Η συγγραφέας του Diplomat Mercy Kuo προσελκύει τακτικά εμπειρογνώμονες σε θέματα, επαγγελματίες πολιτικής και στρατηγικούς στοχαστές σε όλο τον κόσμο για τις διαφορετικές απόψεις τους σχετικά με την πολιτική των ΗΠΑ για την Ασία. Αυτή η συνομιλία με τον Δρ. Μπέντζαμιν Τσάι – ανώτερο συνεργάτη στο TD International (TDI) και πρώην αξιωματούχο πληροφοριών της κυβέρνησης των ΗΠΑ για τη Βορειοανατολική Ασία και τη Μέση Ανατολή – είναι η 397η στο «The Trans-Pacific View Insight Series».
Ποια είναι τα τρία κορυφαία σημεία από τις προεδρικές εκλογές στην Ταϊβάν;
Πρώτον, οι εκλογές κατέδειξαν τη ζωντάνια και την ωριμότητα των δημοκρατικών αξιών και διαδικασίας της Ταϊβάν. Η συμμετοχή ήταν περίπου 72 τοις εκατό, χωρίς βία ή καταγγελίες για παρατυπίες. Οι συζητήσεις για την εκστρατεία ήταν ουσιαστικές, αυστηρές και με σεβασμό. Τα αποτελέσματα των εκλογών έδειξαν ότι οι ψηφοφόροι ήθελαν ελέγχους και ισορροπίες. Αν και οι ψηφοφόροι επανεξέλεξαν το Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα (DPP), ο προεδρικός υποψήφιος του Γουίλιαμ Λάι Τσινγκ-τε έλαβε μόνο το 40 τοις εκατό των ψήφων. Το DPP έχασε την πλειοψηφία του στο νομοθετικό σώμα.
Δεύτερον, οι θέσεις των τριών μεγάλων κομμάτων σχετικά με τις διασταυρούμενες σχέσεις μοιράστηκαν αρκετά κοινά σημεία παρά την έντονη συζήτηση για το θέμα. Η διατήρηση του status quo όσον αφορά το καθεστώς της Ταϊβάν αποτελεί την ευρεία πολιτική συναίνεση και κανένα κόμμα δεν υποστήριξε την επίσημη ανεξαρτησία ή ενοποίηση στο άμεσο μέλλον. Η αντιπολίτευση Kuomintang (KMT) αποδέχεται τη «συναίνεση του 1992» ως βάση για διάλογο με την ηπειρωτική Κίνα, αλλά το κόμμα απορρίπτει το μοντέλο ενοποίησης «Μία χώρα, δύο συστήματα» που προτάθηκε από το Πεκίνο. Η «Συναίνεση του 1992» υποστηρίζει ότι και οι δύο πλευρές του Στενού ανήκουν σε «μία Κίνα», αλλά κάθε πλευρά είναι ελεύθερη να ερμηνεύσει εάν «Κίνα» σημαίνει τη ΛΔΚ ή τη Δημοκρατία της Κίνας (επίσημη ονομασία της Ταϊβάν).
Τρίτον, υπήρξε σημαντική δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων με τα δύο μεγαλύτερα κόμματα στην Ταϊβάν, το DPP και το KMT. Ως αποτέλεσμα, ο τρίτος υποψήφιος για την προεδρία Ko Wen-je του Λαϊκού Κόμματος της Ταϊβάν (TPP) τα πήγε καλύτερα από το αναμενόμενο, λαμβάνοντας περίπου το 26 τοις εκατό των ψήφων. Το TPP αύξησε την παρουσία του στο νομοθετικό σώμα από πέντε σε οκτώ έδρες.
Ποιες θα είναι οι βασικές βραχυπρόθεσμες προτεραιότητες του DPP;
Ο Λάι θα συντονίσει στενά τις διασταυρούμενες και αμυντικές του πολιτικές με τα δύο πολιτικά κόμματα στις ΗΠΑ ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου 2024 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο νικητής των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ είναι πιθανό να συνεχίσει την τρέχουσα πολιτική αποτροπής και περιορισμού της Ουάσιγκτον έναντι της Κίνας και ο Λάι θα εκφράσει την πλήρη υποστήριξή του σε αυτήν την προσέγγιση. Η εκλεγμένη Αντιπρόεδρος Hsiao Bi-Khim θα διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην προσέγγιση των ΗΠΑ λόγω της προηγούμενης θέσης της ως εκπροσώπου της Ταϊβάν στην Ουάσιγκτον.
Εσωτερικά, ο Λάι πρέπει να ξανακερδίσει νέους ψηφοφόρους, πολλοί από τους οποίους άλλαξαν την υποστήριξή τους στον Κο Γουέν-τζε. Η Lai έχει προτείνει πολιτικές για να βοηθήσει τους νέους και τις νέες οικογένειες, όπως οικονομική βοήθεια για στέγαση, εκπαίδευση και φροντίδα παιδιών.
Εξετάστε την αντίδραση του Πεκίνου στα εκλογικά αποτελέσματα της Ταϊβάν και την προσέγγιση για τη συμμετοχή του DPP το 2024.
Το Πεκίνο δεν θα έχει συνομιλίες με τη διοίκηση του DPP επειδή το DPP απορρίπτει τη «Συναίνεση του 1992». Το Πεκίνο μπορεί να θεωρεί τον Λάι ως ακόμη πιο υπέρ της ανεξαρτησίας από τον Πρόεδρο Τσάι Ινγκ-γουέν λόγω της προηγούμενης υποστήριξής του στην ανεξαρτησία της Ταϊβάν και ορισμένων ρητορικών κατά τη διάρκεια της εκστρατείας.
Το Πεκίνο έχει δείξει ίση εχθρότητα προς τον Hsiao, ο οποίος τιμωρείται από τη ΛΔΚ επειδή υποστήριξε την ανεξαρτησία της Ταϊβάν. Ο πραγματικός λόγος είναι πιθανώς ότι ο Hsiao ήταν πολύ επιτυχημένος στη διευκόλυνση στενότερων δεσμών μεταξύ Ταϊπέι και Ουάσιγκτον.
Ωστόσο, το Πεκίνο μπορεί να είναι κάπως ανακουφισμένο που ο Λάι έλαβε μόνο το 40 τοις εκατό των ψήφων και ότι το DPP έχασε την πλειοψηφία του στο νομοθετικό σώμα. Η δήλωση του Γραφείου Υποθέσεων της ΛΔΚ μετά τις εκλογές στις 13 Ιανουαρίου σημείωσε ότι «το DPP δεν αντιπροσωπεύει την κυρίαρχη γνώμη στην Ταϊβάν».
Το Πεκίνο πιθανότατα θα συνεργαστεί με πολιτικούς KMT και TPP και με τοπικούς κυβερνητικούς ηγέτες για την προώθηση πολιτιστικών και οικονομικών ανταλλαγών, καθώς το KMT ελέγχει 13 από τις 22 δημοτικές και κομητειακές κυβερνήσεις στην Ταϊβάν.
Προσδιορίστε τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που αντιμετωπίζει η προεδρία του DPP και το νομοθετικό σώμα της Ταϊβάν.
Η διοίκηση του Λάι θα βρει πρόκληση να μειώσει τις εντάσεις στα στενά της Ταϊβάν χωρίς ένα στοιχείο δέσμευσης στην πολιτική της για τα στενά. Ο Λάι λέει ότι είναι ανοιχτός σε διάλογο, αλλά ρίχνει την ευθύνη στο Πεκίνο για την απόρριψη της επαφής με το DPP.
Η κυβέρνηση του DPP υπό τον Λάι θα μπορούσε να δώσει στις τοπικές κυβερνήσεις – ειδικά εκείνες που ελέγχονται από το KMT – περισσότερα περιθώρια επιδίωξης οικονομικής και πολιτιστικής συνεργασίας με την ηπειρωτική χώρα, όπως ρυθμίσεις αδελφών πόλεων. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατηγόρησαν το DPP ότι βλέπει τη διασταυρούμενη εμπλοκή ως ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος και ο Λάι έχει την ευκαιρία να αλλάξει την εικόνα του DPP ως κόμματος «αντι-Κίνας».
Το TPP έχει μια μοναδική ευκαιρία να διαδραματίσει ρόλο «βασιλέα» επειδή ούτε το DPP ούτε το KMT ελέγχουν το νομοθετικό σώμα. Το TPP και το KMT έχουν την ευκαιρία να αποδείξουν ότι μπορούν να παρέχουν αποτελεσματική εποπτεία και να συμβάλουν στην προώθηση των διασταυρούμενων οικονομικών και ανταλλαγών ανθρώπων με ανθρώπους.
Αξιολογήστε τον τρόπο με τον οποίο το DPP πιθανότατα θα προσανατολίσει τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τις σχέσεις μεταξύ των στενών και το πλαίσιο «Μία χώρα, δύο συστήματα».
Η συνεργασία με τις ΗΠΑ για τον περιορισμό και την αποτροπή του Πεκίνου είναι θεμελιώδες στοιχείο της πολιτικής του Lai για τα στενά. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, ο Lai και ο Hsiao μίλησαν εκτενώς για την ανάπτυξη των γηγενών αμυντικών δυνατοτήτων της Ταϊβάν, τη μείωση της οικονομικής εξάρτησης της Ταϊβάν από τη ΛΔΚ και τη δημιουργία συμμαχιών με «έθνη με κοινές αξίες» για τη μείωση της παγκόσμιας επιρροής της Κίνας. Ο Λάι είναι ανοιχτός σε διάλογο με το Πεκίνο, αλλά ο πυρήνας της πολιτικής του για τα στενά είναι η αποτροπή και όχι η δέσμευση. Ο Λάι και ο Χσιάο πλαισίωσαν τις διασταυρούμενες και τις εξωτερικές τους πολιτικές με όρους επιλογής μεταξύ αυταρχισμού και δημοκρατίας, με την Ταϊβάν να βρίσκεται σταθερά στο δημοκρατικό στρατόπεδο. Ο Λάι θα δώσει προτεραιότητα στην υποστήριξη των ΗΠΑ, χωρίς την οποία οι πολιτικές του δεν θα λειτουργούσαν.
Και τα τρία μεγάλα πολιτικά κόμματα στην Ταϊβάν απορρίπτουν το πλαίσιο «Μία χώρα, δύο συστήματα» εν μέρει λόγω του Νόμου Εθνικής Ασφάλειας του 2020 στο Χονγκ Κονγκ. Είναι «μη εκκίνηση» στην Ταϊβάν και υπάρχουν ενδείξεις ότι ακόμη και οι ηγέτες της ΛΔΚ το αντιλαμβάνονται. Σε πρόσφατες ομιλίες, ο Σι Τζινπίνγκ απέφυγε σε μεγάλο βαθμό να χρησιμοποιήσει τη διατύπωση σε σχέση με την Ταϊβάν, αν και το Πεκίνο δεν μπορεί να αποκηρύξει ανοιχτά αυτό το μοντέλο.