Οι ίδιοι Γερμανοί πολιτικοί δεν βρίσκουν λόγια κριτικής κατά των αμέτρητων δημοσίως εκφωνημένων λόγων γενοκτονικής πρόθεσης, όπως παρουσιάστηκε πρόσφατα από τη Νότια Αφρική στην καταγγελία της κατά του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης. (ICJ)

Η τελευταία κίνηση της Γερμανίας νααπορρίψει κατηγορηματικά την υπόθεση που έφερε η Νότια Αφρική στο ICJ, όπως έγινε από τον αντικαγκελάριο Robert Habeck καθώς και την υπουργό Εξωτερικών Annalena Baerbock (και οι δύο από τους Πράσινους), μιλά στο «Staatsräson» της χώρας [λόγος του κράτους] απεριόριστη υποστήριξη του Ισραήλ, ό,τι κι αν γίνει.

Η επίσημη θέση υποστηρίζει ότι η Γερμανία έχει μια μοναδική σχέση με το Ισραήλ με βάση την ευθύνη της για το Ολοκαύτωμα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αλλά πρέπει να αναρωτηθεί κανείς αυτές τις μέρες τι αξίζει πραγματικά αυτή η ανάληψη ευθύνης. Όπως υποστηρίζουν πολλοί ιστορικοί της αποικιοκρατίας και της γενοκτονίας εδώ και δεκαετίες , η γενοκτονία του ναζιστικού καθεστώτος κατά των Εβραίων και άλλων δεν ήταν το πρώτο γεγονός μιας μεγάλης κλίμακας συστηματικής εξόντωσης των εχθρών των Γερμανών.

Η γενοκτονία κατά των Herero και του Nama στη σημερινή Ναμίμπια στα χέρια του αποικιακού Γερμανού Kaiserreich είναι ένα προηγούμενο γεγονός με δομικές αλλά και προσωπικές συνέχειες και μπορεί να θεωρηθεί ως βιβλίο παιχνιδιού για το Ολοκαύτωμα.

Όμως, ενώ οι μελετητές και οι μειονότητες το συζητούν με μεγάλη λεπτομέρεια, η πολιτική ηγεσία της χώρας μόλις απρόθυμα και πρόσφατα έφτασε να αναγνωρίσει και να αναγνωρίσει την ενοχή εκ μέρους του γερμανικού κράτους, αφήνοντας κατά μέρος τις πληρωμές αποζημιώσεων.

Τα ζητήματα αποζημιώσεων φοβούνται τόσο πολύ οι κληρονόμοι του γερμανικού αποικιακού κράτους όσο και ο βαθύτερος απολογισμός της κληρονομιάς του ρατσισμού που έχει τις ρίζες του στη γερμανική αποικιοκρατία.

Όταν η Νότια Αφρική απήγγειλε τιςκατηγορίες της για γενοκτονία κατά του κράτους του Ισραήλ, αυτό συνέπεσε με την 120ή ημέρα από την έναρξη της γενοκτονίας κατά των Herero και του Nama.

Και ενώ Γερμανοί πολιτικοί παρενέβησαν αμέσως στην καταγγελία της Νότιας Αφρικής με μια δήλωση ισχυριζόμενη ότι η καταγγελία δεν είχε «καμία βάση» και σκοπεύοντας να προβάλει νομικά επιχειρήματα για λογαριασμό του Ισραήλ, η Γερμανία έχει παγιδευτεί στο παρελθόν της.

Δεν ήταν άλλη από την προεδρία της Ναμίμπια που επέκρινε σκληρά τη Γερμανία : «Η Ναμίμπια απορρίπτει την υποστήριξη της Γερμανίας στη γενοκτονική πρόθεση του ρατσιστικού ισραηλινού κράτους εναντίον αθώων πολιτών στη Γάζα».

Ο Πρόεδρος Hage G. Geingob όχι μόνο υπενθύμισε στη γερμανική κυβέρνηση ότι «δεν έχει ακόμη εξιλεωθεί πλήρως για τη γενοκτονία που διέπραξε στο έδαφος της Ναμίμπια», υποστήριξε επίσης ότι «η Γερμανία δεν μπορεί να εκφράσει ηθικά τη δέσμευσή της στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά της γενοκτονίας, συμπεριλαμβανομένης της εξιλέωσης για τη γενοκτονία στη Ναμίμπια, ενώ υποστηρίζει το ισοδύναμο ολοκαυτώματος και γενοκτονίας στη Γάζα». Αυτές οι λέξεις βαραίνουν πολύ.

Όχι μόνο η σημερινή γερμανική κυβέρνηση, η οποία αποτελείται από μια καγκελάριο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και έναν Υπουργό Εξωτερικών των Πρασίνων, έχει διακηρύξει ότι εφαρμόζει μια ανθρώπινη εξωτερική πολιτική, υπό τη σημαία μιας «φεμινιστικής εξωτερικής πολιτικής», ανακοίνωσε επίσης «συνεργασία στο επίπεδο των ματιών» με τις αφρικανικές χώρες κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής της Αφρικής στο Βερολίνο.

Με άλλα λόγια: η Γερμανία έχει πολλά να χάσει.

Ενώ η κυβέρνηση της Γερμανίας χάνει ήδη έδαφος σε εγχώριο επίπεδο – το 61 τοις εκατό των ερωτηθέντων στην τελευταία δημοσκόπηση δεν υποστηρίζει τον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, ενώ μόνο το 25 τοις εκατό το κάνει – η παγκόσμια εκτίμηση της φαίνεται να υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο.

Η Γερμανία έχει ήδη απομονωθεί διεθνώς, μαζί με μερικές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, λόγω της ψήφου της στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την επείγουσα ανάγκη για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

Η τελευταία παρέμβαση στο Διεθνές Δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών θα ενισχύσει μόνο το χάσμα μεταξύ Γερμανίας και Αφρικής.