «πολιτική οργάνωση», παρέχοντας στις αρχές ευρεία διακριτική ευχέρεια να απαγορεύσουν οποιαδήποτε ομάδα δεν τους αρέσει.
Ο ευρύς ορισμός των «εξωτερικών δυνάμεων» και του χαμηλού ορίου για τα αδικήματα της «εξωτερικής παρέμβασης» και της «κατασκοπείας» θα κόψει ουσιαστικά τη σύνδεση μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών του Χονγκ Κονγκ και των οργανισμών του εξωτερικού. Ο όρος «εξωτερικές δυνάμεις» στο έγγραφο διαβούλευσης δεν αναφέρεται μόνο σε όλες τις ξένες κυβερνήσεις, αλλά και σε υπερπόντιες πολιτικές οργανώσεις και τις θυγατρικές τους. Ομάδες που εδρεύουν στο εξωτερικό που παρακολουθούν και υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Χονγκ Κονγκ μπορεί επίσης να θεωρηθούν ως «εξωτερικές δυνάμεις», τις οποίες το έγγραφο διαβούλευσης περιγράφει ως τη μεγαλύτερη απειλή για την εθνική ασφάλεια.
Επιπλέον, το έγγραφο περιγράφει την «εξωτερική παρέμβαση» και την «κατασκοπεία» ως με χαμηλά ποινικά κατώφλια. Η συνεργασία με ξένες δυνάμεις για τη διάδοση ψευδών ή παραπλανητικών πληροφοριών για την επιρροή των πολιτικών της κεντρικής κυβέρνησης ή της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ μπορεί να θεωρηθεί παραβίαση του νόμου. Εξετάστε το ακόλουθο σενάριο: Μια ομάδα της κοινωνίας των πολιτών υποβάλλει μια έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα Ηνωμένα Έθνη (μια ξένη δύναμη). Εάν η κυβέρνηση επικρίνει την έκθεση ως «κακόβουλη συκοφαντία», συνιστά νομική παραβίαση; Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση ανησυχεί για τη συνεχιζόμενη επιρροή των εξόριστων ακτιβιστών του Χονγκ Κονγκ και προσπαθεί να κόψει τις σχέσεις τους με τον λαό του Χονγκ Κονγκ μέσω εκφοβισμού.
Και ο ασυνήθιστα ευρύς ορισμός των κρατικών μυστικών, σύμφωνα με την κινεζική νομοθεσία, καθιστά εύκολο να πέσουμε στην παγίδα της κλοπής κρατικών μυστικών και με σοβαρές συνέπειες. Η κατηγορία της κλοπής κρατικών μυστικών, όπως αναφέρεται στο έγγραφο διαβούλευσης, υπερβαίνει τα στρατιωτικά, διπλωματικά και μυστικά εθνικής ασφάλειας για να καλύψει την τεχνολογική, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Ένας τέτοιος διφορούμενος ορισμός είναι δύσκολος και αναπόφευκτος να δημιουργήσει παγίδες. Οργανισμοί ή μέσα ενημέρωσης που δημοσιεύουν την αλήθεια για την πανδημία, τις αποτυχίες της κυβερνητικής πολιτικής ή ακόμη και τη διαφθορά της ηγεσίας, για παράδειγμα, μπορεί να κατηγορηθούν για κλοπή κρατικών μυστικών.
Η υπερβολή της απειλής των εξωτερικών δυνάμεων είναι μια κλασική τακτική που χρησιμοποιούν οι δικτάτορες για να νομιμοποιήσουν τις εσωτερικές τους πολιτικές υψηλής πίεσης. Κατά την προώθηση της νομοθεσίας του άρθρου 23, η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ σκόπιμα κηλίδωσε το κίνημα του 2019 ως «έγχρωμη επανάσταση» που χειραγωγήθηκε από «εξωτερικές δυνάμεις» και συνέδεσε τις διαδηλώσεις με ξένη διείσδυση.
Ωστόσο, η υποτιθέμενη εξωτερική επιρροή είναι απλώς ένα σκιάχτρο. Οι αντιληπτοί αντίπαλοι των αρχών, και εκείνοι που επιθυμούν να εξαλείψουν γρήγορα μέσω της εφαρμογής της νομοθεσίας του άρθρου 23, είναι απίθανο να είναι εξωτερικές δυνάμεις. Αντίθετα, αυτές είναι οι παγκόσμιες αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ο λαός του Χονγκ Κονγκ επιδιώκει επίμονα.