Οι διαμαρτυρίες των αγροτών στη Γαλλία επεκτάθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας, καθώς κομβόι τρακτέρ άρχισαν να αποκλείουν περισσότερους δρόμους στη νοτιοδυτική περιοχή της χώρας ως μέρος μιας πανεθνικής διαμαρτυρίας. Τα παράπονα σε όλο το κίνημα ποικίλλουν, αλλά επικεντρώνονται σε γενικές γραμμές στην αύξηση του ενεργειακού κόστους, στην πίεση της κυβέρνησης για μείωση των τιμών καταναλωτή και στους περιβαλλοντικούς κανονισμούς. ( Reuters )
Η αποδοχή μας
Η Γαλλία είναι τώρα η τελευταία ευρωπαϊκή χώρα που βιώνει ένα μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας με βάση τον αγροτικό τομέα. Η Ολλανδία έχει βιώσει περιοδικές διαδηλώσεις αγροτών από το 2019, ενώ οι Γερμανοί αγρότες κινητοποιήθηκαν νωρίτερα αυτό το μήνα, με τη διαμαρτυρία τους να κορυφώνεται στο Βερολίνο μόλις την περασμένη εβδομάδα.
Ασφαλώς, οι διαμαρτυρίες των αγροτών στη Γαλλία δεν είναι ασυνήθιστες, που συχνά στρέφονται κατά των ποσοστώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην παραγωγή. Ωστόσο, το τελευταίο κύμα διαμαρτυριών μοιράζεται όλα παρόμοια παράπονα για την κλιματική πολιτική, καθώς οι περιβαλλοντικοί κανονισμοί που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση των εκπομπών επηρεάζουν δυσανάλογα τον αγροτικό τομέα. Στην Ολλανδία, μαζικές διαμαρτυρίες πυροδοτήθηκαν από την αντίθεση σε νόμο που θα απαιτούσε από τους αγρότες να μειώσουν το μέγεθος των κοπαδιών ζώων για να μειώσουν τη ρύπανση από άζωτο, ενώ οι Γερμανοί αγρότες διαμαρτύρονται για τις προτεινόμενες περικοπές στις γεωργικές επιδοτήσεις στο ντίζελ.
Μέρος του προβλήματος στη Γαλλία είναι ότι, παρά τον μεγάλο αγροτοβιομηχανικό τομέα της χώρας, πολλές φάρμες παραμένουν μικρότερες, οικογενειακές επιχειρήσεις που δυσκολεύονται οικονομικά. Ένας ηγέτης του συνδικάτου το 2021 είπε ότι ένας στους τρεις Γάλλους αγρότες λαμβάνει λιγότερους από 1.000 $ σε μηνιαίους μισθούς, ενώ μια κοινοβουλευτική έκθεση του 2019 έδειξε ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών μεταξύ των αγροτών ήταν 20 τοις εκατό υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο.
Όσο απαραίτητες κι αν είναι για την επίτευξη των κλιματικών στόχων, οι αυστηρότεροι περιβαλλοντικοί κανονισμοί επιδεινώνουν αυτούς τους οικονομικούς αγώνες. Εν τω μεταξύ, τα παράπονα των αγροτών τροφοδοτούν ένα αυξανόμενο χάσμα μεταξύ πόλης και υπαίθρου που έχει ωφελήσει τα ακροδεξιά λαϊκιστικά κινήματα της Ευρώπης. Πράγματι, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έχει δώσει προτεραιότητα στην ανταπόκριση σε αυτές τις διαμαρτυρίες, εν μέρει από την ανησυχία του ότι θα χάσει τις ψήφους της αγροτικής ακροδεξιάς στις επερχόμενες εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Ιούνιο.
Όλα αυτά τα θέματα συνδυάζονται για να δημιουργήσουν ένα πτητικό κοκτέιλ, για τη Γαλλία και την Ευρώπη. Οι αγρότες μπορεί να μην είναι το ψηφοφόρο μπλοκ με τη μεγαλύτερη επιρροή σε οποιαδήποτε δεδομένη χώρα, αλλά έχουν ένα ενσωματωμένο πλεονέκτημα σε σύγκριση με άλλα κινήματα διαμαρτυρίας: Όλοι έχουν τρακτέρ. Και όπως έχουν δείξει στην Ολλανδία, τη Γερμανία και τώρα τη Γαλλία, δεν φοβούνται να τα χρησιμοποιήσουν για να κάνουν τη ζωή πολύ άθλια τόσο για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής όσο και για τους πολίτες.
Μια ομοσπονδιακή επιτροπή εφέσεων των ΗΠΑ έκρινε τη Δευτέρα ότι μπορεί να προχωρήσει μια αγωγή 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων που υπέβαλε το Μεξικό κατά αμερικανικών κατασκευαστών όπλων. Η απόφαση, για την οποία είναι πιθανό να ασκηθεί έφεση, αντιστρέφει την απόρριψη της υπόθεσης από κατώτερο δικαστήριο λόγω νόμου των ΗΠΑ του 2005 που προστατεύει τους κατασκευαστές όπλων από την ευθύνη για την κακή χρήση των προϊόντων τους.
Τα όπλα που διακινούνται από τις ΗΠΑ συνεισφέρουν σημαντικά στη βία στο Μεξικό, οδηγώντας τη μεξικανική κυβέρνηση να ισχυριστεί το 2021 ότι οι αμερικανοί κατασκευαστές όπλων παραβιάζουν συνειδητά και σκόπιμα τη νομοθεσία των ΗΠΑ βοηθώντας τη διακίνηση. Όπως έγραψε η Φρίντα Γκίτις το 2022, η υπόθεση μπορεί να επιτρέψει στο Μεξικό να καταφέρει να αντιμετωπίσει κατασκευαστές όπλων όπου οι υποστηρικτές του ελέγχου των όπλων των ΗΠΑ απέτυχαν.
Η Γερμανία και η Γαλλία ξεκίνησαν ένα κοινό τριετές ταμείο την Παρασκευή για την περαιτέρω έρευνα της προέλευσης αντικειμένων αφρικανικής κληρονομιάς στα εθνικά τους μουσεία. Το ταμείο αναμένεται να δώσει προτεραιότητα σε αντικείμενα από χώρες αποικισμένες από τις δύο χώρες και μπορεί να θέσει τις βάσεις για την τελική επιστροφή τους.
Για πολύ καιρό, τα ευρωπαϊκά μουσεία δεν έπαιρναν στα σοβαρά την ιδέα της επιστροφής πολιτιστικών, θρησκευτικών ή ιστορικών αντικειμένων στις αφρικανικές χώρες. Ωστόσο, μια έκθεση του 2018 που παρήγγειλε ο Γάλλος πρόεδρος ως απάντηση στα αιτήματα των ακτιβιστών βοήθησε στην εκκίνηση του κινήματος αποκατάστασης. Όπως έγραψε ο Ayodeji Rotinwa το 2022, οι επιτυχίες αποκατάστασης είναι διάσπαρτες, αλλά η συζήτηση είναι τώρα «πώς να επιστρέψεις, όχι αν θα επιστρέψεις».
Ο Τζόζεφ Μποκάι ορκίστηκε χθες νέος πρόεδρος της Λιβερίας , μετά την οριακή νίκη του στις εκλογές του Νοεμβρίου στη χώρα. Διαβάστε την ενημέρωση του Jacien Carr σχετικά με το πώς ο πρώην Πρόεδρος George Weah και ο λιβεριανός λαός εξασφάλισαν μια ειρηνική μεταφορά εξουσίας που δεν ήταν καθόλου εγγυημένη.
Ολλανδικό δικαστήριο καταδίκασε χθες ένα πρώην υψηλόβαθμο μέλος μιας φιλοσυριακής κυβερνητικής πολιτοφυλακής για τη σύλληψη και την απάνθρωπη μεταχείριση ενός αμάχου το 2013 κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη Συρία. Αν και το έγκλημα διαπράχθηκε στη Συρία, δικάστηκε στην Ολλανδία σύμφωνα με την αρχή της καθολικής δικαιοδοσίας. Διαβάστε το άρθρο του Kyle Rapp σχετικά με το πώς η συριακή σύγκρουση έχει πυροδοτήσει μια αναβίωση του ενδιαφέροντος για τη νομική αρχή.