Η οδηγία περιλαμβάνει κανόνες σχετικά με τα διαδικτυακά εγκλήματα, καθώς και τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων και τον εξαναγκασμό γάμου ως αδικήματα βάσει της νομοθεσίας της ΕΕ. Υπάρχει όμως μια μεγάλη παράλειψη, και ακόμη και κορυφαίοι ευρωβουλευτές δεν μπορούσαν να κρύψουν την απογοήτευσή τους.

«Υπάρχει σαφώς ημιτελής δουλειά», είπε ο Φιτζέραλντ. "Αυτή είναι μια πολύ μεγάλη απογοήτευση δεδομένης της κλίμακας των στατιστικών για τη βία σε ολόκληρη την Ένωση", πρόσθεσε, αναφερόμενη στην έλλειψη νομοθεσίας για τον βιασμό που βασίζεται στη συναίνεση, δηλαδή μόνο "ναι" σημαίνει ναι, το μεγαλύτερο αίτημα του γυναικείου κινήματος.

Η άλλη κορυφαία ευρωβουλευτής, η Σουηδή σοσιαλίστρια Evin Incir, είπε: «Δεν καταλαβαίνω πώς η καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου μπορεί να είναι τόσο αμφιλεγόμενη που υπάρχουν τόσα πολλά εμπόδια στα κράτη μέλη και μας εμπόδισε να συμπεριλάβουμε μια νομοθεσία για τον βιασμό που βασίζεται στη συναίνεση». ορισμός που περιλαμβάνεται στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που υπογράφηκε από όλα τα κράτη μέλη και επικυρώθηκε από τη συντριπτική τους πλειοψηφία.

Η ίδια η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ζήτησε νομοθεσία της ΕΕ που να βασίζεται στη συναίνεση στην ετήσια ομιλία της για την Κατάσταση της Ένωσης το 2023.

«Θα ήθελα να βάλουμε σε νόμο μια άλλη βασική αρχή: «Όχι σημαίνει όχι»», είπε στην ολομέλεια τον Σεπτέμβριο. «Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ισότητα χωρίς ελευθερία από τη βία».

Αλλά οι νομικές ανησυχίες σχετικά με τις εξουσίες της ΕΕ στο ποινικό δίκαιο ήταν ο λόγος για τον οποίο κράτη μέλη όπως η Γαλλία και η Γερμανία δεν υποστήριξαν τη συμπερίληψη του βιασμού ως ποινικού αδικήματος — και ο κύριος λόγος για τον οποίο αυτή η οδηγία, η οποία προτάθηκε αρχικά τον Μάρτιο του 2022, σταμάτησε στο Συμβούλιο επίπεδο.

Για ΜΚΟ όπως η Διεθνής Αμνηστία, η οδηγία «υστερεί πολύ» στην καταπολέμηση της βίας με βάση το φύλο, δήλωσε η διευθύντρια Ευρώπης Eve Geddie, ζητώντας μεγαλύτερη φιλοδοξία σε εθνικό επίπεδο — καθώς μια οδηγία θέτει μόνο ελάχιστα πρότυπα για τα κράτη μέλη, τα οποία μπορεί να προχωρήσει περισσότερο κατά τη μεταφορά του στο εθνικό δίκαιο.

«Παρόλο που περιέχει θετικά στοιχεία, πολλές εξαιρετικές προτάσεις από την Επιτροπή και το κοινοβούλιο που θα είχαν θεσπίσει ισχυρά και δεσμευτικά μέτρα καταρρίφθηκαν άσκοπα από τα κράτη μέλη», είπε, αναφερόμενη στον αποκλεισμό ενός εναρμονισμένου ορισμού του βιασμού που βασίζεται στη συναίνεση. καθώς και την υποχρέωση διασφάλισης ασφαλών μηχανισμών αναφοράς για τις γυναίκες χωρίς έγγραφα.

Ομοίως, το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Αναπηρίας (ΕΤΑ) εξέφρασε τη λύπη του που η αναγκαστική στείρωση δεν συμπεριλήφθηκε ως ποινικό αδίκημα στη συμφωνία που επιτεύχθηκε, δεδομένου ότι 12 κράτη μέλη εξακολουθούν να επιτρέπουν την αναγκαστική στείρωση ατόμων με αναπηρία (κυρίως γυναίκες) σε ορισμένες περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης της Βουλγαρίας, της Κροατίας, Κύπρος, Τσεχία και Δανία.

«Θα έπρεπε να ήταν ένα προφανές βήμα η απαγόρευση μιας τέτοιας βάρβαρης πρακτικής, για να σταματήσει η στείρωση των γυναικών παρά τη θέλησή τους και χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεσή τους», παραπονέθηκε ο Pirkko Mahlamäki της EDF.

Κατόπιν αιτήματος του κοινοβουλίου, η οδηγία περιλαμβάνει ρήτρα αναθεώρησης ώστε σε πέντε χρόνια να αξιολογείται η πρόοδος του νόμου και να ορίζονται ορισμένα νέα αδικήματα.

Οι κορυφαίοι ευρωβουλευτές τόνισαν επίσης ορισμένα «σημαντικά επιτεύγματα» όσον αφορά την προστασία, την έγκαιρη πρόληψη, την πρόσβαση στη δικαιοσύνη και τη συλλογή δεδομένων, και ήλπιζαν ότι η ρήτρα αναθεώρησης θα επιφέρει περαιτέρω αλλαγές στο μέλλον.

"Στην Ισπανία, ψηφίσαμε έναν νόμο για τη βία λόγω φύλου το 2004 και έπρεπε να περιμένουμε μέχρι το 2022 για να συμπεριλάβουμε τον βιασμό ως σεξ χωρίς συγκατάθεση. Μαθαίνεις να περπατάς κάνοντας βήματα και σήμερα κάναμε ένα πολύ σημαντικό βήμα", είπε ο Ισπανός ευρωβουλευτής. είπε η Eugenia Rodríguez Palop (The Left).