78 χρόνια από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιαπωνία αποφάσισε να κάνει ένα ακόμη βήμα στην πορεία προς το να γίνει ένα «κανονικό έθνος», ικανό να χρησιμοποιήσει τον στρατό της για να ενισχύσει τα εθνικά της συμφέροντα όπως όλα τα άλλα.
Στις 22 Δεκεμβρίου, η διοίκηση του πρωθυπουργού Kishida Fumio αναθεώρησε τις κατευθυντήριες γραμμές για τις εξαγωγές άμυνας, επιτρέποντας τη μεταφορά τελικού φονικού εξοπλισμού, όπως πυραύλων, στο εξωτερικό για πρώτη φορά.
Αυτό σηματοδοτεί μια άλλη σημαντική αλλαγή στη μεταπολεμική πολιτική του έθνους για τη διατήρηση μιας πολιτικής αποκλειστικά προσανατολισμένης στην άμυνα, μετά την περσινή ιστορική απόφαση να αποκτήσει -και ενδεχομένως να χρησιμοποιήσει- τις λεγόμενες «αντιπτυξιακές ικανότητες» για να αντεπιτεθεί εναντίον εχθρικών βάσεων πυραύλων στην περίπτωση αυτή. ένοπλης επίθεσης στην Ιαπωνία.
Συγκεκριμένα, κατόπιν αιτήματος της Ουάσιγκτον, αυτή τη φορά το Τόκιο αποφάσισε να εξάγει στις Ηνωμένες Πολιτείες το σύστημα Patriot Advanced Capability (PAC) ή ένα σύστημα αεράμυνας και αντιπυραυλικής άμυνας (AMD), που ανήκει στις Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας (JSDF). , όπου το σύστημα αναχαίτισης είναι αδειοδοτημένο.
Η ζήτηση για συστήματα αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων εδάφους-αέρος Patriot (SAM) έχει αυξηθεί σημαντικά σε χώρες όπως η Ουκρανία, η Πολωνία, το Ισραήλ και η Ταϊβάν και αλλού τα τελευταία χρόνια. Αντίστοιχα, οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει το δικό τους απόθεμα πυραύλων για να παρέχουν σε αυτές τις χώρες συστήματα αναχαίτισης πυραύλων. Οι εξαγωγές από την Ιαπωνία θα αναπληρώσουν το έλλειμμα του συμμάχου της.
Ο υπουργός Άμυνας της Ιαπωνίας Kihara Minoru είπε σε συνέντευξη Τύπου στις 26 Δεκεμβρίου ότι το Τόκιο θα εξάγει κυρίως SAM PAC-2 Guidance Enhanced Missile (GEM), τα οποία είναι ικανά να αναχαιτίσουν εισερχόμενα αεροσκάφη και πυραύλους κρουζ με βεληνεκές άνω των 100 χιλιομέτρων. Είπε επίσης ότι το υπουργείο Άμυνας εξετάζει το ενδεχόμενο εξαγωγής του PAC-3, το οποίο είναι ικανό να αντιμετωπίσει βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ με μικρότερο βεληνεκές δεκάδων χιλιομέτρων σε σύγκριση με τις εκδόσεις PAC-2.
Κοιτάζοντας το μέλλον, το Τόκιο πιθανότατα θα αντιμετωπίσει τρεις μεγάλες προκλήσεις για την πραγματοποίηση τέτοιων θανατηφόρων εξαγωγών όπλων.
Η πρώτη πρόκληση είναι ότι εφόσον η τελευταία κίνηση είναι μια θεμελιώδης αλλαγή πολιτικής για το ειρηνιστικό έθνος, η κυβέρνηση πρέπει να κερδίσει την κατανόηση του λαού και να οικοδομήσει μια εθνική συναίνεση. Η τελευταία χαλάρωση στις εξαγωγές όπλων αποφασίστηκε ουσιαστικά σε συζητήσεις κεκλεισμένων των θυρών μεταξύ ενός μικρού αριθμού νομοθετών από το κυβερνών Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα και τον εταίρο του συνασπισμού Κομέιτο. Δεν έχει γίνει συζήτηση σε ανοιχτά φόρουμ, συμπεριλαμβανομένης της πλήρους Διατροφής. Αυτό δεν θα επιφέρει ευρεία δημόσια συναίνεση για το θέμα αυτό.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Kyodo News τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, το 60 τοις εκατό των ερωτηθέντων είπε ότι δεν πρέπει να επιτρέπεται η εξαγωγή φονικών όπλων, ενώ το 33 τοις εκατό είπε ότι πρέπει να επιτρέπεται. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη την κατανόηση και την υποστήριξη του λαού για αυτήν την αλλαγή πολιτικής.
Η δεύτερη πρόκληση είναι η ανάγκη να συζητήσουμε πώς η Ιαπωνία πρέπει να στέκεται και να συμπεριφέρεται στη διεθνή κοινότητα ως ειρηνικό έθνος. Συγκεκριμένα, δεν διεξάγεται βαθιά συζήτηση στο Τόκιο για το τι πρέπει να κάνει η Ιαπωνία όταν μεγάλες δυνάμεις όπως η Ρωσία εισβάλλουν σε άλλη χώρα με τη βία. Οι ίδιοι οι ειρηνιστές Ιάπωνες μπορεί να χρειαστεί να καταλάβουν ότι αν και τα φονικά όπλα μπορεί να είναι αποτρόπαια εργαλεία που καταστρέφουν την ειρήνη, η σταθερότητα και η ειρήνη της διεθνούς τάξης διατηρούνται επίσης και προστατεύονται από τα ίδια όπλα.
Σε ένα ευρύ πλαίσιο, η χαλάρωση των κανόνων εξαγωγής αμυντικού εξοπλισμού μπορεί να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια να εφαρμοστεί στην πράξη η έννοια της «Προληπτικής Συμβολής στην Ειρήνη», η οποία είναι η βασική αρχή για την εθνική ασφάλεια της Ιαπωνίας που εισήχθη υπό τη διοίκηση του αείμνηστου Abe Shinzo. Αυτή η προορατική πολιτική λαμβάνει υπόψη τις πραγματικότητες του σημερινού κόσμου που τρώει σκύλους.
Η οικοδόμηση ενός πολυεπίπεδου δικτύου κοινής χρήσης αμυντικού εξοπλισμού μεταξύ των συμμάχων και των ομοϊδεατών χωρών θα εμβαθύνει τη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και θα ενισχύσει την αποτροπή της Ιαπωνίας. Αυτό είναι ιδιαίτερα απαραίτητο για την Ιαπωνία, η οποία περιβάλλεται από τρία κράτη με πυρηνικά όπλα —την Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και τη Ρωσία— που φαίνεται να προσπαθούν να αλλάξουν μονομερώς το status quo με τη βία.
Από την ιαπωνική σκοπιά, κάτω από τόσο σοβαρές συνθήκες, η ενίσχυση της αποτροπής μέσω της αμοιβαίας εξάρτησης από αμυντικό εξοπλισμό θα συμβάλει επίσης στην περιφερειακή σταθερότητα και ευημερία. Συγκεκριμένα, καθώς η παρουσία της Ιαπωνίας στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας μειώνεται και η παρουσία της Κίνας αυξάνεται, οι εξαγωγές εξοπλισμού της Ιαπωνίας σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας ενδέχεται να γίνουν ατού στο μέλλον.
Η τρίτη πρόκληση ή ανησυχία είναι εάν η εξαγωγή PAC της Ιαπωνίας στις ΗΠΑ θα αφήσει το JSDF με έλλειψη δικών του πυραύλων αναχαίτισης. Το Υπουργείο Άμυνας στο Τόκιο εκτίμησε τον Οκτώβριο του περασμένου έτους ότι η χώρα κατέχει επί του παρόντος μόνο το 60 τοις εκατό των πυραύλων αναχαίτισης που απαιτούνται για την άμυνα της χώρας.
Σε μια δεινή κατάσταση, η μεταφορά των πυραύλων Patriot από την Ιαπωνία στις ΗΠΑ θα μπορούσε παραδόξως να καταλήξει να ευχαριστήσει την Κίνα και τη Βόρεια Κορέα, οι οποίες αναπτύσσουν νέους πυραύλους, συμπεριλαμβανομένων των δικών τους πυραύλων υπερήχων.
Ερωτηθείς σχετικά με αυτό το σημείο, ο Kihara είπε στη συνέντευξη Τύπου: «Νομίζω ότι θα είναι δυνατό να βελτιωθεί η λειτουργία των αντιαεροπορικών πυραύλων για το σύνολο των Δυνάμεων Αυτοάμυνας, συμπεριλαμβανομένων των Δυνάμεων Εδάφους, Ναυτιλίας και Αεροπορίας. Υπάρχουν διάφοροι τύποι αντιαεροπορικών πυραύλων και ο Patriot δεν είναι ο μόνος, επομένως πρέπει να λάβουμε μέτρα για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα αφήσουμε τρύπες στην άμυνα του έθνους μας».
Τελικά, η εξαγωγή αμυντικού εξοπλισμού συμβάλλει στη βελτίωση της αποτροπής της Ιαπωνίας, των συμμάχων της και των ομοϊδεατών χωρών με τις οποίες έχει σχέση συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας. Αυτός είναι ένας κόσμος αμοιβαίας υποστήριξης ή ένα σύστημα συλλογικής ασφάλειας με διαφορετικά λόγια.
Τώρα είναι η ώρα για την Ιαπωνία, ως μια κανονική δημοκρατική χώρα, όχι απλώς να έχει αυτή την επιλογή, αλλά να την αξιοποιήσει πλήρως, εργαζόμενος για να εξασφαλίσει βαθιά εθνική συναίνεση σε αυτό το θέμα.