Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε σε συγκέντρωση το Σάββατο ότι, ενώ ήταν στην εξουσία, είπε στον ηγέτη ενός άγνωστου μέλους του ΝΑΤΟ ότι οι ΗΠΑ δεν θα προστατεύσουν τη χώρα από τη Ρωσία επειδή δεν είχε εκπληρώσει τους στόχους αμυντικών δαπανών της συμμαχίας. «Στην πραγματικότητα, θα τους ενθάρρυνα να κάνουν ό,τι διάολο θέλουν», ισχυρίστηκε ο πρωτοπόρος για την προεδρική υποψηφιότητα των Ρεπουμπλικάνων ότι είπε στον ομόλογό του. «Πρέπει να πληρώσεις». ( AP )
Η αποδοχή μας
Αν και πιο εμπρηστικές από προηγούμενες επαναλήψεις, οι παρατηρήσεις του Τραμπ είναι σε κάποιο βαθμό γνωστές. Άλλωστε, έχει κάνει γνωστή την εχθρότητά του προς τις συμμαχίες των ΗΠΑ και συγκεκριμένα το ΝΑΤΟ. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως προέδρου, συχνά αμφισβήτησε ανοιχτά την αξία της διατλαντικής συμμαχίας και παρουσίαζε τους συμμάχους του ΝΑΤΟ ως υπερεξαρτώμενους από τις εγγυήσεις ασφαλείας των ΗΠΑ. Το 2018, ο Τραμπ πίεσε ακόμη και τους βοηθούς του να αποσυρθούν από τη συμμαχία, αν και τον εμπόδισε να το κάνει από την ομάδα εθνικής του ασφάλειας.
Στην πραγματικότητα, ο Τραμπ έχει πει αυτήν ακριβώς την ιστορία στο παρελθόν για να δείξει την επανειλημμένη ανησυχία του ότι πολλά μέλη της συμμαχίας δεν πληρώνουν, κατά την άποψή του, το δίκαιο μερίδιό τους. Αυτή τη φορά, ωστόσο, τα σχόλιά του προχώρησαν πολύ παραπέρα, πυροδοτώντας ένα πλήθος απαντήσεων και επιπλήξεων σε όλη την Ευρώπη και μεταξύ των υποστηρικτών του ΝΑΤΟ στις ΗΠΑ, μια αντανάκλαση της αυξανόμενης ανησυχίας στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες —και στην Ουάσιγκτον— για την πιθανή επιστροφή του Τραμπ στην Λευκός Οίκος.
Για να είμαστε σαφείς, ο Τραμπ δεν ήταν ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που εξέφρασε την απογοήτευσή του για τους συμμάχους του ΝΑΤΟ που δεν εκπλήρωσαν τους στόχους αμυντικών δαπανών της συμμαχίας και η πρώτη του θητεία έδειξε ότι υπάρχουν δομικοί περιορισμοί που εμποδίζουν έναν ηγέτη να αλλάξει μονομερώς την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Όμως, ο τεράστιος όγκος της δημόσιας λαβής και της ανοιχτής εχθρότητας του Τραμπ προς το ΝΑΤΟ πριν και κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας έκανε τις απειλές του να φαίνονται πιο αξιόπιστες, πυροδοτώντας έντονες συζητήσεις για τη στρατηγική αυτονομία στην Ευρώπη και ωθώντας αρκετούς συμμάχους του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τις δικές τους αμυντικές δαπάνες για να προστατευτούν από την οργή του.
Από τότε, ωστόσο, ο πόλεμος στην Ουκρανία έδειξε ξεκάθαρα ότι η Ευρώπη εξακολουθεί να βασίζεται στις ΗΠΑ ως εγγυητές της ασφάλειας. Σε κάποιο βαθμό, το ζήτημα είναι δομικό—η Ευρώπη δεν έχει μια ενιαία ηγεμονική δύναμη που μπορεί να οδηγήσει τους υπόλοιπους, πράγμα που σημαίνει ότι οι εσωτερικές διαιρέσεις είναι αναπόφευκτες. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι, ενώ πολλές πρωτεύουσες στην Ευρώπη φαίνεται να αναγνωρίζουν την ανάγκη για μια ισχυρότερη ευρωπαϊκή αμυντική ικανότητα, απλώς υπολείπονται όσον αφορά την ανάληψη δράσης.
Δεν είναι ακόμη βέβαιο ότι ο Τραμπ θα ήταν σε θέση να ενεργήσει για την εχθρότητά του προς το ΝΑΤΟ εάν κερδίσει μια δεύτερη θητεία περισσότερο από ό,τι κατά την πρώτη του θητεία. Αλλά η πρώτη του θητεία ήταν αρκετή για να ξεκινήσει συζητήσεις στρατηγικής αυτονομίας πέρα από τον Ατλαντικό. Το ερώτημα τώρα είναι εάν οι ανησυχίες για μια πιθανή δεύτερη θητεία Τραμπ ή μια πραγματική δεύτερη θητεία Τραμπ, θα καταλύσουν την Ευρώπη να βάλει αυτές τις φιλοδοξίες σε πράξη.
Οι ναυτιλιακές εταιρείες είναι απίθανο να επιστρέψουν γρήγορα στη Διώρυγα του Σουέζ, λένε ειδικοί σε θέματα ασφάλειας , παρόλο που οι αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν μειώσει σημαντικά τη συχνότητα των επιθέσεων από τους αντάρτες Χούτι που εδρεύουν στην Υεμένη σε πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα. Η μαχητική ομάδα έχει εξαπολύσει μόλις τέσσερις αξιοσημείωτες επιθέσεις από τις 26 Ιανουαρίου, με όλες εκτός από μία να έχουν αποτύχει καν να χτυπήσουν το σκάφος.
Ο ντε φάκτο αποκλεισμός της διώρυγας του Σουέζ από τους Χούτι ήταν μια μεγάλη πρόκληση για την περιοχή της Μεσογείου, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες έχει ανακτήσει το καθεστώς της ως κεντρικός κόμβος στο παγκόσμιο εμπόριο. Ταυτόχρονα, ωστόσο, οι επιθέσεις ενίσχυσαν επίσης ορισμένες από τις τάσεις -όπως η απομάκρυνση του κινδύνου και η σχεδόν απομάκρυνση από τον κίνδυνο- που έχουν οδηγήσει στην αναζωπύρωση της Μεσογείου, όπως έγραψε ο Miquel Vila Moreno τον περασμένο μήνα.
Η στρατιωτική κυβέρνηση της Μιανμάρ ενεργοποίησε το Σάββατο έναν νόμο στρατολόγησης δεκαετιών που απαιτεί νέους άνδρες και γυναίκες που καλούνται να υπηρετήσουν τουλάχιστον δύο χρόνια στρατιωτικής θητείας.
Η ανακοίνωση χρησιμεύει ως παραδοχή ότι η στρατιωτική χούντα, η οποία ανήλθε στην εξουσία πριν από μόλις τρία χρόνια , αγωνίζεται να συγκρατήσει την ένοπλη αντίσταση σε εθνικό επίπεδο στην κυριαρχία της. Στην πραγματικότητα, ο εμφύλιος πόλεμος μπορεί να έφτασε σε σημείο καμπής τον Οκτώβριο, όταν μια συμμαχία εθνοτικών πολιτοφυλακών εξαπέλυσε επίθεση σε βασικές περιοχές κατά μήκος των συνόρων της χώρας με την Κίνα, όπως ανέφερε τότε η Frida Ghitis.
Η κυβέρνηση της Κολομβίας και η Second Marquetalia, μια φατρία αντιφρονούντων της πρώην ανταρτικής ομάδας FARC, δήλωσαν την Παρασκευή ότι ξεκίνησαν μια ειρηνευτική διαδικασία, την τελευταία εξέλιξη στο σχέδιο «ολικής ειρήνης» του προέδρου Gustavo Petro για τη χώρα που βασίζεται στις διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, όπως έγραψε η Elizabeth Dickinson πέρυσι, η έμφαση του Petro στον περιορισμό της βίας έχει αγνοήσει το πώς ορισμένες ομάδες απλώς ανταλλάσσουν την εμφανή βία με άλλους τύπους εξαναγκασμού.
Τρεις διαδηλωτές στη Σενεγάλη έχασαν τη ζωή τους εν μέσω ενός συνεχιζόμενου κύματος αναταραχών μετά την ανακοίνωση του προέδρου Macky Sall νωρίτερα αυτόν τον μήνα ότι οι προεδρικές εκλογές, που είχαν αρχικά προγραμματιστεί για τις 25 Φεβρουαρίου, θα καθυστερούσαν μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου. Διαβάστε περισσότερα για την αναβολή και τη σταθερή αλλά συχνά δοκιμασμένη δημοκρατία της Σενεγάλης σε αυτήν την Daily Review από την περασμένη εβδομάδα.