Το Red Gremlin II, όπως αποκαλούσε το πλήρωμα το αεροπλάνο του, το αμερικανικό βομβαρδιστικό μεγάλης εμβέλειας B-52H Stratofortress μοιάζει σχεδόν ακριβώς όπως όταν κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1960. Εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από τον στρατό. Ένα καθαρό, καθαρό πρωινό του Ιανουαρίου, το πενταμελές πλήρωμά του από την 11η Μοίρα Βομβών πέρασε από ελέγχους πριν από την πτήση για εκπαιδευτική αποστολή, καταγράφοντας τι είχε σπάσει και πόσο σοβαρά ήταν τα προβλήματα, αναφέρει το Defense News.

Η εκπαιδευτής πιλότων υπολοχαγός Michaela DeVita ισχυρίζεται ότι το σχετικά νέο σύστημα γνωστό ως Combat Network Communications Technology ή CONECT, δεν λειτουργεί στο αεροπλάνο. Ούτε το υψόμετρο ραντάρ ούτε η οθόνη λοβών στόχευσης, που απαιτούνται για ένα βασικό στοιχείο της προγραμματισμένης προσομοίωσης βομβαρδισμού, δεν λειτουργούν. Κάποια στιγμή, ο DeVita, ο διοικητής της μοίρας, έσκυψε και πάτησε πεισματικά το καντράν τρεις φορές.

Αεροπλάνα που έχουν «δει» τα πάντα

Τις τελευταίες έξι δεκαετίες, το Red Gremlin II και τα άλλα 75 B-52 που εξακολουθούν να βρίσκονται σε υπηρεσία ήταν η ραχοκοκαλιά του στόλου των βομβαρδιστικών της Πολεμικής Αεροπορίας. Πραγματοποίησαν αποστολές πυρηνικής συναγερμού όλο το εικοσιτετράωρο στην άκρη του σοβιετικού εναέριου χώρου, καθώς και μαζικές εκστρατείες βομβαρδισμών κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Βοήθησαν να πραγματοποιηθεί η επίθεση στο Ιράκ που άνοιξε το δρόμο για την ταχεία χερσαία επίθεση της Επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου. Τα τελευταία χρόνια, αυτά τα αεροσκάφη έχουν πραγματοποιήσει επιθέσεις με καθοδήγηση ακριβείας κατά των Ταλιμπάν και της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι τα αεροπλάνα αναμένεται να διαρκέσουν άλλα 36 χρόνια.

Η Πολεμική Αεροπορία ετοιμάζεται να επιστρατεύσει το νεότερο stealth βομβαρδιστικό της, το B-21 Raider, και να αποσύρει τα γερασμένα B-1 Lancer και B-2 Spirit. Κάποια στιγμή στη δεκαετία του 2030, η υπηρεσία σχεδιάζει να έχει έναν στόλο δύο βομβαρδιστικών – τουλάχιστον 100 B-21 και τον σημερινό στόλο 76 B-52, εκσυγχρονισμένο από πάνω προς τα κάτω με μια σειρά αναβαθμίσεων. Είναι η πιο εκτεταμένη επισκευή του στόλου των βομβαρδιστικών των ΗΠΑ εδώ και μια γενιά.

Αυτή η γενική επισκευή 48,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων προορίζεται να διατηρήσει το B-52J επιχειρησιακό μέχρι το 2060 περίπου – που σημαίνει ότι η Πολεμική Αεροπορία θα μπορούσε να πετάει το βομβαρδιστικό σχεδόν αιώνα. Όταν το τελευταίο B-52 παραδόθηκε το 1962, αναμενόταν να διαρκέσει 20 χρόνια, δήλωσε ο γενικός επιθεωρητής του υπουργείου Άμυνας σε έκθεση του Νοεμβρίου του 2023.

Θα συνεργαστεί με το πιο σύγχρονο βομβαρδιστικό stealth

Η υπηρεσία προετοιμάζεται για την γενική επισκευή, επανεξετάζοντας την καθημερινή συντήρηση και επαναξιολογώντας τη στρατηγική της για να διατηρήσει έναν στόλο δύο τύπων βομβαρδιστικών που επιχειρούν εναντίον ενός προηγμένου εχθρού. "Το B-21 με το B-52J θα είναι μια πολύ ισχυρή, ολοκληρωμένη δύναμη", δήλωσε ο στρατηγός Jason Armagost , διοικητής της 8ης Πολεμικής Αεροπορίας.

Το B-21 Raider, με τις ικανότητές του stealth επόμενης γενιάς, έχει σχεδιαστεί για να εκτελεί διεισδυτικές επιθέσεις εναντίον αντιπάλων με προηγμένη αεράμυνα, όπως η Κίνα, ενώ το εξαιρετικά εύκολο να εντοπιστεί B-52J θα εκτελούσε πλήγματα μεγάλης εμβέλειας εκτοξεύοντας πυραύλους σε εχθρικούς στόχους εκτός επικίνδυνου εναέριου χώρου.

Ο συνδυασμένος στόλος θα ήταν ικανός να διεξάγει ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων και να επιτίθεται σε μια σειρά εχθρικών στόχων, πιθανώς οπλισμένοι με τα πιο πρόσφατα υπερηχητικά όπλα. Κεντρική θέση στον εκσυγχρονισμό του B-52J θα είναι η αντικατάσταση των αρχικών κινητήρων Pratt & Whitney TF33 της δεκαετίας του '60 του βομβαρδιστικού με νέους κινητήρες F130 της Rolls-Royce. Αυτό το έργο των 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι γνωστό ως Πρόγραμμα Αντικατάστασης Εμπορικού Κινητήρα. Η Πολεμική Αεροπορία αναμένει το πρώτο δοκιμαστικό B-52J να ξεκινήσει τις δοκιμές εδάφους και πτήσης στα τέλη του 2028, με περισσότερα B-52 να λαμβάνουν νέους κινητήρες τη δεκαετία του 2030.

Επιπλέον, το B-52J θα αποκτήσει επίσης ένα νέο σύγχρονο ραντάρ, βελτιωμένα ηλεκτρονικά συστήματα, ένα όπλο μεγάλης εμβέλειας για την εκτέλεση πυρηνικών χτυπημάτων μεγάλης εμβέλειας, αναβαθμίσεις επικοινωνιών, νέες ψηφιακές οθόνες που αντικαθιστούν δεκάδες παλιούς αναλογικούς καντράν, νέους τροχούς και φρένα και άλλες βελτιώσεις.

Η Πολεμική Αεροπορία υπολογίζει στο σχέδιο για να πετύχει. Εάν δεν γίνει αυτό, η υπηρεσία θα μπορούσε να βρεθεί με ίσως το 40% του σχεδιαζόμενου στόλου βομβαρδιστικών της να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις εν καιρώ πολέμου. Η Πολεμική Αεροπορία πρέπει να κάνει ό,τι χρειάζεται για να λειτουργήσει ο εκσυγχρονισμός του B-52, είπε η Heather Penney , συνταξιούχος πιλότος F-16 και ανώτερος συνεργάτης στο Mitchell Institute for Aerospace Studies. «Δεν μπορούμε απολύτως να στοιχηματίσουμε με την πιθανότητα επιθέσεων μεγάλης εμβέλειας», ισχυρίζεται.

Παραμελημένη ανάπτυξη αμερικανικών βομβαρδιστικών;

Ο ιστορικός της Πολεμικής Αεροπορίας Μπράιαν Λάσλι είπε ότι το γεγονός ότι το B-52 είναι ακόμα στον αέρα και θα μπορούσε να συνεχίσει να πετά μέχρι την 100η επέτειό του είναι αξιοσημείωτο. Για να εξηγήσει πόσο σημαντική ήταν η ανάπτυξη των αεροπλάνων, απεικόνισε το γεγονός του πώς ήταν τα αεροπλάνα πριν από 100 χρόνια, δηλαδή το 1924. «Μιλάμε για τα Boeing P-26 Peashooters, τον πόλεμο Curtiss JN-3 και JN-4 Jennys ). Μιλάμε για καμβά και σύρμα και ξύλινα αεροπλάνα. Πριν από εκατό χρόνια, δεν είχαμε καν κλειστά πιλοτήρια ή ανασυρόμενο εξοπλισμό προσγείωσης».

Εμπειρογνώμονες όπως ο Penney υποστηρίζουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποεπενδύσει στον στόλο βομβαρδιστικών τους από τη δεκαετία του 1990, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των αγορών B-2 κατά περισσότερες από 100 από τον προγραμματισμένο αριθμό, επιτρέποντας στον στόλο B-1 να μαραζώσει και να περιμένει πολύ καιρό για να τεθεί σε λειτουργία στο Β-21. Ως αποτέλεσμα, είπε, η Πολεμική Αεροπορία ζητά από το B-52 να μεταφέρει ένα ωφέλιμο φορτίο που κανένα βομβαρδιστικό δεν είχε στο παρελθόν. «Προσπαθούμε τα γηριατρικά B-52 να είναι αυτή η ραχοκοκαλιά ενώ περιμένουμε να έρθουν τα B-21», ισχυρίζεται.

Ενώ ένας ευρύς εκσυγχρονισμός του B-52 είναι ζωτικής σημασίας, ο Penney φοβάται τι μπορεί να ανακαλύψει η Πολεμική Αεροπορία όταν κοιτάξει πιο προσεκτικά «κάτω από την κουκούλα». Έξι δεκαετίες πτήσης μπορεί να οδήγησαν σε κόπωση μετάλλων, διάβρωση, μικροσκοπικές ρωγμές και άλλα κρυφά δομικά προβλήματα, ισχυρίζεται ο συνταξιούχος πιλότος του F-16.

Πριν απογειωθεί ένα B-52, είπε ο εκπαιδευτής DeVito, είναι σύνηθες το πλήρωμά του να βρει τουλάχιστον ένα πράγμα σπασμένο κατά τη διαδικασία ελέγχου πριν από την πτήση. Οι συντηρητές μπορούν συνήθως να επιλύσουν το πρόβλημα επί τόπου και το πλήρωμα απογειώνεται με ένα πλήρως λειτουργικό τζετ. Αλλά μερικές φορές, πρόσθεσε, ένα χαλασμένο σύστημα δεν μπορεί να διορθωθεί εγκαίρως, οπότε το πλήρωμα πρέπει να αποφασίσει εάν η αστοχία είναι αρκετά μεγάλη για να πετάξουν και οι δύο.

Παλιό αλλά ανθεκτικό

Από τα 744 B-52 σε υπηρεσία μεταξύ 1954 και 1962, το 10% παραμένει — και τα χρόνια έχουν κάνει τον φόρο τους. Το άνοιγμα των φτερών του βομβαρδιστικού μήκους 56 μέτρων σημαίνει ότι συχνά δεν μπορεί να στέκεται υπόστεγο και πρέπει να μείνει σε εξωτερικό χώρο, εκτεθειμένο στα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των κρύων χειμώνων στην αεροπορική βάση Minot στη Βόρεια Ντακότα, της ζέστης και της άμμου της Μέσης Ανατολής και του διαβρωτικού αλατιού του αέρα. Ο ειρηνικός ωκεανός. Τα βασικά εξαρτήματα γίνονταν ολοένα και πιο μη διαθέσιμα καθώς οι εταιρείες που τα παρήγαγαν μετακινήθηκαν σε άλλες βιομηχανίες ή απλώς έκλεισαν.