Σας προσκαλώ σε ένα ταξίδι στο χρόνο. Για τι ? Τον Ιούνιο του 2024 θα διεξαχθούν εκλογές για την ανανέωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Παράλληλα, θα αποφασιστεί ποιος θα γίνει πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. νέοι επίτροποι θα σταλούν από τα κράτη μέλη, ενώ παλιοί θα επιβεβαιωθούν στα καθήκοντά τους. Όλες αυτές οι αποφάσεις θα σηματοδοτήσουν, θα ευνοήσουν ή θα μπλοκάρουν την ευρωπαϊκή πολιτική για πέντε χρόνια. Θα μπορέσουμε να ελέγξουμε τις κρίσεις ή θα πρέπει να τις υπομείνουμε.

Είναι καιρός να συζητήσουμε την ευρωπαϊκή δημοκρατία, τα προφανή ελλείμματά της, τις αντιφάσεις της, την ανάγκη να συνεχίσουμε να την αναπτύσσουμε. Θα με ρωτήσετε γιατί. Εξάλλου, η Ευρώπη είναι δημοκρατική, η χώρα όπου ζεις είναι δημοκρατία. Όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης είναι δημοκρατίες. Τι υπάρχει να αλλάξει σε αυτό; Είναι λοιπόν η δημοκρατία αυτό που έχεις συνηθίσει, αυτό που ξέρεις; Θα ψηφίζουμε από καιρό σε καιρό, και αυτοί που αναλαμβάνουν στη συνέχεια πολιτικές ευθύνες είναι είτε οι ελίτ που είναι πολύ γνωστές σε όλους, είτε οι ελίτ που θέλουν να παρουσιαστούν ως αντιελιτιστές: είτε λαϊκιστές που δεν είναι πολύ δημοφιλείς είτε ειδικευμένοι λαϊκιστές. λαϊκιστές από λαϊκιστές που χρειάζονται δημοτικότητα.

Το να έχεις αυτή τη συνήθεια και να έχεις το δικαίωμα να θυμώνεις πότε πότε ατιμώρητα, είναι αυτό για σένα δημοκρατία; Και επειδή είναι δημοκρατία, δεν πρέπει να αμφισβητηθεί; Σοβαρά ? Γράφεται στο πρώτο άρθρο του Συντάγματος: «Όλη η εξουσία πηγάζει από τη συνήθεια»; Είναι αμετάβλητη η αρχή της δημοκρατίας; Και μιας και μιλάμε για αρχή, ας επιστρέψουμε στην αρχή, στη ρίζα της ιδέας, στο «λίκνο της δημοκρατίας», στο θεμέλιο των ευρωπαϊκών αξιών. Ας γυρίσουμε λοιπόν τον χρόνο πίσω στις μέρες της αρχαίας Ελλάδας! Θα μιλήσουμε με τους σοφούς ανθρώπους που εισήγαγαν την ιδέα της δημοκρατίας στον ευρωπαϊκό κόσμο και την έκαναν πράξη για πρώτη φορά.

Με τον Κλεισθένη, τον ^6ο αιώνα π.Χ.

Εκει σε παω και αφου πηρα ελληνικα στο λυκειο δεν πρεπει να υπαρχει κανενα προβλημα επικοινωνιας. Βγαίνουμε από την κάψα μας που μας ταξίδεψε στο χρόνο και συναντάμε τον Πλάτωνα. Δεν έχουμε ρυθμίσει πολύ καλά το ρολόι για να γυρίσει το χρόνο πίσω, γιατί ο Πλάτων είναι πολύ δύσπιστος για τη δημοκρατία. Το γεγονός ότι ο αφέντης του, ο Σωκράτης, αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει μετά από απόφαση δημοκρατικής πλειοψηφίας είναι γι' αυτόν απόδειξη ότι μια λαϊκή ψήφος αντίκειται στους ανώτερους νόμους της λογικής.

Σας απομένει να διαβάσετε το 80% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.