Η κυκλοφορία της βιογραφικής ταινίας του Bob Marley, "One Love", θα ρίξει τα φώτα της δημοσιότητας σε έναν από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες δισκογραφικών έργων του 20ου αιώνα. Ωστόσο, όσοι έχουν εμπνευστεί βαθιά στη ζωή τους από το σύνολο του οραματικού μηνύματος του Μάρλεϊ μπορεί να απογοητευτούν από τη στενότερη εστίαση της ταινίας στην τελευταία του εκστρατεία και συναυλία για ειρήνη και ενότητα στην πατρίδα του Τζαμάικα.

Αυτή η αφηγηματική συσκευή είναι κατανοητή ως παραχώρηση στις ανάγκες του μελοδράματος. Ωστόσο, η ταινία παρουσιάζει μια ευκαιρία να επανεξεταστεί η ευρύτερη πνευματική κληρονομιά του Marley, η οποία έχει σημαντικά μαθήματα για όποιον ενδιαφέρεται για την πολιτική των κινημάτων ελευθερίας. Είναι ιδιαίτερης σημασίας για τους παρατηρητές και τους επαγγελματίες της διεθνούς ανάπτυξης, σε μια εποχή που οι προσπάθειες για την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών καθυστερούν και η μνημειώδης συλλογική πρόκληση της κλιματικής κρίσης έχει περιπλέξει περαιτέρω τις προσπάθειες βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης στον Παγκόσμιο Νότο.

Η πρώτη απαίτηση που θέτει το μήνυμα του Μάρλεϋ στον ακροατή είναι στη θέση του θέματός του: Χωρίς αποτυχία, ο Μάρλεϋ μιλάει στον πάσχοντα, για και από την οπτική γωνία του πάσχοντος. Με αυτόν τον τρόπο, μας αναγκάζει να μην ξεχνάμε ποτέ ποιος βρίσκεται στο επίκεντρο των προσπαθειών μας να βελτιώσουμε την ανθρώπινη κατάσταση—και τι διακυβεύεται σε αυτές τις προσπάθειες.