Επιβιβάστηκε ένα πλοίο, μεταφέρθηκε με το πλήρωμά του στη Σομαλία . Και από τότε, κανένα νέο. Η επίθεση στο πλοίο μεταφοράς χύδην φορτίου MV Ruen στις 14 Δεκεμβρίου ξύπνησε ξανά το φάσμα της πειρατείας που έσπειρε τον τρόμο στα ανοικτά των ακτών του Κέρατος της Αφρικής μεταξύ 2005 και 2012. Αυτή η επίθεση πραγματοποιήθηκε 380 ναυτικά μίλια (700 χιλιόμετρα) ανατολικά του νησιού της Υεμένης. Η Socotra είναι η πρώτη επιτυχημένη αεροπειρατεία από Σομαλούς πειρατές μετά από αυτή του δεξαμενόπλοιου Aris 13 το 2017, η ίδια πρωτόγνωρη από το 2012. Είναι η πιο ακραία περίπτωση απειλής που έχει αυξηθεί σε αυτήν την περιοχή του Ινδικού Ωκεανού, σε μια μεγάλη εμπορική οδός, υπογραμμίζουν εμπειρογνώμονες με συνέντευξη του AFP, οι οποίοι ωστόσο θεωρούν απίθανη μια μεγάλης κλίμακας αναζωπύρωση.

Από τα μέσα Δεκεμβρίου, η βρετανική υπηρεσία θαλάσσιας ασφάλειας UKMTO έχει καταγράψει έξι περιστατικά στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας, που κυμαίνονται από την προσέγγιση από ένοπλους άνδρες (AK-47, εκτοξευτές πυραύλων) μέχρι την πειρατεία ενός πλοίου. Η τάση ξεκίνησε πέρυσι. Το 2023, το γαλλικό κέντρο εμπειρογνωμοσύνης για την ασφάλεια στη θάλασσα MICA Center σημείωσε εννέα περιστατικά πειρατείας στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας, ένα «νέο» εδώ και αρκετά χρόνια. Οι πιο σημαντικές πράξεις «συγκεντρώθηκαν στο τέλος του έτους, σχεδόν ταυτόχρονα με ό,τι συνέβη στην Ερυθρά Θάλασσα, στον Κόλπο του Άντεν και στο Μπαμπ ελ-Μαντέμπ» , λεπτομέρειες στον διοικητή του AFP Έρικ Τζάσλιν, Διοικητή του Κέντρου MICA.

Από τα μέσα Νοεμβρίου, οι αντάρτες Χούτι της Υεμένης πραγματοποιούν επιθέσεις σε αυτή την περιοχή σε πλοία που συνδέονται με το Ισραήλ, ως αντίποινα για τον πόλεμο κατά της Χαμάς στη Γάζα μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. «Σχεδόν την ίδια στιγμή, αρχίσαμε να παρατηρούμε φαινόμενα πειρατείας κατά ντόου στα ανοικτά των ακτών του Puntland», τονίζει ο Eric Jaslin. Αυτή η περιοχή της Σομαλίας στην άκρη του Κέρατος της Αφρικής, που βρέχεται στα βόρεια από τον Κόλπο του Άντεν και στα ανατολικά από τον Ινδικό Ωκεανό, είναι ένα ιστορικό άντρο πειρατείας.

«Πολλές αεροπειρατείες ντόου [ναύτρα τυπικά του Ινδικού Ωκεανού] πέρυσι προειδοποίησαν ορισμένους παρατηρητές για το γεγονός ότι ομάδες Σομαλών πειρατών θα μπορούσαν να επανεξοπλιστούν με μέσα που επιτρέπουν επιθέσεις μακριά στη θάλασσα», υπογραμμίζει ο Timothy Walker, ερευνητής στο Ινστιτούτο Ασφάλειας. Σπουδών (ISS). Σύμφωνα με τον παραδοσιακό τρόπο λειτουργίας των πειρατών, η κατάσχεση αλιευτικών σκαφών (μηχανοκίνητα πλοία, μηχανότρατες) που μπορούν να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις καθιστά δυνατή την απόκτηση ενός «μητρικού πλοίου», από το οποίο στη συνέχεια ξεκινούν επιχειρήσεις με πιο ευέλικτα σκάφη.

Με τις επιθέσεις των Χούτι, «πολλά πλοία επιβραδύνουν [καθώς πλησιάζουν το Κέρας της Αφρικής], περιμένοντας οδηγίες για το αν θα περάσουν ή όχι από την Ερυθρά Θάλασσα. Δημιουργεί έναν κυνηγότοπο», τονίζει ο Timothy Walker. Αυτός ο «κυνηγότοπος» άνοιξε με τη μετακίνηση κάποιων ναυτικών δυνάμεων από τον Ινδικό Ωκεανό στην Ερυθρά Θάλασσα.

Το επιχείρημα του «Ρομπέν των Δασών».

Οι ευαίσθητες εκλογές στο Puntland τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο έστρεψαν επίσης την προσοχή των τοπικών δυνάμεων ασφαλείας από την ακτή στο εσωτερικό, δήλωσε ο Omar Mahmood, ερευνητής στη Διεθνή Ομάδα Κρίσεων (ICG). «Αυτοί οι δύο λόγοι, στη στεριά και στη θάλασσα, έδωσαν μια ευκαιρία σε αυτές τις εγκληματικές ομάδες που ήταν πάντα εκεί», προσθέτει. Η Ναυτική Αστυνομία του Puntland (PMPF) δεν απάντησε στα αιτήματα του AFP.

Στο Eyl, ένα προπύργιο πειρατών στο Puntland, πιστεύεται ότι αυτές οι επιθέσεις είναι υπερβολικές. Οι ντόπιοι αναγνωρίζουν περιστατικά που συνδέονται με την παράνομη αλιεία, ένα επαναλαμβανόμενο πρόβλημα στον Ινδικό Ωκεανό. Πολλά σκάφη από τη Νοτιοανατολική Ασία, το Ιράν και ακόμη και την Ευρώπη έρχονται να ψαρέψουν χωρίς άδεια σε αυτά τα νερά, εξαντλώντας μια από τις λίγες πηγές εισοδήματος για τους κατοίκους. «Ο λόγος για τον οποίο οι πειρατές επανεμφανίζονται είναι η εκτεταμένη παράνομη αλιεία στην ακτή», λέει ο Ahmed Abdi Nuh, ένας παραδοσιακός ηγέτης.

Ακόμη και αν δεν στοχεύουν εμπορικά σκάφη, οι επιθέσεις σε αλιευτικά σκάφη μπορεί να συνιστούν πειρατεία, σύμφωνα με τον ορισμό του ΟΗΕ. Αυτό το «επιχείρημα τύπου Ρομπέν των Δασών, ότι πολεμούν την παράνομη αλιεία», έχει χρησιμοποιηθεί συχνά στο παρελθόν από αιχμάλωτους πειρατές, υπογραμμίζει ο Timothy Walker. Μεταξύ 29 Ιανουαρίου και 2 Φεβρουαρίου, τέσσερα αλιευτικά σκάφη απελευθερώθηκαν από το ναυτικό της Ινδίας και των Σεϋχελλών αφού εκτράπηκαν, μερικές φορές περισσότερα από 800 ναυτικά μίλια (1.500 χλμ.) από την ακτή. «Όσο πιο μακριά προχωράτε από τη Σομαλία, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να υπάρχει σύνδεση με ένα σενάριο αλιείας», δήλωσε ο Hans Tino Hansen, Διευθύνων Σύμβουλος της δανικής εταιρείας ναυτικών πληροφοριών και ασφάλειας Risk Intelligence.

Αυτές οι επιθέσεις, ωστόσο, δεν προμηνύουν την επιστροφή των Σομαλών πειρατών, πιστεύουν οι ειδικοί που συμμετείχαν στη συνέντευξη, τονίζοντας τη σημασία της αντίδρασης των διεθνών δυνάμεων για την αποτροπή κάθε ενίσχυσης του φαινομένου. Μετά από μια κορύφωση το 2011, οι πράξεις πειρατείας μειώθηκαν απότομα με την ανάπτυξη διεθνών πολεμικών πλοίων (επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Atalanta», διεθνής δύναμη CTF-151, ινδικό ναυτικό κ.λπ.), τη δημιουργία του PMPF ή την εγκατάσταση ένοπλων φρουρών σε εμπορικά πλοία. Αυτές οι στρατιωτικές επιχειρήσεις εξακολουθούν να ισχύουν και, σε αντίθεση με τη δεκαετία του 2000, τα εμπορικά πλοία γνωρίζουν τους κινδύνους και είναι εξοικειωμένα με τις διαδικασίες ασφαλείας.

Για τον Omar Mahmood, του ICG, «αυτό είναι πιο πιθανό ένα ξέσπασμα παρά μια μεγάλης κλίμακας αναζωπύρωση» . Στο Eyl, δεν πιστεύουμε στην επιστροφή στη «χρυσή εποχή» της πειρατείας. «Υπάρχουν πολεμικά πλοία που περιπολούν στη θάλασσα », τονίζει ο Αχμέντ Σιάντ, ένας ψαράς. Δεν νομίζω ότι κανένας λογικός χάκερ θα έπαιρνε αυτό το ρίσκο. »