Ο στόχος της ΕΕ για μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 90% έως το 2040 είναι «ρεαλιστικός, αλλά ανεπαρκής» λόγω των ιστορικών ευθυνών των κρατών μελών, σύμφωνα με τον ειδικό. Στοιχεία από τη Σύμβαση Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή αποκαλύπτουν μείωση των καθαρών εκπομπών ισοδύναμου διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ από 4.658.202 τόνους το 1990 σε 3.241.716 τόνους έως το 2021.

Μιλώντας στο πρακτορείο AA της Τουρκίας, ο Umit Sahin, συντονιστής μελετών για την κλιματική αλλαγή στο Κέντρο Πολιτικής του Πανεπιστημίου Sabancı της Κωνσταντινούπολης, τόνισε ένα πιθανό εμπόδιο που δημιουργείται από την έλλειψη προτεραιότητας στις κλιματικές πολιτικές από τις τρέχουσες κυβερνήσεις της ΕΕ για την επίτευξη του στόχου του 2040.

Παρά τους στόχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2021, οι οποίοι περιλαμβάνουν μείωση κατά 55% των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, το μπλοκ κατάφερε να μειώσει κατά 32,5% έως το 2022. Η δέσμευση της ΕΕ να επιτύχει ουδετερότητα άνθρακα έως το 2050 περιλαμβάνει εστίαση σε « καθαρές περικοπές» και σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων για ορυκτά καύσιμα και πηγές ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα έως το 2040.

Η ΕΕ έχει «ιστορική ευθύνη» να καταργήσει τα ορυκτά καύσιμα ταχύτερα

«Η επίτευξη πτώσης 55% στα υπόλοιπα 8 χρόνια δεν φαίνεται πολύ εύκολη», υποστηρίζει ο Τούρκος αναλυτής Σαχίν, τονίζοντας την επιτακτική ανάγκη ταχείας και βιώσιμης μείωσης της χρήσης ορυκτών καυσίμων. Είπε ότι αυτό συνεπάγεται σταδιακή κατάργηση του άνθρακα και επιτάχυνση της ηλεκτροδότησης των μεταφορών. Ο Σαχίν ισχυρίζεται ότι παρά τις συνεχείς προσπάθειες μείωσης, το 2022 απελευθερώθηκαν στην ΕΕ περίπου 3,4 δισεκατομμύρια τόνοι εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, εκ των οποίων 3 δισεκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα.

Αναγνωρίζοντας τη δυνατότητα επίτευξης του στόχου μείωσης κατά 90%, ο Σαχίν τόνισε την ανεπάρκειά του λόγω της υψηλής ιστορικής ευθύνης των ευρωπαϊκών χωρών. Ο Sahin προτείνει ότι χώρες όπως οι ΗΠΑ, οι χώρες της ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Ιαπωνία κ.λπ. πρέπει να φτάσουν τις καθαρές μηδενικές εκπομπές πολύ νωρίτερα, ιδανικά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2040, προκειμένου ο παγκόσμιος μέσος όρος να είναι καθαρός μηδέν έως το 2050 .

Τόνισε την ανάγκη η ΕΕ να καταργήσει σταδιακά τον άνθρακα και να επιταχύνει την ηλεκτροδότηση για να επιτύχει τους στόχους μείωσης του άνθρακα, προειδοποιώντας για παρατεταμένη εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, η οποία θα μπορούσε να συμβεί εάν συνεχιστεί η χρήση άνθρακα στον ενεργειακό τομέα. «Η ΕΕ έχει μειώσει τις εκπομπές της κατά περίπου 30% μέχρι το τέλος του 2022 σε σύγκριση με το 1990. Το να φτάσει το 55% στα υπόλοιπα 8 χρόνια δεν φαίνεται πολύ εύκολο με τις τρέχουσες προβλέψεις και είναι πιθανό να προσεγγίσουν το επίπεδο εκπομπών που ισοδυναμεί με 50% μείωση έως το 2030." "

Η τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα λείπει

"Εάν πιέσουν τη χρήση τους στον ενεργειακό τομέα, η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα θα παραταθεί", λέει ο Sahin σχετικά με τα μειονεκτήματα των τεχνολογιών δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS), αναφέροντας τη χαμηλή τους ανάπτυξη και απόδοση, η οποία θα μπορούσε να καθυστερήσει την εφαρμογή μέχρι τη δεκαετία του 2030. λόγω υψηλού κόστους και πολυπλοκότητας.

«Επιπλέον, η απόδοσή τους, ή η ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που μπορούν να δεσμεύσουν, είναι χαμηλή. Αν πιέσουν τη χρήση του στον ενεργειακό τομέα, η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα θα παραταθεί και το γνωρίζουν», είπε.

Ο Σαχίν σημείωσε ότι οι πολιτικές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων παραγόντων όπως ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, ο κορωνοϊός και η αντίθεση από δεξιά λαϊκιστικά κόμματα, έχουν επιβραδύνει τις προσπάθειες της ΕΕ να μειώσει τις εκπομπές άνθρακα. «Η ΕΕ προσπάθησε κυρίως να συνεχίσει με μηχανισμούς της αγοράς, όπως τα συστήματα εμπορίας εκπομπών. Αλλά συνειδητοποίησαν επίσης ότι οι κανονισμοί είναι πιο σημαντικοί», είπε.

Ο Σαχίν τόνισε επίσης την ανάγκη για «φιλόδοξους στόχους, δίκαιες πολιτικές μετάβασης, κίνητρα για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ηλεκτροδότηση και αυξημένες επιλογές χρηματοδότησης για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής» για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Προειδοποίησε για «λανθασμένες πολιτικές» που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πτώση των τιμών των ορυκτών καυσίμων