Στις 8 Φεβρουαρίου, ο επαναστατικός στρατός Arakan (AA) κατέλαβε το Mrauk-U, την πρώην πρωτεύουσα του βασιλείου Arakan στην Πολιτεία Rakhine, στη δυτική Μιανμάρ, μαζί με τις πόλεις Minbya και Kyauktaw. Στην πραγματικότητα, από την επανέναρξη του πολέμου μεταξύ της ΑΑ και της στρατιωτικής χούντας της χώρας στις 13 Νοεμβρίου, η ΑΑέχει πλέον κατακτήσει με επιτυχία έξι πόλεις στην πολιτεία, καθώς και δύο πόλεις στη γειτονική νότια πολιτεία Τσιν, ενώ καταστρέφει τουλάχιστον επτά ναυτικό σκάφη και ένα ελικόπτερο . Αυτές οι συνεχιζόμενες νίκες έχουν τονώσει τα μακροχρόνια όνειρα των εθνικιστών του Ραχίν για ένα ανεξάρτητο Αρακάν.
Η νίκη της 8ης Φεβρουαρίου ήταν άκρως συμβολική. Είναι η πρώτη φορά που ο Mrauk-U έπεσε από τότε που το βασίλειο Arakan έπεσε στο βασίλειο της Βιρμανίας Mandalay το 1785, αν και υπήρξαν πολυάριθμες εξεγέρσεις και εξεγέρσεις κατά των Βιρμανών ηγεμόνων στα ενδιάμεσα χρόνια. Ακόμη και κατά τις περιόδους της βρετανικής και ιαπωνικής κατοχής, ο λαός της Πολιτείας Rakhine αντιστάθηκε ένθερμα σε αυτές τις αποικιακές δυνάμεις. Μετά την ανεξαρτησία της Μιανμάρ από τη Μεγάλη Βρετανία το 1948, ο λαός Rakhine ήταν από τους πρώτους που αμφισβήτησαν την κεντρική κυβέρνηση. Ωστόσο, αυτά τα προηγούμενα επιτεύγματα επισκιάστηκαν από τα σημαντικά βήματα που έκανε η ΑΑ κατά τους πιο πρόσφατους χρόνους.
Η εμφάνιση της ΑΑ το 2009 υπό τη χαρισματική ηγεσία του Ταγματάρχη Twan Mrat Naing και του Brig. Ο στρατηγός Δρ. Nyo Twan Awng άναψε μια νέα ελπίδα για τον λαό της πολιτείας, καθώς η υπάρχουσα ηγεσία του Απελευθερωτικού Στρατού Arakan/Arakan Liberation Party είχε αποτύχει να κάνει μεγάλη πρόοδο στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Arakan. Παρά το γεγονός ότι εισήλθε στο Rakhine από την πολιτεία Kachin, στα σύνορα της Μιανμάρ με την Κίνα, όπου ιδρύθηκε η AA, στις αρχές του 2014, η AA απέκτησε δημοφιλείς οπαδούς μετά τη δημοσίευση ενός πολιτικού οδικού χάρτη που ονομάζεται «Arakan Dream 2020» στα τέλη του 2016.
Το σχέδιο «Arakan Dream 2020» ήταν σαφές: να δημιουργήσει με τη δύναμη των όπλων μια απελευθερωμένη περιοχή βάσης στην πολιτεία Rakhine, όπου θα δημιουργούσε τους δικούς της διοικητικούς θεσμούς. Κάθε άτομο στο Ραχίν, είτε εντός είτε εκτός της χώρας, κλήθηκε να συμμετάσχει σε αυτό το κίνημα. Αυτό προκάλεσε δύο χρόνια εντατικών μαχών στην πολιτεία με τον στρατό της Μιανμάρ από τα τέλη του 2018 έως το 2020, με αποτέλεσμα μαζικούς εκτοπισμούς πολιτών και τη σύλληψη και τη δολοφονία εκατοντάδων ανθρώπων της Ραχίν. Επιπλέον, οι άνθρωποι υπέστησαν επίσης μια διακοπή λειτουργίας του Διαδικτύου , που επέβαλε η πολιτική κυβέρνηση από τον Ιούνιο του 2019 έως τον Φεβρουάριο του 2021, η οποία στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη στον κόσμο.
Μέχρι το τέλος του 2020, η ΑΑ είχε καταφέρει να ολοκληρώσει ένα μεγάλο μέρος του σχεδίου της, γεγονός που έκανε τους ανθρώπους της Ραχίν να υποστηρίξουν περισσότερο την ηγεσία της. Μέσα σε μια δεκαετία, η ΑΑ, υποστηριζόμενη από την πολιτική της πτέρυγα, την Ενωμένη Λίγκα του Αρακάν, είχε επίσης καθιερωθεί ως ένας από τους ισχυρότερους εθνοτικούς στρατούς στη Μιανμάρ. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σε αντίθεση με άλλες υπάρχουσες εθνοτικές ένοπλες οργανώσεις, η ΑΑ δεν αντιμετώπισε δυσκολίες στη στρατολόγηση νέων μελών, κάτι που αντανακλά την ευρεία νομιμότητά της μεταξύ του λαού Ραχίν.
Τον Νοέμβριο, το κράτος κέρδισε την προσοχή της εθνικής και διεθνούς κοινότητας όταν η ΑΑ έσπασε μια ασταθή κατάπαυση του πυρός με τον στρατό, καταλαμβάνοντας τις πόλεις Paletwa και Sami στη νότια πολιτεία Chin τον Ιανουάριο, καθώς και τις Pauktaw, Minbya, Mrauk-U, Kyauktaw, Myebone. , και τους δήμους Taung Pyo στο βόρειο Rakhine νωρίτερα αυτόν τον μήνα. Η ΑΑ επίσης εμπλέκεται επί του παρόντος σε μάχες σε πολλά άλλα μέρη της πολιτείας, συμπεριλαμβανομένων των δήμων Rambree, Kyaukphyu, Ponnagyun, Rathedaung και Maungdaw. Τον περασμένο μήνα, κατά τη διάρκεια των μαχών στην πόλη Maungdaw, σχεδόν 400 συνοριοφύλακες του καθεστώτος της χούντας κατέφυγαν στο γειτονικό Μπαγκλαντές. Αυτό προέκυψε μετά την φυγή εκατοντάδων δυνάμεων της χούντας στην Ινδία τον προηγούμενο μήνα.
Παρά την αυξανόμενη προσοχή στον συνεχιζόμενο πόλεμο στο Rakhine, η αληθινή ιστορία είναι δύσκολο να προσδιοριστεί δεδομένου του σάβανου των διακοπών στο διαδίκτυο και των τηλεφωνικών περιορισμών . Ωστόσο, την ημέρα της κατάληψης του Mrauk-U, οι χρήστες του διαδικτύου του Rakhine σε όλο τον κόσμο επισκέφτηκαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γιορτάζοντας κυρίως τον θρίαμβο και τον εξέφρασαν ως την αρχή της εκπλήρωσης του μακροχρόνιου ονείρου τους για αυτονομία του Arakan.
Φυσικά, υπάρχουν πολλές προκλήσεις. Το Rakhine είναι εδώ και πολύ καιρό ένα χωνευτήριο εθνοτικών εντάσεων και πολιτικών αναταραχών. Ο ποικιλόμορφος πληθυσμός της, που αποτελείται από την πλειοψηφία των Ραχίν και Ροχίνγκια, καθώς και από διάφορες άλλες εθνοτικές μειονότητες, έχει υποστεί δεκαετίες περιθωριοποίησης και διακρίσεων υπό τα διαδοχικά καθεστώτα της Βιρμανίας. Επιπλέον, η πολιτεία είναι διαβόητη για τη γενοκτονική «επιχείρηση εκκαθάρισης» του στρατού της Μιανμάρ κατά των Ροχίνγκια του βόρειου Ραχίν το 2017. Και η πρόσφατη και τρέχουσα σειρά αναζωπύρωσης της βίας έχει χρησιμεύσει στο να ανοίξει ξανά και να βαθύνει αυτές οι πληγές, επιδεινώνοντας μια ήδη τρομερή ανθρωπιστική κρίση.
Ωστόσο, μέσα στο χάος και την απόγνωση, υπάρχουν αχτίδες ελπίδας. Η σταθερή στρατιωτική πρόοδος της ΑΑ έχει φέρει μαζί της την πιθανότητα ενός διαφορετικού μέλλοντος για το Rakhine και τους κατοίκους του. Αναπόφευκτα έχουν προκύψει ερωτήματα σχετικά με το πώς μπορεί να μοιάζει αυτό το μέλλον: τι είδους κοινωνία οραματίζεται η ΑΑ; Πώς θα μεταχειριστεί η ΑΑ τις μειονότητες του Ραχίν, συμπεριλαμβανομένων των Ροχίνγκια; Ή πρέπει να μείνουν τέτοια ερωτήματα, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι, μέχρι την ήττα της στρατιωτικής χούντας;
Πιστεύω ότι δεν είναι ούτε πολύ νωρίς ούτε πολύ αργά για μια συζήτηση αυτών των θεμάτων. Στις αρχές του 2020, ο αρχηγός της ΑΑ άφησε να εννοηθεί ότι η ομάδα σχεδίαζε να ιδρύσει ένα σοσιαλδημοκρατικό κράτος για τους κατοίκους του Ραχίν. Ωστόσο, δεν διευκρίνισε ποιο μοντέλο σοσιαλδημοκρατικού κράτους σκοπεύει να υποστηρίξει η ΑΑ, είτε ανεξάρτητα είτε σε συνεργασία με την πιθανή εμφάνιση μιας νέας ομοσπονδιακής κυβέρνησης στη Μιανμάρ. Αν και είναι κατανοητό ότι η ομάδα κλίνει πολιτικά προς ένα μονοκομματικό σύστημα, η τρέχουσα κατάσταση στο έδαφος υποδηλώνει ότι η προετοιμασία για εκλογές μπορεί να είναι μια μακρά διαδικασία.
Χωρίς αμφιβολία, το ευρύτερο πολιτικό τοπίο της ηπειρωτικής Μιανμάρ είναι πιθανό να διαμορφώσει τις ενέργειές της. Ωστόσο, στις συνομιλίες μου με ορισμένους ενδιαφερόμενους φορείς της Rakhine, φάνηκε να εμπνέονται, όπως πολλοί πριν από αυτούς, από το μοντέλο διακυβέρνησης της Σιγκαπούρης. Κατά την άποψή μου, οποιαδήποτε εξέλιξη της διακυβέρνησης στο Rakhine θα πρέπει να συνεπάγεται υπευθυνότητα και λογοδοσία και να διασφαλίζει την ίση μεταχείριση και τις δημοκρατικές αρχές, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών δικαιωμάτων, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, δεδομένου του πολιτικού και γεωγραφικού πλαισίου του Rakhine. Το μέλλον παραμένει αβέβαιο και μόνο ο χρόνος θα δείξει ποια κατεύθυνση θα πάρει η πολιτική τροχιά του Rakhine.
Στην καρδιά αυτής της νέας εποχής βρίσκονται οι ίδιοι οι κάτοικοι της Ραχίν. Παρά τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση κατά τη διάρκεια του πολέμου, μπορούμε να πούμε ότι παραμένουν ανθεκτικοί και αποφασισμένοι να διαμορφώσουν τη μοίρα τους, με την ελπίδα μιας νέας εποχής που ξεκίνησε από την ηγεσία της ΑΑ. Επιπλέον, οι αποκλίνουσες κοινότητες έχουν συγκεντρωθεί για να παρέχουν υποστήριξη και αλληλεγγύη, γεφυρώνοντας τα χάσματα που τις χώριζαν εδώ και καιρό. Εμφανίζονται πρωτοβουλίες βάσης, προσφέροντας μια λάμψη ελπίδας εν μέσω απελπισίας.
Ωστόσο, ο δρόμος προς τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ειρήνη στο Rakhine θα εξακολουθεί να είναι γεμάτος με πολλά εμπόδια. Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι τα βαθιά ριζωμένα παράπονα, που τροφοδοτούνται από χρόνια καταπίεσης, δεν μπορούν να ξεπεραστούν εύκολα. Οι πολιτικοί παράγοντες, τόσο εγχώριοι όσο και διεθνείς, θα διεκδικήσουν επιρροή, περιπλέκοντας τις προσπάθειες για την εξεύρεση κοινού εδάφους. Επιπρόσθετα, το φάσμα του εξτρεμισμού φαίνεται μεγάλο, απειλώντας να εκτροχιάσει την εύθραυστη ειρήνη και τις διαδικασίες οικοδόμησης κράτους. Απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις, όλοι οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να ενωθούν σε πνεύμα συνεργασίας και διαλόγου. Κατά την άποψή μου, ο λαός του Ραχίν δεν αξίζει τίποτα λιγότερο από ένα μέλλον ειρήνης, ευημερίας και αξιοπρέπειας. Η επίτευξη αυτού θα απαιτήσει τολμηρή ηγεσία, ακλόνητη δέσμευση και προθυμία να αντιμετωπίσουμε τις σκληρές αλήθειες του παρελθόντος.
Ενώ η σύλληψη του Mrauk-U προσφέρει νέα ελπίδα στους κατοίκους του Rakhine, αναμφίβολα θα αντιμετωπίσουν πιο βάναυσες τακτικές του καθεστώτος της χούντας τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, συμπεριλαμβανομένων βομβαρδισμών πυροβολικού, αεροπορικών επιδρομών και αυθαίρετων συλλήψεων. Ωστόσο, ο ήλιος ανατέλλει σιγά-σιγά πάνω από το Rakhine, ρίχνοντας το χρυσό φως του σε μια χώρα που έχει πληγεί από συγκρούσεις. Υπό το πρίσμα αυτής της νέας εποχής, οι κάτοικοι της περιοχής θα έχουν την ευκαιρία να απελευθερωθούν από τα δεσμά του παρελθόντος και να χαράξουν μια πορεία προς ένα φωτεινότερο μέλλον για όλους όσους αποκαλούν αυτήν την περιοχή πατρίδα.