Ο συγγραφέας του Diplomat Mercy Kuo προσελκύει τακτικά εμπειρογνώμονες σε θέματα, επαγγελματίες πολιτικής και στρατηγικούς στοχαστές σε όλο τον κόσμο για τις διαφορετικές απόψεις τους σχετικά με την πολιτική των ΗΠΑ για την Ασία. Αυτή η συνομιλία με τη Δρ Francesca Giovannini – εκτελεστική διευθύντρια του Project on Managing the Atom στο Belfer Center for Science and International Affairs, Harvard Kennedy School – είναι η 396η στη «Σειρά Trans-Pacific View Insight Series».
Προσδιορίστε τα τρέχοντα τρωτά σημεία στην παγκόσμια πυρηνική τάξη.
Αυτή η συγκεκριμένη ιστορική πυρηνική εποχή χαρακτηρίζεται από τρία πολύ συγκεκριμένα τρωτά σημεία.
Πρώτον, τα δύο μεγαλύτερα πυρηνικά οπλοστάσια στον κόσμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσική Ομοσπονδία, διαλύουν γρήγορα και σκόπιμα την παγκόσμια αρχιτεκτονική πυρηνικής ασφάλειας στην οποία βασίστηκε η στρατηγική σταθερότητα. Τα τελευταία χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσική Ομοσπονδία έχουν εγκαταλείψει τις συνθήκες στις οποίες βασιζόταν η στρατηγική τους σταθερότητα για δεκαετίες. Οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη συνθήκη ABM, INF και τη Συνθήκη Ανοιχτών Ουρανών, ενώ η Ρωσική Ομοσπονδία αποσύρθηκε πρόσφατα από τη συνθήκη για τις Συμβατικές Ένοπλες Δυνάμεις στην Ευρώπη (CFE) και ανέστειλε την εφαρμογή της NEW START.
Η απόρριψη προηγούμενων συμφωνιών και δεσμεύσεων δημιουργεί ένα επικίνδυνο θεσμικό ρυθμιστικό κενό, το οποίο και οι δύο χώρες εκμεταλλεύονται για να αναδιαμορφώσουν τις πυρηνικές και συμβατικές τους δυνάμεις. Οι ΗΠΑ βρίσκονται στη μέση ενός εκσυγχρονισμού 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Η Ρωσική Ομοσπονδία, η οποία ολοκλήρωσε τον εκσυγχρονισμό της το 2015-2016, πειραματίζεται, ωστόσο, με νέους τύπους ικανών όπλων διπλής χρήσης και συστημάτων παράδοσης.
Δεύτερον, η πυρηνική τάξη αλλάζει από διπολικό σε τριπολικό ή πολυπολικό κόσμο. Βεβαίως, η στρατιωτική υπεροχή της Κίνας θεωρείται στις Ηνωμένες Πολιτείες με μεγάλη ανησυχία ως στοιχείο αστάθειας και απρόβλεπτου.
Τρίτον, οι αυξανόμενες περιφερειακές αστάθειες στην Ευρώπη σχετικά με την Ουκρανία, στην Κορεατική Χερσόνησο, στον Κόλπο και γύρω από τα στενά της Ταϊβάν θα έχουν απρόβλεπτες επιπτώσεις στην παγκόσμια πυρηνική τάξη. Αυτά τα τρία τρωτά σημεία στην παγκόσμια τάξη είναι αλληλένδετα με πολύ περίπλοκους τρόπους και είναι δύσκολο να διαχωριστούν.
Πώς οι εξελίξεις της Κίνας στο διάστημα και την τεχνητή νοημοσύνη ενισχύουν τις πυρηνικές της ικανότητες;
Οι εξελίξεις της Κίνας στο διάστημα και την τεχνητή νοημοσύνη ενισχύουν τις πυρηνικές της ικανότητες μέσω βελτιωμένων συστημάτων παράδοσης, προηγμένης υποδομής επιτήρησης και αναγνώρισης και ισχυρών αμυντικών τεχνολογιών. Αυτές οι τεχνολογίες θα λειτουργήσουν ως σημαντικά συστήματα ενεργοποίησης για τις πυρηνικές δυνάμεις της Κίνας σε πολλές διαστάσεις. Ωστόσο, αν και είναι εξαιρετικά σημαντικές, αυτές οι τεχνολογίες μπορεί επίσης να είναι εξαιρετικά αποσταθεροποιητικές.
Η κυβέρνηση του προέδρου Xi έχει δείξει ενδιαφέρον να συνεργαστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη ρύθμιση της τεχνητής νοημοσύνης στον πυρηνικό τομέα. Νομίζω ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία και να εργαστούν ειλικρινά με την Κίνα για να επιτύχουν μια επαληθεύσιμη συμφωνία σχετικά με την ασφαλή χρήση της τεχνητής νοημοσύνης σε στρατιωτικές εφαρμογές.
Στο διάστημα, νομίζω ότι μια συμφωνία θα είναι πολύ απίθανη. Η Κίνα βασίζεται όλο και περισσότερο στους διαστημικούς πόρους και θα επιδιώξει να επιτύχει μια θέση ισχύος πριν διαπραγματευτεί ενδεχομένως οποιοδήποτε ρυθμιστικό πλαίσιο.
Είναι ακόμη αποτελεσματική η πυρηνική αποτροπή εν μέσω συγκρούσεων στην Ουκρανία και το Ισραήλ και την επικείμενη απειλή από την Κίνα στον Ινδο-Ειρηνικό;
Η τέχνη της αποτροπής υπάρχει εδώ και πολύ καιρό. Οι πολιτισμοί χρησιμοποιούσαν πάντα αποτρεπτικές τακτικές για να αποθαρρύνουν τους αντιπάλους να διεξάγουν επιθετικές επιχειρήσεις στα εδάφη τους. Η άφιξη των πυρηνικών όπλων έχει καταστήσει την αποτροπή πιο δύσκολη και πολύπλοκη επιχείρηση. Πολύ περισσότερα διακυβεύονται εάν η αποτροπή αποτύχει σε έναν κόσμο πυρηνικών όπλων.
Η Ουκρανία και το Ισραήλ είναι δύο πολύ ξεχωριστές περιπτώσεις και παρέχουν πολύ ξεχωριστά διδάγματα. Στην περίπτωση της Ουκρανίας, η συμβατική αποτροπή απέτυχε, αλλά η πυρηνική αποτροπή κρατάει. Πιο συγκεκριμένα, το ΝΑΤΟ απέτυχε να αποτρέψει τον Πούτιν από την εισβολή στην Ουκρανία, αλλά κατάφερε να αποτρέψει μια πιθανή ρωσική επίθεση εναντίον άλλων ευρωπαϊκών στόχων. Επιτρέψτε μου να αναφέρω, για παράδειγμα, ότι οι Ρώσοι γνωρίζουν πολύ καλά όλα τα λιμάνια εισόδου όπλων στην Ουκρανία. Για παράδειγμα, γνωρίζουν ποιοι σιδηροδρομικοί σταθμοί στην Πολωνία λαμβάνουν στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία και είναι επιφορτισμένοι να την παραδώσουν. Κι όμως, οι Ρώσοι δεν τόλμησαν να χτυπήσουν αυτούς τους στόχους στα εδάφη του ΝΑΤΟ. Ο μόνος λόγος είναι το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ είναι μια συμμαχία που βασίζεται στα πυρηνικά όπλα.
Το Ισραήλ είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση. Η πυρηνική αποτροπή χάνει το νόημα σε ασύμμετρες συγκρούσεις, ειδικά εναντίον μη κρατικών παραγόντων. Εάν το Ισραήλ έλεγε στη Χαμάς, «Μην μου επιτεθείτε, αλλιώς θα χρησιμοποιήσω τα πυρηνικά μου όπλα», αυτή η απειλή δεν θα ήταν αξιόπιστη δεδομένης της γεωγραφικής εγγύτητας του Ισραήλ με εδάφη που ελέγχονται από τη Χαμάς. Με άλλα λόγια, η πυρηνική αποτροπή στην περίπτωση του Ισραήλ δεν αμφισβητείται. Αυτό που αμφισβητείται (και έχει δοκιμαστεί από τη Χαμάς) είναι η ικανότητα και η προθυμία του Ισραήλ να πολεμήσει έναν ασύμμετρο πόλεμο.
Εξηγήστε τον αντίκτυπο του πολέμου της Ουκρανίας στην ασφάλεια και τη σταθερότητα της Ανατολικής Ασίας.
Το πρώτο ερώτημα είναι: Ποια μαθήματα αντλούν οι χώρες της Ανατολικής Ασίας από την Ουκρανία; Στοιχηματίζω ότι διαφορετικές χώρες θα βγάλουν διαφορετικά συμπεράσματα. Για παράδειγμα, η Βόρεια Κορέα θα βρει πιθανώς επιβεβαίωση στην πεποίθησή της ότι το μόνο όπλο που μπορεί να προστατεύσει μια αδύναμη χώρα από την εισβολή και την καταστροφή είναι το πυρηνικό.
Για τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, η Ουκρανία καταδεικνύει την απίστευτη σημασία των διαβεβαιώσεων και της δέσμευσης των ΗΠΑ προς τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία. Η βαθιά εμπλοκή των ΗΠΑ και η σιδερένια δέσμευση στην Ευρώπη έχουν κάνει μια ρωσική κλιμάκωση της σύγκρουσης πέρα από την Ουκρανία εξαιρετικά απίθανη (σχεδόν αδύνατη). Έτσι, οι σύμμαχοι θα πρέπει να αισθάνονται καθησυχασμένοι ότι οι ΗΠΑ στέκονται δυνατές για να προστατεύσουν την ασφάλεια των συμμάχων.
Αλλά φυσικά, το πιο συναρπαστικό ερώτημα είναι ποια μαθήματα αντλεί η Κίνα από την Ουκρανία. Πρώτον, η Κίνα έχει δει πόσο δαπανηρή και περίπλοκη είναι ένας τέτοιος αγώνας. Όταν η χώρα στην οποία εισβάλετε παλεύει για την επιβίωσή της και ουσιαστικά δεν έχει τίποτα να χάσει, γίνεται ένας πολύ δύσκολος εχθρός για να νικήσετε. Οι Ουκρανοί παλεύουν για την ελευθερία, το μέλλον και τη γη τους. Για αυτούς, αυτός είναι ένας πόλεμος επιβίωσης. Για τους Ρώσους, είναι ένας πόλεμος επιλογής. Πολλοί Ρώσοι δεν καταλαβαίνουν γιατί πρέπει να πολεμήσουν στην Ουκρανία και για ποιον σκοπό. Τα διακυβεύματα είναι διαφορετικά για τους δύο αντιπάλους και όποιος διακυβεύεται περισσότερο συνήθως επικρατεί ή τουλάχιστον είναι σε θέση να αυξήσει το κόστος της μάχης για τον αντίπαλο.
Δεύτερον, οικονομικά, η ικανότητα των Ευρωπαίων και των Αμερικανών να κόψουν την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο τόσο γρήγορα μπορεί να υποδηλώνει στους Κινέζους παρατηρητές ότι η ευρωπαϊκή και η αμερικανική οικονομία, αν και εξαιρετικά ενσωματωμένες στην παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού, είναι επίσης εξαιρετικά ανθεκτικές. Αυτό σημαίνει ότι αυτές οι χώρες μπορούν να αποκόψουν τους αντιπάλους τους για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να υποστούν καταστροφικές συνέπειες.
Από την άλλη πλευρά, η Κίνα μπορεί να πάρει και άλλα μαθήματα. Το ένα είναι ότι πολλές χώρες στον Παγκόσμιο Νότο είναι λιγότερο πρόθυμες να αντισταθούν ενάντια σε αυταρχικά καθεστώτα από ό,τι υποτίθεται προηγουμένως. Η χλιαρή αντίθεση με τη Ρωσία έδειξε ότι αυτές οι χώρες θα κάνουν επιλογές περισσότερο με βάση οικονομικά οφέλη παρά ιδεολογικούς λόγους.
Τέλος, η Κίνα θα καταλάβει σωστά ότι στις δημοκρατικές χώρες, οι δεσμεύσεις για έναν συγκεκριμένο σκοπό μπορούν να διαρκέσουν μόνο την πολιτική ζωή μιας συγκεκριμένης κυβέρνησης. Οι νέες εκλογές ενδέχεται να φέρουν διαφορετικές προτεραιότητες και διαφορετικές προσεγγίσεις εξωτερικής πολιτικής.
Αξιολογήστε την αποτελεσματικότητα της προσέγγισης των ΗΠΑ και της ΕΕ για τη διατήρηση μιας παγκόσμιας πυρηνικής ισορροπίας.
Αυτή είναι μια σημαντική ερώτηση, αλλά φοβάμαι ότι η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι ότι εξαρτάται από την προοπτική που χρησιμοποιεί κάποιος για να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Πράγματι, από την σκοπιά των ΗΠΑ, η διαρκής σημασία και η κεντρική θέση της NPT (παρά τις αυξανόμενες εντάσεις και διαφωνίες) μπορεί να μετρηθεί ως ένδειξη έμπρακτης και οραματικής ηγεσίας. Θα μπορούσε κανείς να επισημάνει ότι παρά τις γεωπολιτικές κρίσεις και τις πολλές προσπάθειες σε όλο τον κόσμο, μόνο εννέα χώρες σήμερα διαθέτουν πυρηνικά όπλα. Οι ΗΠΑ μπορούν σίγουρα να υποστηρίξουν ότι ο κανόνας της μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων παραμένει σταθερός και επιτυχημένος.
Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ είναι επίσης πρόθυμες σήμερα να φέρουν την Κίνα και τη Ρωσία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την επίτευξη τριμερούς ένοπλου ελέγχου (είτε για να ενισχύσουν τη διαφάνεια είτε να επιτύχουν μείωση των πυρηνικών δυνάμεων). Αυτές οι προσπάθειες έχουν αποδειχθεί άκαρπες μέχρι στιγμής. Η Ρωσία συνεχίζει να πειραματίζεται με νέα όπλα και οι πυρηνικές δυνάμεις της Κίνας επεκτείνονται. Στον τομέα του ελέγχου των όπλων και του αφοπλισμού, η ηγεσία των ΗΠΑ αμφισβητείται και αμφισβητείται ιδιαίτερα, καθώς πολλές χώρες επισημαίνουν αυτό που αντιλαμβάνονται ως αμερικανική υποκρισία και διπλά μέτρα και μέτρα.
Οι Ευρωπαίοι είναι πολύ διχασμένοι σχετικά με τη θέση τους σχετικά με τα πυρηνικά όπλα, και αυτή η διαίρεση θα αυξηθεί μόνο με την πάροδο του χρόνου. Η Γαλλία, ειδικότερα, παραμένει ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της πυρηνικής αποτροπής. Εντός της ευρωπαϊκής ομάδας, ωστόσο, η Γαλλία πρέπει να συνεργαστεί με την Αυστρία και την Ιρλανδία, δύο κορυφαίες χώρες σε θέματα πυρηνικού αφοπλισμού. Αυτές οι διαιρέσεις έχουν εμποδίσει την ικανότητα της ΕΕ να παρέχει λύσεις πολιτικής ή να ενεργεί ως μεσολαβητής σε κρίσεις που σχετίζονται με πυρηνικά.