Το εκπληκτικό χτύπημα με πυραύλους στο Panjgur του Μπαλουχιστάν έπληξε ολόκληρο το έθνος σε επιφυλακή, ειδικά σε μια εποχή που οι Πακιστανοί έτρεφαν συντριπτικά θετικά συναισθήματα προς το Ιράν. Η έλλειψη κατανόησης σχετικά με το σκεπτικό πίσω από αυτήν την εξωφρενική πράξη επιδεινώνεται από το γεγονός ότι και οι δύο χώρες είναι θύματα της τρομοκρατίας, με τους τρομοκράτες να εκμεταλλεύονται το αχανές και τραχύ συνοριακό έδαφος μεταξύ τους. Επιπρόσθετα στην αμηχανία, η επίθεση συνέπεσε με κοινές ναυτικές ασκήσεις μεταξύ του πακιστανικού και του ιρανικού ναυτικού και μια συνάντηση μεταξύ του υπηρεσιακού πρωθυπουργού του Πακιστάν και του Ιρανού Υπουργού Εξωτερικών στο Νταβός κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Αυτό το πλαίσιο καθιστά την επίθεση ακόμη πιο παράλογη και προκλητική για τους Πακιστανούς να έχουν νόημα.

Παρά τις συνεχιζόμενες συνεργασίες, συμπεριλαμβανομένων κοινών μηχανισμών σε πολλαπλά επίπεδα για την αντιμετώπιση της διασυνοριακής τρομοκρατίας, το Ιράν επέλεξε να παρακάμψει αυτές τις ρυθμίσεις και επέλεξε μια μονομερή επιθετική απάντηση. Η απόφαση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο δύο παιδιών και τον τραυματισμό άλλων τριών ατόμων. Η έντονη αντίθεση μεταξύ διπλωματικών δεσμεύσεων και στρατιωτικών προκλήσεων υπογραμμίζει περαιτέρω την ανάγκη για μια συνεκτική προσέγγιση για την περιφερειακή σταθερότητα και συνεργασία μεταξύ του Ιράν και του Πακιστάν.

Η στρατηγική γκάφα του Ιράν

Η πρόσφατη στρατιωτική κίνηση του Ιράν ξεχωρίζει ως σημαντική στρατηγική γκάφα, αποτυγχάνοντας να επιτύχει ακόμη και τακτικούς στόχους, πόσο μάλλον ευρύτερους στρατηγικούς στόχους. Τα ατυχή θύματα, συμπεριλαμβανομένων αθώων παιδιών και μιας τραυματισμένης γυναίκας, υποδεικνύουν μια αποτυχημένη επιχείρηση που χαρακτηρίζεται από αμφισβητήσιμες πληροφορίες, εγείροντας σοβαρές αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα του μηχανισμού πληροφοριών του Ιράν. Αυτή η αξιολόγηση αποκτά αξιοπιστία κατά την εξέταση των ενεργειών του Ιράν στη Συρία και το Ιράκ, όπου οι αναφορές δείχνουν ότι αθώοι πολίτες στοχοποιήθηκαν με το πρόσχημα ότι συνδέονται με πληρεξούσιους του Ισραήλ.

Η απόφαση να δοκιμαστούν τα ύδατα με το Πακιστάν, ίσως επηρεασμένη από χρόνια τέτοιων επιθετικών ενεργειών στη Συρία και το Ιράκ, φαίνεται άστοχη. Λαμβάνοντας υπόψη την εσωτερική πολιτική αστάθεια του Πακιστάν, το Ιράν μπορεί να το θεωρούσε ιδανική στιγμή για μια τέτοια ενέργεια, αλλά, προφανώς, υποτίμησε τη σοβαρότητα των πράξεών του. Μια ορθολογική αξιολόγηση, που έχει τις ρίζες της σε μία από τις βασικές αρχές των Διεθνών Σχέσεων για τη ζηλότυπη προστασία της κρατικής κυριαρχίας, θα προέβλεπε την ισχυρή απάντηση του Πακιστάν. Τα επακόλουθα έχουν αφήσει το Ιράν όχι μόνο με διεθνή ντροπή αλλά και με ταχεία απώλεια σημαντικής ήπιας δύναμης στο Πακιστάν, υπογραμμίζοντας τις συνέπειες των παρορμητικών στρατιωτικών ενεργειών σε ευαίσθητη περιφερειακή δυναμική.

Μια κομβική πτυχή της πρόσφατης επίθεσης από το Ιράν είναι το σημαντικό προηγούμενο που δημιουργεί. Αυτό σηματοδοτεί την πρώτη περίπτωση μετά τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ στη δεκαετία του 1980 που ένα ξένο έθνος διεξήγαγε μια απροκάλυπτη στρατιωτική επιχείρηση εντός των ιρανικών συνόρων. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, το Ιράν έχει τελειοποιήσει τη στρατηγική της εμπλοκής σε υποσυμβατικό πόλεμο μέσω των πληρεξουσίων του στη Μέση Ανατολή. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα δίλημμα για τις χώρες που αντιμετωπίζουν τέτοιους πολέμους, καθώς ο καθορισμός μιας κατάλληλης απάντησης έχει αποδειχθεί πρόκληση.

Σε απάντηση στα χτυπήματα του Ιράν, το Πακιστάν πραγματοποίησε ουσιαστικά τις δικές του στρατιωτικές επιχειρήσεις εντός του ιρανικού εδάφους. Αυτό όχι μόνο αντανακλά μια απτή αντίδραση, αλλά ανοίγει επίσης μια πύλη για άλλες χώρες της περιοχής και ενδεχομένως πέραν αυτής. Οι εξωτερικές επιπτώσεις αυτής της δράσης θα μπορούσαν ενδεχομένως να προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά στο Ιράν από ό,τι τυχόν οφέλη που προέκυψαν από τα αρχικά χτυπήματα στο εσωτερικό του Πακιστάν. Το καθιερωμένο προηγούμενο δημιουργεί μια νέα δυναμική στην περιοχή, προκαλώντας επανεξέταση των απαντήσεων στον υποσυμβατικό πόλεμο, περιπλέκοντας έτσι τους στρατηγικούς υπολογισμούς του Ιράν.

Ανησυχητικό ρεκόρ για μια λανθάνουσα πυρηνική κατάσταση

Η τροχιά του Ιράν ως δυνητικού πυρηνικού κράτους έχει αμαυρωθεί από επίμονους ισχυρισμούς για την προώθηση πληρεξουσίων στη Μέση Ανατολή, συμβάλλοντας σημαντικά στην περιφερειακή αστάθεια. Η διεθνής κοινότητα απάντησε με κυρώσεις και επιπλήξεις, υπογραμμίζοντας τον ρόλο του Ιράν στην επιδείνωση του χάους στη Μέση Ανατολή μέσω ένοπλων πολιτοφυλακών υπό την επιρροή του. Τώρα, σε μια ανησυχητική τροπή των γεγονότων, το Ιράν βρίσκεται σε άμεση αντιπαράθεση με έναν από τους γείτονές του με πυρηνικά όπλα, μια κίνηση που φαίνεται ότι έγινε χωρίς προσεκτική εξέταση. Αυτή η σκοτεινή πραγματικότητα εγείρει σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με τη θέση του Ιράν ως υπεύθυνου λανθάνοντος πυρηνικού κράτους, ιδιαίτερα καθώς μπορεί να επιθυμεί να πλησιάσει περισσότερο το καθεστώς πυρηνικών όπλων στο μέλλον.

Οι συνέπειες αυτής της παράλογης κίνησης εκτείνονται πέρα από την άμεση σύγκρουση, ρίχνοντας σκιά στις διπλωματικές σχέσεις του Ιράν με τις γειτονικές χώρες. Οι συνέπειες μπορεί να ωθήσουν όχι μόνο το Πακιστάν αλλά και άλλα έθνη στην περιοχή του Ιράν να επανεκτιμήσουν τα πλαίσια δέσμευσής τους με τη χώρα. Οι επιπτώσεις αυτής της επιθετικής πράξης έχουν θέσει το Ιράν σε μια δύσκολη πορεία, που απαιτεί εκτεταμένες προσπάθειες και χρόνο εάν στοχεύει να ανοικοδομήσει και να αποκαταστήσει θετικές σχέσεις με τους περιφερειακούς ομολόγους του. Το περιστατικό χρησιμεύει ως έντονη υπενθύμιση της λεπτής ισορροπίας που πρέπει να διατηρήσει ένα πιθανό πυρηνικό κράτος στις διεθνείς σχέσεις, με κάθε ενέργεια να έχει εκτεταμένες συνέπειες.

Διασφάλιση της κυριαρχίας και αποστολή σαφούς μηνύματος

Στον απόηχο της απρόκλητης επίθεσης του Ιράν, η αποφασιστική κινητική απάντηση του Πακιστάν αντανακλά μια θεμελιώδη αρχή στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις – κάθε κράτος προστατεύει σθεναρά την κυριαρχία του. Η παραβίαση της κυριαρχίας του Πακιστάν απαιτούσε μια σθεναρή αντίδραση, δείχνοντας όχι μόνο την ικανότητα της χώρας αλλά και την ακλόνητη βούλησή της να προστατεύσει την εδαφική της ακεραιότητα.

Πέρα από την άμεση ανάγκη υπεράσπισης της κυριαρχίας, η απάντηση του Πακιστάν έχει στρατηγικές επιπτώσεις. Μια αποτυχία αντίδρασης θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει ένα επιζήμιο προηγούμενο, ιδιαίτερα για γειτονικές χώρες όπως η Ινδία, γνωστές για τέτοιες προκλήσεις, ειδικά κοντά σε εκλογές, όπως παρατηρείται σε όλη την πρόσφατη ιστορία της κυβέρνησης του BJP υπό την ηγεσία του Μόντι. Τα χτυπήματα εντός του Ιράν στέλνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε κάθε έθνος που έχει κακές προθέσεις κατά του Πακιστάν, τονίζοντας ότι τέτοιες προκλήσεις θα αντιμετωπιστούν με αποφασιστικότητα.

Μια ενδιαφέρουσα διάσταση προκύπτει στο πλαίσιο της αντίδρασης της Ινδίας. Παρά την προσπάθεια να αποστασιοποιηθεί χαρακτηρίζοντας την κατάσταση ως «θέμα μεταξύ Ιράν και Πακιστάν», το Υπουργείο Εξωτερικών αναγνώρισε διακριτικά ότι κατανοούσε τις ενέργειες που έγιναν για αυτοάμυνα. Αυτή η αποκάλυψη αποκτά σημασία όταν την δούμε με φόντο την επίσκεψη του Ινδού υπουργού Εξωτερικών Jaishankar στο Ιράν μόλις μια ημέρα πριν από την επίθεση του Ιράν στο Πακιστάν. Η σιωπηρή πρόταση του νεύματος της Ινδίας σε αυτές τις ενέργειες θα πρέπει να ωθήσει το Ιράν να επανεξετάσει την ενσωμάτωση της ινδικής επιρροής στους υπολογισμούς του σχετικά με τις σχέσεις Πακιστάν-Ιράν. Αυτός ο εκλεπτυσμένος γεωπολιτικός χορός εγείρει ερωτήματα σχετικά με την εξελισσόμενη δυναμική στην περιοχή και τις πιθανές επιπτώσεις για ευρύτερες συμμαχίες και ευθυγραμμίσεις.

Το Πακιστάν, σε μια στρατηγική κίνηση, έχει ουσιαστικά αναβαθμίσει την κατάσταση εξαπολύοντας μια αντεπίθεση εντός του Ιράν. Αυτή η υπολογισμένη απάντηση λαμβάνει υπόψη τις τεράστιες διαφορές στους πόρους και τις δυνατότητες μεταξύ των δύο εθνών, τονίζοντας ότι το Ιράν δεν έχει την ικανότητα να κλιμακώσει περαιτέρω τη σύγκρουση. Δεδομένου αυτού, είναι συνετό να θεωρηθεί ότι το θέμα έχει ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό.

Η αίσθηση κυριάρχησε

Μετά τα αντίποινα στο Ιράν, το Πακιστάν επέδειξε υπεύθυνη δράση αποκαθιστώντας έγκαιρα τις διπλωματικές σχέσεις, μια κίνηση που έτυχε θετικής υποδοχής από την ιρανική πλευρά. Αυτή η απόφαση αντανακλούσε τη συνετή στάση και των δύο εθνών, λαμβάνοντας υπόψη τον παράλογο χαρακτήρα των εχθροπραξιών στις σχέσεις Ιράν-Πακιστάν. Αναγνωρίζοντας την πιθανή εκμετάλλευση της κατάστασης από διάφορους κρατικούς και μη φορείς, και οι δύο κυβερνήσεις έδρασαν με σύνεση.

Μετά την ανακοίνωση, ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Χοσεΐν Αμιραμπντολαχιάν, έφτασε στο Ισλαμαμπάντ στις 29 Ιανουαρίου για να συμμετάσχει σε εκτενείς συζητήσεις με τον Πακιστανό ομόλογό του, Τζαλίλ Αμπάς Τζιλάνι. Οι συνομιλίες αυτές κρίθηκαν απαραίτητες μετά την πρόσφατη αναταραχή. Η Τεχεράνη και το Ισλαμαμπάντ εργάζονται ενεργά για την αποκλιμάκωση των εντάσεων που απαιτείται για μια μακροπρόθεσμη λύση στην αμοιβαία αιτία ανησυχίας μεταξύ των δύο γειτονικών χωρών.

Πολύ μπροστά

Τόσο το Ιράν όσο και το Πακιστάν μοιράζονται την κοινή απειλή της τρομοκρατίας, καθιστώντας οποιαδήποτε μονομερή πράξη αντιπαραγωγική στον αγώνα κατά αυτής της κοινής απειλής. Προχωρώντας προς τα εμπρός, μια συνολική προσέγγιση είναι επιτακτική, η οποία απαιτεί κοινές προσπάθειες για τη διασφάλιση των συνόρων τους. Αυτό συνεπάγεται όχι μόνο αύξηση των στρατευμάτων αλλά και ενισχυμένα μέτρα επιτήρησης και από τις δύο πλευρές για να αποτραπεί η εκμετάλλευση ανώμαλου εδάφους από μη κρατικούς παράγοντες εναντίον κάθε χώρας.

Η εστίαση πρέπει να μετατοπιστεί από μια αντιδραστική στάση σε προληπτικά μέτρα που προάγουν την περιφερειακή σταθερότητα. Οι συνεργατικές πρωτοβουλίες για την ασφάλεια των συνόρων μπορούν όχι μόνο να μετριάσουν τον κίνδυνο διείσδυσης τρομοκρατών, αλλά και να χρησιμεύσουν ως θεμέλιο για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ του Ιράν και του Πακιστάν. Σε μια εποχή όπου οι μη κρατικοί φορείς αποτελούν σημαντική πρόκληση, οι κοινές προσπάθειες καθίστανται απαραίτητες για τη διασφάλιση των συμφερόντων και της ασφάλειας και των δύο εθνών. Αυτή η διαφοροποιημένη προσέγγιση υπερβαίνει τις στρατιωτικές ενέργειες, εμβαθύνοντας σε μακροπρόθεσμες στρατηγικές που ενισχύουν την ανθεκτικότητα της περιοχής έναντι των κοινών αντιπάλων.

[Χάρτης εντοπισμού Πακιστάν Μιανμάρ, από τον Hogweard, μέσω Wikimedia Commons]

Ο Akash Shah εργάζεται ως υπεύθυνος έρευνας στο Strategic Vision Institute, Ισλαμαμπάντ. Το έργο του επικεντρώνεται κυρίως στις εξελίξεις και τη στρατιωτικοποίηση στο διάστημα. Οι απόψεις και οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι αυτές του συγγραφέα.