Βγήκαν τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών στο Πακιστάν. Αλλά δεν υπάρχει ακόμα νικητής.

Οι σύμμαχοι του φυλακισμένου πρώην πρωθυπουργού Imran Khan κέρδισαν τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών στην Εθνοσυνέλευση, ή στην κάτω βουλή του κοινοβουλίου, στην αμφιλεγόμενη ψηφοφορία της περασμένης Πέμπτης. Ήταν μια έκβαση σοκ δεδομένων των προβλημάτων που αντιμετώπισε το κόμμα του στο Πακιστάν, Tehreek-e-Insaf (PTI) – όχι προεκλογικές συγκεντρώσεις, χωρίς εκλογικούς πράκτορες την ημέρα των εκλογών και περιορισμούς στο διαδίκτυο. Κέρδισαν 93 από τις 265 έδρες της Εθνοσυνέλευσης. Δεν αρκεί όμως ο σχηματισμός κυβέρνησης.

Τα άλλα δύο κυρίαρχα κόμματα, με επικεφαλής τους αντιπάλους του Χαν, δεν κατάφεραν επίσης να εξασφαλίσουν αρκετές έδρες για να σχηματίσουν από μόνα τους κυβέρνηση. Πρόκειται για το Πακιστανικό Μουσουλμανικό Σύνδεσμο-Ναουάζ (PML-N) του πρώην πρωθυπουργού Ναουάζ Σαρίφ και το Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν (PPP), του οποίου ηγείται ο πολιτικός γόνος της δυναστείας Bilawal Bhutto Zardari. Κέρδισαν 75 και 54 έδρες αντίστοιχα.

Το κοινοβούλιο του Πακιστάν είναι αυτό που επιλέγει τον επόμενο πρωθυπουργό, επομένως η πλειοψηφία είναι ζωτικής σημασίας.

Ποιος είναι στο Running;

Όχι ο Ίμραν Καν. Είναι στη φυλακή και του απαγορεύεται να ασκεί δημόσιο αξίωμα. Το PTI είπε ότι δεν θέλει ούτε χρειάζεται μια συμμαχία, υποστηρίζοντας ότι έχει αρκετές έδρες. Δεν το κάνει. Το κόμμα έχει δημόσια υποστήριξη —όπως φαίνεται από τον αριθμό των εδρών που κέρδισαν οι υποψήφιοι— αλλά δεν έχει την υποστήριξη πολιτικών ομοτίμων.

Ο αναλυτής Azim Chaudhry είπε ότι τα άλλα κόμματα έχουν «παράπονα και μνησικακία» εναντίον του Khan από την εποχή του στην εξουσία και ότι δεν είναι έτοιμα να του δώσουν τα χέρια επειδή έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θέλει να τους μιλήσει.

Το PML-N και το PPP ξεκίνησαν συνομιλίες συνασπισμού μόλις κατέστη σαφές ότι οι πιστοί του Χαν είχαν πρωτοστατήσει. Ισχυρίζονται ότι έχουν συνάψει συμφωνίες με μικρότερα κόμματα και νεοσύστατους βουλευτές, συμπεριλαμβανομένων αποστατών από την πλευρά του Χαν, για να αυξήσουν την ποσόστωση των εδρών τους στον μαγικό αριθμό πλειοψηφίας των 169.

Αλλά το να γνωρίζεις ποιος θα μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός από αυτό το πλήθος είναι πιο δύσκολο.

Τα μέλη του κόμματος λένε ότι ο Σαρίφ δεν είναι κατάλληλος για έναν συνασπισμό λόγω της ιδιοσυγκρασίας του. Ο μικρότερος αδερφός του, Shehbaz, ηγήθηκε ενός συνασπισμού μετά την εκδίωξη του Khan από την εξουσία και θεωρείται πιο ευγενικός.

Και μετά υπάρχει ο Μπούτο Ζαρντάρι, πρώην υπουργός Εξωτερικών. Δεν είναι ξεκάθαρο αν θα θέλει την κορυφαία θέση σε μια κυβέρνηση που ήρθε στην εξουσία μέσα από τόσο μολυσμένες εκλογές. Αλλά αυτός και το κόμμα του είναι το κλειδί για κάθε συνασπισμό, επειδή έχουν το τρίτο μεγαλύτερο μερίδιο εδρών. Ο πατέρας του, Ασίφ Αλί Ζαρντάρι, δεν θεωρείται τυχαίος βασιλιάς. Δεν θα κάνει κάτι που θέτει σε κίνδυνο το πολιτικό μέλλον του γιου του, όπως το να δώσει τα χέρια με τον Khan, σύμφωνα με τον Chaudhry.

Υπάρχει πιθανότητα ένας εξωτερικός υποψήφιος να γίνει πρωθυπουργός για να κρατήσει όλες τις πλευρές ευχαριστημένες, αλλά είναι δύσκολο να δεις τις δύο οικογένειες να παραιτούνται από τη διεκδίκηση της εξουσίας.

Ποια είναι η διάθεση;

Ο κόσμος είναι δυσαρεστημένος για τον τρόπο που εξελίχθηκε η εκλογή και ο τρόπος καταμέτρησης των ψήφων. Νομικές προκλήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη για να αμφισβητηθούν ορισμένα αποτελέσματα. Υπάρχουν διαμαρτυρίες και ισχυρισμοί για νοθεία ψηφοφορίας, με τους υποστηρικτές του Khan να είναι ιδιαίτερα θυμωμένοι για αυτό που αντιλαμβάνονται ως εκλογική κλοπή. Η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων για να διαλύσει πλήθη και συνέλαβε δεκάδες ανθρώπους σε σποραδικές διαδηλώσεις που έχουν ξεσπάσει σε όλο το Πακιστάν. Η διεθνής κοινότητα και οι οργανώσεις για τα δικαιώματα έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για τις εκλογικές παρατυπίες.

Τι συμβαίνει μετά?

Ο πρόεδρος του Πακιστάν πρέπει να συγκαλέσει την εναρκτήρια σύνοδο της νέας Εθνοσυνέλευσης εντός 21 ημερών από τις εκλογές, ή στις 29 Φεβρουαρίου. Οι νομοθέτες ορκίζονται κατά τη διάρκεια αυτής της συνόδου. Υποβάλλουν έγγραφα υποψηφιοτήτων για διάφορους βασικούς ρόλους, συμπεριλαμβανομένου του ομιλητή και του αρχηγού του οίκου. Μετά την πλήρωση αυτών των θέσεων, εκλέγεται νέος πρωθυπουργός μέσω κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας, έργο που απαιτεί απλή πλειοψηφία.