Καθώς το 2023 πλησίαζε στο τέλος του, ήταν εύκολο να νιώσουμε ότι ο κόσμος κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση. Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνεται και οι παγκόσμιες κυβερνήσεις έχουν κάνει πολύ λίγα για να την σταματήσουν. Οι προσφυγικές κρίσεις έχουν πολλαπλασιαστεί , παρόλο που η αβάσιμη δυσπιστία προς τους ξένους αυξάνεται επίσης. Ο αυταρχισμός βρίσκεται σε πορεία, με τους δείκτες ελευθερίας να συνεχίζουν να διολισθαίνουν, ενώ η αναπαραγωγική υγεία αντιμετωπίζει παγκόσμια αντίδραση και η εμπιστοσύνη στους πολιτικούς θεσμούς είναι επικίνδυνα χαμηλή. Ο πόλεμος στην Ουκρανία βροντοφωνάζει , ενώ το ξέσπασμα του πολέμου στη Γάζα έχει προκαλέσει τόσο ανθρώπινες απώλειες που τα Χριστούγεννα στη Βηθλεέμ -που θεωρούνταν η γενέτειρα του Ιησού από τους χριστιανούς πιστούς- ακυρώθηκαν εξ ολοκλήρου φέτος.

Ωστόσο, πίσω από αυτούς τους τίτλους των «κακών ειδήσεων» βρίσκονται μια σειρά από άλλες ιστορίες «καλών ειδήσεων» που δεν είχαν τόση κάλυψη από τον Τύπο πέρυσι. Έτσι, για να ξεκινήσω το 2024, σκέφτηκα να προσφέρω κάποια πράγματα που μπορούμε να γιορτάσουμε, κάποιους λόγους για ελπίδα και κάποιους λόγους να περιμένουμε ότι η ιστορία θα συνεχίσει να κάμπτεται προς την κατεύθυνση της δικαιοσύνης το νέο έτος που έρχεται.

Παρά τους πολέμους υψηλού προφίλ, η δυναμική των διακρατικών συγκρούσεων παραμένει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα . Με τη Ρωσία να επιστρατεύει την Ουκρανία, το Ισραήλ να σφυροκοπά τη Γάζα και να ξεσπούν νέοι πόλεμοι στο Σουδάν και την Αιθιοπία, είναι εύκολο να παραβλεφθεί ότι άλλοι πόλεμοι τελειώνουν, ότι οι εμφύλιοι πόλεμοι γενικά παρακμάζουν και ότι η διακρατική σύγκρουση παραμένει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Το αν αυτή η τάση θα συνεχιστεί ή όχι είναι θέμα συζήτησης και υπάρχουν λόγοι ανησυχίας. Όμως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Ειρήνης του Ινστιτούτου Οικονομικών και Ειρήνης, είναι κυρίως οι διεθνοποιημένες ενδοκρατικές συγκρούσεις που ευθύνονται για την άνοδο των δεικτών συγκρούσεων από το 2009. Αντίθετα, η εδαφική κατάκτηση μεταξύ κρατών παραμένει σε μεγάλο βαθμό παρελθόν.