Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια αισθητή ρητορική μετατόπιση από την αυστραλιανή κυβέρνηση σχετικά με την προσέγγιση της χώρας στην εξωτερική πολιτική. Ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών και ο Υπουργός Άμυνας έχουν χρησιμοποιήσει τη φράση «ολόκληρο το έθνος» για να περιγράψουν πώς να αξιοποιήσουν καλύτερα τα κρατικά εργαλεία της Αυστραλίας, να υπερασπιστούν και να προωθήσουν τα συμφέροντά της και να χτίσουν μεγαλύτερη διεθνή επιρροή.

Αυτή η ώθηση για ένα πιο σκόπιμα συντονισμένο αυστραλιανό κράτος έχει οδηγηθεί από ένα όλο και πιο απαιτητικό και περίπλοκο εξωτερικό περιβάλλον και περιβάλλον ασφάλειας, όπου απαιτείται πιο αποτελεσματική και αποτελεσματική χρήση των εθνικών πόρων. Υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση κρίσης, που δημιουργείται από την πολυπλοκότητα των κλιμακωτών προκλήσεων που εκτείνονται σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και αψηφούν το θεσμικό σιλό.

Για όσους επικεντρώνονται στην κλιματική έκτακτη ανάγκη, είναι αυτονόητο ότι η αντιμετώπιση ενός προβλήματος αυτού του μεγέθους θα απαιτήσει να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες της Αυστραλίας. Για όσους ανησυχούν για επιδείνωση του γεωπολιτικού περιβάλλοντος, είναι και πάλι αυτονόητο ότι απαιτείται συντονισμένη προσέγγιση . Με τον Ινδο-Ειρηνικό το επίκεντρο του ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων αυτού του αιώνα, δεν είναι μικρό θέμα για την Αυστραλία να θέλει να συμβάλει στη σταθερότητα, την ευημερία και την ασφάλεια της περιοχής. Αυτό σημαίνει τη χρήση μιας σειράς πόρων για την αναζήτηση ενός ειρηνικού Ινδο-Ειρηνικού, όπου γίνεται σεβαστό το διεθνές δίκαιο, όπου ο καταναγκασμός είναι ελάχιστος και όπου οι οικονομίες και οι κοινωνίες μπορούν να επιδιώξουν τη δική τους ανάπτυξη.

Υπάρχει επίσης η αίσθηση ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα με αυτό που έχουμε. Ενώ η Αυστραλία θα συνεχίσει να αναπτύσσεται ως προς τις πιο σημαντικές απόψεις σε απόλυτες τιμές, το σχετικό της βάρος στον Ινδο-Ειρηνικό είναι πιθανό να μειωθεί. Σε ένα ευρύτερο παγκόσμιο πλαίσιο, μια παρόμοια αλλαγή είναι πιθανή με τη σχετική ισχύ να απομακρύνεται από τις δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των παραδοσιακών συμμάχων της Αυστραλίας. Σε έναν κόσμο όπου η Αυστραλία και οι σύμμαχοί της κατέχουν λιγότερο δεσπόζουσα θέση στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων, η πολιτεία των αντιπάλων και των αντιπάλων γίνεται πιο απειλητική.

Υπό αυτή την έννοια, κάποια χρήση «όλα τα εργαλεία της κρατικής τέχνης» και της γλώσσας «ολόκληρου του έθνους» μπορεί να γίνει κατανοητή εν μέρει ως απάντηση σε αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί η πρόκληση της « ολικής κρατικής τέχνης » που τίθεται από χώρες όπως η Κίνα. Σύμφωνα με την ιδεολογία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, κανένα τμήμα του κινεζικού κράτους ή της κοινωνίας δεν είναι απρόσβλητο από τη χρήση για την υποστήριξη των διεθνών στόχων του.

Αν και δεν είναι ούτε εφικτό ούτε επιθυμητό για την αυστραλιανή κυβέρνηση να φιλοδοξεί να αποκτήσει τέτοιο έλεγχο των ανθρώπων και των πόρων της, η φύση και η κλίμακα της πρόκλησης της Κίνας επιβάλλουν μια πιο συνεκτική και ολοκληρωμένη προσέγγιση από την Καμπέρα – σε κάποιο βαθμό μια προσέγγιση «από πάνω προς τα κάτω». αν και με την αναγνώριση και τη διατήρηση του ενεργητικού της φιλελεύθερης δημοκρατίας της Αυστραλίας.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ανησυχούν για ζητήματα όπως η ανάγκη για ισχυρότερη αμυντική βιομηχανική βάση (συμπεριλαμβανομένων καλύτερων δεσμών με τη βιομηχανία γενικά), σχετικά χαμηλά επίπεδα έρευνας και ανάπτυξης στην Αυστραλία και το γενικό ζήτημα της «ετοιμότητας» – συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής συνοχής, της ασφάλειας ζωτικής σημασίας υποδομές και πολιτική κινητοποίηση. Με αυτούς τους όρους, υπάρχουν πολλά πιθανά θετικά από μια προσέγγιση ολόκληρου του έθνους. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό Anthony Albanese , «η εθνική ασφάλεια απαιτεί προσπάθεια ολόκληρου του έθνους. Παρουσιάζει επίσης μια ευκαιρία για ολόκληρο το έθνος».

Υπάρχει η αίσθηση ότι η Αυστραλία πρέπει να αποφύγει τον «αυτόματο πιλότο εξωτερικής πολιτικής». Ένα νέο εύρος παραγόντων και πόρων και ένα νέο βάθος συντονισμού και συνοχής πρέπει να εισαχθεί στη διεθνή πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της Αυστραλίας.

Η γλώσσα «ολόκληρου του έθνους» φέρει μια αίσθηση επείγουσας ανάγκης ότι ο λαός, η οικονομία, η κοινωνία και οι δημόσιοι θεσμοί της Αυστραλίας πρέπει να γίνουν πιο προσεκτικοί για τον ρόλο τους στη διεθνή σφαίρα και να οργανωθούν καλύτερα για να ανταποκριθούν σε αυτούς τους εξαιρετικά δύσκολους καιρούς. Αυτό θα απαιτήσει τον εντοπισμό, την αξιοποίηση και την εφαρμογή του βάθους και της ποικιλομορφίας των πόρων, των περιουσιακών στοιχείων και των δυνατοτήτων της Αυστραλίας – τόσο στην πολιτεία όσο και στην κοινωνία των πολιτών, ώστε να διασφαλιστεί το μέλλον της Αυστραλίας, με τρόπο που να αυξάνει την παραγωγικότητά τους και την αποτελεσματική εξυπηρέτηση των στόχων της Αυστραλίας.

Ως πρώτο βήμα, αυτό σημαίνει ότι οι Αυστραλοί πρέπει να ενημερώσουν το νοητικό τους μοντέλο για το ποιος ασκεί την εξωτερική πολιτική. Ναι, οι βασικοί παράγοντες της διεθνούς πολιτικής, όπως το Υπουργείο Εξωτερικών και Εμπορίου και το Υπουργείο Άμυνας, επιδιώκουν τη διεθνή πολιτική ως βασική αποστολή τους . Αλλά υπάρχει μια σειρά από άλλους παράγοντες που αλληλεπιδρούν επίσης διεθνώς. Αυτά περιλαμβάνουν άλλα ομοσπονδιακά τμήματα και εθνικά ιδρύματα, πολιτείες, επικράτειες και τοπικές κυβερνήσεις. Πέρα από αυτό, πολλοί επικαλυπτόμενοι τομείς έχουν διεθνή αντίκτυπο, συμπεριλαμβανομένων της επιστήμης και της τεχνολογίας, των επιχειρήσεων και των επενδύσεων, της εκπαίδευσης, των πρώτων εθνών, των ομάδων της διασποράς, της κοινωνίας των πολιτών, του πολιτισμού, του αθλητισμού και των μέσων ενημέρωσης.

Η Αυστραλία λειτουργεί τώρα σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου οι παραδοσιακοί τρόποι πολιτιστικής δραστηριότητάς της – και οι παραδοσιακές εξαρτήσεις – έχουν γίνει λιγότερο αποτελεσματικοί και λιγότερο αξιόπιστοι. Αυτό απαιτεί μια σοβαρή επανεξέταση του τρόπου με τον οποίο μπορεί να υπερασπιστεί, να διατηρήσει και να προωθήσει καλύτερα τα εθνικά της συμφέροντα. Οι προκλήσεις της εποχής είναι τέτοιες που ο εφησυχασμός δεν είναι πλέον προσιτός. Η μεγαλύτερη επίγνωση όλων των δυνατοτήτων του και του πώς μπορούν να αξιοποιηθούν καλύτερα σε μια προσπάθεια ολόκληρου του έθνους είναι πλέον αναγκαιότητα.

Η νέα έκθεση του διαλόγου για την ανάπτυξη, τη διπλωματία και την άμυνα της Ασίας-Ειρηνικού, « A Whole-of-Nation Approach to International Policy » είναι τώρα διαθέσιμη.