“Ένα ακόμα κομμάτι!” » Η τσιριχτή φωνή μιας νεαρής γυναίκας ξεσπά ανάμεσα στα χειροκροτήματα. Αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται για τον Abdullah Kaymak και τους μουσικούς του, που χωρίς καθυστέρηση επιστρέφουν σε μια από τις πιο ρυθμικές παρτιτούρες του ρεπερτορίου τους. Σαν μαέστρος ορχήστρας, ο 26χρονος με σκουρόχρωμο δέρμα και γεμάτη γενειάδα εκτοξεύει στίχους που κάνει το κοινό να επαναλαμβάνει σε χορωδία με μια κίνηση του χεριού του.
Μπροστά του, περίπου εκατό άνθρωποι στριμώχνονται στα μαξιλάρια και τα χαλιά στο σαλόνι του δερβίση νταργκά, ενός οικήματος που λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο, στο Ικόνιο, μια τουρκική πόλη στο οροπέδιο της Ανατολίας. Οι λευκοί πέτρινοι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με μουσουλμανική καλλιγραφία και πορτρέτα του μεγάλου ποιητή Σούφι Τζαλάλ αλ-Ντιν Μοχάμαντ Μπαλκί, γνωστού ως Ρούμι (1207-1273), αλλά δεν χρειάζεται να είστε πιστοί σε αυτά τα μέρη για να αφήσετε τον εαυτό σας να παρασυρθεί μακριά από την ατμόσφαιρα.εορταστικό.
Όπως κάθε χρόνο, από τις 7 έως τις 17 Δεκεμβρίου, χιλιάδες άνθρωποι άνω των σαράντα εθνικοτήτων συρρέουν στο Ικόνιο για να γιορτάσουν, την εβδομάδα του Șeb-i arûs, κυριολεκτικά τη «νύχτα του γάμου», τη μνήμη του Ρούμι, που ονομάζεται επίσης Mevlana («ο αφέντης μας»).
Ομιλητής των Φαρσί και καταγόμενος από την περιοχή Χορασάν (σημερινό Αφγανιστάν και βορειοανατολικό Ιράν), ο ποιητής ταξίδεψε σε πολλές μεγάλες πόλεις, τη Σαμαρκάνδη, τη Μέκκα και τη Δαμασκό, πριν εγκατασταθεί στο Ικόνιο το 1240 Η συνάντησή του με τον δερβίση Σαμς της Ταμπρίζ διαταράσσει την πορεία της πνευματικής τροχιάς του ανθρώπου που σήμερα θεωρείται ένας από τους δασκάλους του σουφισμού, αυτός ο μυστικός κλάδος του Ισλάμ επικεντρώθηκε σε μια πνευματική μύηση στις διδασκαλίες του Κορανίου.
Σύμφωνα με πηγές, ο ισχυρός δεσμός που ενώνει τους δύο άντρες περιγράφεται άλλοτε ως θεϊκός έρωτας και άλλοτε ως σαρκικός έρωτας, αλλά παραμένει πάντα ως κύριος στη ζωή του Μεβλάνα. Μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση του εραστή του, ο ποιητής ξεκίνησε το sema , τον γύρο χορό, κεντρικό στις πρακτικές της αδελφότητας των στροβιλιζόμενων δερβίσηδων, και έγραψε το Masnavi, μια συλλογή ποιημάτων που θα τον έκανε διάσημο σε όλο τον κόσμο.
Ο τάφος του Rumî είναι ο τρίτος πιο επισκέψιμος πολιτιστικός χώρος στην Τουρκία. Μόνο ο μεγάλος τιρκουάζ πύργος του διακρίνει την αρχιτεκτονική του από αυτή ενός τζαμιού. Λίγες μέρες πριν το Șeb-i arûs, η είσοδος είναι ελεύθερη και μια χαρούμενη φασαρία επικρατεί στην αυλή. Πολύ προσκολλημένοι στη φιγούρα του Ρούμι, πολλοί Ιρανοί επισκέπτες προσεύχονται κοντά στον τάφο.
Καθισμένος ελαφρώς πίσω, ο Cestmir Bergsma κρατά το σημειωματάριό του στο χέρι. Ο 29χρονος Ολλανδός με μακριά μαλλιά και μικρά στρογγυλά γυαλιά αυτοχαρακτηρίζεται ως ποιητής. Εδώ και εννιά χρόνια ταξιδεύει στους δρόμους της Ευρώπης. «Έγινα αφηγητής γιατί θέλω να καταλάβω τι είναι η Αγάπη και να ξεδιαλύνω καλύτερα τις παρεξηγήσεις που προκύπτουν στις καρδιές των ανθρώπων», εκμυστηρεύεται.
Σας απομένει να διαβάσετε το 50% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.