Είναι επίσης διατεθειμένοι να οδηγήσουν τις χώρες τους μπροστά και δεν παραλείπουν τις κοινωνικές πτυχές όσον αφορά τη μετανάστευση, τις κλιματικές πολιτικές και τις μειονότητες.

Με τους μοναδικούς κανόνες, τα δικαιώματα και τις αξίες της, η δημοκρατία μπορεί επί του παρόντος να χτυπηθεί και να αμυνθεί, αλλά οι νέοι εξακολουθούν να την πιστεύουν — όπως ακριβώς και οι νέοι Ανατολικοευρωπαίοι το 1989 που έσπασαν τα τείχη στην επιθυμία τους να ζήσουν στη δημοκρατία με ελευθερία και ελευθερία. περισσότερη ευημερία.

Ωστόσο, η υπερβολική αβεβαιότητα από τις εξωτερικές και εσωτερικές κρίσεις στην Ιρλανδία, την Ελλάδα και την Κεντρική Ευρώπη έχει καταργήσει την ιδεολογική έννοια της δημοκρατίας.

Αν και είναι ισχυροί υποστηρικτές της δημοκρατίας, οι νέοι δεν αισθάνονται αφελείς για την τρέχουσα κατάσταση των δημοκρατιών στις χώρες τους. Οι νέοι από τη Σλοβακία και την Ελλάδα επικρίνουν ανοιχτά τη διαφθορά και την «προσωποποίηση» της πολιτικής τους, επικεντρώνοντας μια χούφτα ισχυρών προσωπικοτήτων που διαφωνούν.

Οι Αυστριακοί και οι Ιρλανδοί συμμερίζονται τη συνολική συναίνεση ότι υπάρχει σημαντικός χώρος για βελτίωση στις δικές τους χώρες, από την επιστροφή στον πλουραλισμό των επιλογών και την πραγματική εκπροσώπηση έως το να σταματήσουμε να παίζουμε με δημοκρατικούς κανόνες και δικαιώματα.

Παρά την κριτική τους, οι νέοι επιδεικνύουν μια πειστική κατανόηση των τελικών πλεονεκτημάτων που προσφέρει η δημοκρατική εξουσία σε σύγκριση με οποιεσδήποτε άλλες εναλλακτικές λύσεις.

Είτε συνδέεται με περισσότερα πλεονεκτήματα που σχετίζονται με τις ανάγκες, όπως η ελευθερία ταξιδιού και σπουδών οπουδήποτε στην ΕΕ, που είχε απήχηση κυρίως στους Σλοβάκους, είτε τα ανθρώπινα δικαιώματα, η αυτοέκφραση και η λογοδοσία των πολιτικών, όπως εκφράστηκαν από νέους από την Αυστρία, την Ελλάδα και την Ελλάδα και Ιρλανδία, υπάρχει μια ακλόνητη υποστήριξη για ένα μέλλον που συνδέεται με την ευρωπαϊκή δημοκρατία, ανεξάρτητα από το ποια γωνιά της Ευρώπης προέρχονται.

Σε αντίθεση με τον φόβο που διαιωνίζεται για την επόμενη γενιά ως μια με μικρή διάρκεια προσοχής (το διάστημα ενός βίντεο TikTok ) και χωρίς σταθερές φιλοδοξίες, οι νέοι Ευρωπαίοι εκφράζουν την προθυμία τους να αναλάβουν την ευθύνη για τη μελλοντική ανάπτυξη των χωρών τους και της ΕΕ.

Η επόμενη γενιά είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αφοσιωμένη και ενημερωμένη (αν και ομολογουμένως, κατά καιρούς, θύματα παραπληροφόρησης) ώστε οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να αγνοήσουν τη φωνή τους.

Διαμαρτυρίες και αιτήματα;

Τούτου λεχθέντος, οι νέοι συχνά ορίζουν την ενεργό συμμετοχή ως συμμετοχή σε διάφορα επίπεδα εκλογών , η οποία, παρά την αδιαμφισβήτητη σημασία της, δεν κατανοεί πλήρως τον ρόλο ενός πολιτικά ενεργού πολίτη.

Άλλες σημαντικές δραστηριότητες, όπως η συμμετοχή σε διαμαρτυρίες, η έναρξη αναφορών πολιτών, η ενεργός δράση στην κοινωνία των πολιτών και σε διάφορες άλλες ομάδες συμφερόντων, ή πιθανώς πάνω απ' όλα, η συμμετοχή σε πτέρυγες νεολαίας πολιτικών κομμάτων, σπάνια ασκούνται από τη σημερινή νεολαία.

Η πολιτική των κομμάτων έχει απογοητεύσει ορισμένους, άλλους δεν διαθέτουν τη γνώση καναλιών δέσμευσης ούτε κατανοούν πλήρως περίπλοκες πολιτικές και θεσμικά πλαίσια της ΕΕ, αλλά οι περισσότεροι κατανοούν ότι πλησιάζει η σειρά τους να αναλάβουν τα ηνία της ηγεσίας.

Και η νεολαία σε όλη την Ευρώπη είναι σαφής σχετικά με τις επόμενες προτεραιότητες για την ΕΕ. Τονίζονται ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή, η μετανάστευση, τα δικαιώματα των μειονοτήτων και η ισότητα των φύλων.

Ενωμένοι γύρω από μια κοινωνική και ανθρωποκεντρική προσέγγιση, οι νέοι από την Ιρλανδία έως την Αυστρία και την Ελλάδα έως τη Σλοβακία επιμένουν στην αναδιαμόρφωση λύσεων για τις προκλήσεις του σήμερα και του αύριο.

Παρά το γεγονός ότι συχνά πλαισιώνεται απλοϊκά ως μια «ψηφιακή γενιά» αποκομμένη από τον φυσικό κόσμο, η νεολαία φαίνεται να ενδιαφέρεται βαθιά για τις κοινωνικές συνέπειες που μπορεί να έχουν οι γενιές κρίσεις στους πιο ευάλωτους των κοινωνιών μας.

Λιγότερο από ένα χρόνο πριν από τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 2024 , η ευρωπαϊκή νεολαία επιδεικνύει την ικανότητα να καταρρίπτει τις διαφορές που συχνά ενισχύονται από λαϊκιστικές αφηγήσεις.

Ωστόσο, μερικές φορές δεν έχουν πλήρη γνώση των πολιτικών και πολιτικών διαδικασιών και των θεσμικών δομών, ενώ οι νέοι είναι επίσης επιρρεπείς στην παραπληροφόρηση.

Ενώ η δημοκρατία βρίσκεται επί του παρόντος μελανιασμένη και αμφισβητούμενη, οι νέοι εξακολουθούν να πιστεύουν ακράδαντα σε αυτήν. Οι νέοι Σλοβάκοι δεν συνδέονται με τη στριμμένη νοσταλγία της παλαιότερης γενιάς για τον κομμουνισμό, και οι νέοι Έλληνες εξακολουθούν να υπερηφανεύονται για τις ρίζες της δημοκρατίας.

Υπάρχει κάποια ανακούφιση που αισθάνεται κανείς ότι η επόμενη γενιά, ακόμη και αν είναι γνώστης της νέας τεχνολογίας, έχει μια βαθιά «ανθρώπινη διάσταση» προοπτική για τις πολιτικές. Σε συνδυασμό με το αίσθημα της ευθύνης της ηγεσίας, το μόνο που απομένει είναι να τους εμπλακούμε με νόημα, να τους εκπροσωπήσουμε σωστά και να τους εκπαιδεύσουμε με κατανόηση. Είμαστε στο ύψος του καθήκοντος;