Η Γαλλία δεν θα παραβίαζε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκδιώκοντας έναν Ρώσο Τσετσενικής καταγωγής στη Ρωσία, αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου. Είχε κατασχεθεί από έναν 55χρονο, ο οποίος έφτασε στη Γαλλία το 2009 και αναγνωρίστηκε ως πρόσφυγας τον Μάιο του 2012, αλλά του οποίου το καθεστώς του πρόσφυγα είχε ανακληθεί λόγω της σοβαρής απειλής για την κρατική ασφάλεια από την παρουσία του στο εθνική επικράτεια.

Τον Ιούλιο του 2015, αυτός ο άνδρας καταδικάστηκε από το ποινικό δικαστήριο του Στρασβούργου σε ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών για συνηγορία της τρομοκρατίας και απειλή για έγκλημα και πράξη εκφοβισμού κατά υπαλλήλου δημόσιας υπηρεσίας. Αυτή η καταδίκη επιβεβαιώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2015 από το Εφετείο του Κολμάρ, το οποίο αύξησε την ποινή σε ένα έτος φυλάκισης και καταδίκασε επίσης αυτόν τον άνδρα σε μόνιμη απαγόρευση από το γαλλικό έδαφος.

Δεν υπάρχουν ενδείξεις κινδύνου βασανιστηρίων εάν επιστραφούν

Απειλούμενος με απέλαση στη Ρωσία, υπέβαλε αίτημα στο ΕΔΑΔ, το δικαστικό σκέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, τον Δεκέμβριο του 2020, υποστηρίζοντας ότι η επιστροφή του στη χώρα αυτή θα τον εξέθετε στον κίνδυνο βασανιστηρίων. Αλλά το Δικαστήριο θεωρεί ότι δεν απέδειξε ότι υπήρχαν σοβαροί και αποδεδειγμένοι λόγοι να πιστεύει ότι, εάν επέστρεφε στη Ρωσία, θα διέτρεχε πραγματικό και παρόντα κίνδυνο να υποβληθεί σε τέτοια μεταχείριση, σε αντίθεση με το άρθρο 3 της Σύμβασης (απαγόρευση των βασανιστηρίων).

Το Δικαστήριο τονίζει ειδικότερα ότι το όνομά του δεν εμφανίζεται στον κατάλογο των ατόμων που καταζητούνται από τις ρωσικές αρχές για τρομοκρατικές ή εξτρεμιστικές δραστηριότητες, ότι η Ρωσία δεν ζήτησε ποτέ την έκδοσή του από τη Γαλλία, ούτε έχει κινήσει δικαστικές διαδικασίες εναντίον του.

Το ΕΣΔΑ σημειώνει επίσης ότι οι γαλλικές αρχές διενήργησαν, σε κάθε στάδιο της διαδικασίας εφαρμογής του μέτρου απομάκρυνσης στη Ρωσία, πλήρη και σε βάθος εξέταση της κατάστασής του. Συμπεραίνει ότι η εκτέλεση αυτού του μέτρου απομάκρυνσης του αιτούντος δεν θα συνιστούσε παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης. Επίσης, κηρύσσει απαράδεκτες τις καταγγελίες σχετικά με τον κατ' οίκον περιορισμό στον οποίο υποβλήθηκε, διότι δεν έχει εξαντλήσει τα εσωτερικά ένδικα μέσα.