Είναι Βιετναμέζοι, Κινέζοι, Φιλιππινέζοι, Ινδονήσιοι, Βιρμανοί ή Νεπάλ. Τώρα ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή στην Ιαπωνία. Σταδιακά, η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου ανοίγει τις πόρτες της στους γείτονές της, αρκεί να ξέρουν πώς να φροντίζουν τους άρρωστους, να χτίζουν κτίρια ή να εργάζονται σε εργοστάσια. Το ιαπωνικό αρχιπέλαγος δεν έχει πραγματικά επιλογή. Το μαρτυρούν τα τελευταία στοιχεία που δημοσίευσε την Τρίτη 30 Ιανουαρίου το υπουργείο Εργασίας. Με την ανεργία στο 2,4% τον Δεκέμβριο του 2023, υπάρχουν 120 προσφορές εργασίας για 100 αιτούντες. Τώρα, πολλές μικρές επιχειρήσεις οδηγούνται σε χρεοκοπία λόγω έλλειψης πόρων.

Ως αποτέλεσμα, η μετανάστευση αυξάνεται συνεχώς. Ξεκίνησε στα νοσοκομεία, επεκτείνεται σε όλους τους τομείς. Για πρώτη φορά στην ιστορία της, το 2023 η χώρα ξεπέρασε το όριο των 2 εκατομμυρίων μεταναστών εργαζομένων στο έδαφός της, δηλαδή 12% περισσότερο από το 2022. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που αποκαλύφθηκαν την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου, το ένα τέταρτο αυτών των αλλοδαπών εργαζομένων προέρχονται από το Βιετνάμ , σχεδόν το 20% από την Κίνα και το 11% από τις Φιλιππίνες. Αλλά το έπαθλο για την πρόοδο πηγαίνει στους Ινδονήσιους, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται κατά 56% σε ένα χρόνο.

Για τη διοχέτευση αυτής της ροής, η χώρα έχει δημιουργήσει κατηγορίες βίζας. Διακρίνει μεταξύ «ειδικών δεξιοτήτων» για επαγγέλματα που έχουν έλλειψη και ακόμη και «υψηλών δεξιοτήτων» για τους πιο περιζήτητους ερευνητές και μηχανικούς. Αυτοί είναι οι μόνοι που μπορούν να μετακομίσουν με την οικογένειά τους.

Αύξηση του πληθωρισμού

Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι άνθρωποι σταματούν να μεταναστεύουν από μια χώρα όταν το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) φτάνει τα 7.000 δολάρια (6.500 ευρώ), επειδή η διαφορά στους μισθούς δεν αξίζει περισσότερο. Το Βιετνάμ, με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ λίγο πάνω από 4.000 δολάρια, έχει ακόμα περιθώριο, όπως και η Ινδονησία με τα 4.700 δολάρια.

Αυτή η ακόμη πολύ ελεγχόμενη πραγματικότητα της Ιαπωνικής μετανάστευσης κρύβει ένα μεγάλο μυστήριο, αυτό της στασιμότητας των μισθών, παρά την έλλειψη. Αυτά μειώθηκαν κατά 3% επιπλέον σε πραγματική αξία το 2023. Αυτό είναι μια μεγάλη ανησυχία για την κυβέρνηση και μια τραγωδία για την Τράπεζα της Ιαπωνίας, η οποία προσπαθεί απεγνωσμένα να αυξήσει τον πληθωρισμό. Ελπίζουν σε αναβίωση κατά τις ετήσιες διαπραγματεύσεις, που ξεκινούν τον Φεβρουάριο στις εταιρείες.

Χωρίς ανάκαμψη στην άνοδο των τιμών και των μισθών, η κεντρική τράπεζα δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από την παγίδα στην οποία έχει παγιδευτεί. Τώρα που κατέχει περισσότερο από το 50% του γιγαντιαίου εθνικού χρέους, δεν ξέρει πλέον πώς να ξεφύγει από την πολιτική αρνητικών επιτοκίων που αποσκοπεί στην τόνωση της αναιμικής ανάπτυξης. Και δεν είναι Βιετναμέζοι ή Φιλιππινέζοι εργάτες που θα μπορέσουν να λύσουν αυτό το πρόβλημα.