Υπάρχει μια χούφτα θεωρίες σχετικά με το γιατί το «The Taste of Things» επιλέχθηκε ως η επίσημη υποβολή της Γαλλίας για την κατηγορία Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας μεγάλου μήκους στη φετινή τελετή των Όσκαρ, αντί για το «Anatomy of a Fall» που επαινείται από τους κριτικούς. Το ένα είναι ότι η επιτροπή επιλογής της Γαλλίας -μια ομάδα επτά ατόμων που εποπτεύεται από το Εθνικό Κέντρο Κινηματογράφου της χώρας- σκέφτηκε ότι το δράμα εποχής μπορεί να είναι περισσότερο ευχάριστο για το πλήθος . Ένα άλλο είναι ότι η σκηνοθέτις του «Anatomy of a Fall», Justine Triet, είχε εξοργίσει τα μέλη της επιτροπής με ορισμένες πολιτικές διακηρύξεις με μεγάλη δημοσιότητα τους μήνες πριν από τη λήψη της απόφασης. Ένα άλλο είναι ότι η επιτροπή επιλογής είναι μερική σε ταινίες που μιλούν για τη γαλλική εθνική ταυτότητα.

Όποιος κι αν ήταν ο λόγος, η αιφνιδιαστική απόφαση σήμαινε ότι όταν ανακοινώθηκαν οι υποψήφιοι για Όσκαρ στις 23 Ιανουαρίου, η Γαλλία δεν άκουσε το όνομά της να καλείται στη διεθνή κατηγορία μεγάλου μήκους, όπου η νικήτρια ταινία δέχεται το Όσκαρ για λογαριασμό της χώρας της. Το "Anatomy of a Fall" προτάθηκε σε πέντε άλλες κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης της Καλύτερης Ταινίας, αλλά αν κερδίσει σε κάποια από αυτές, θα το κάνει αντιπροσωπεύοντας μόνο όσους συμμετείχαν στη δημιουργία του, όχι τη Γαλλία. Ως αποτέλεσμα, μια χώρα με τόση εθνική υπερηφάνεια για την κινηματογραφική βιομηχανία της θα παρακολουθήσει και πάλι μια άλλη χώρα να απομακρύνεται με το διεθνές βραβείο, όπως έχει κάνει από το 1992.

Είναι κατανοητό να νιώθουμε λίγη συμπάθεια για τη Γαλλία για αυτή τη δύσκολη θέση. Άλλωστε, φταίει η επιτροπή επιλογής της και σε κάθε περίπτωση, η γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία δεν χρειάζεται ακριβώς τη δημοσιότητα που θα προκαλούσε η κατάκτηση του Όσκαρ στην κατηγορία Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας μεγάλου μήκους.