Ο οικονομικός γίγαντας Ρόμπερτ Σόλοου πέθανε στις 21 Δεκεμβρίου στο σπίτι του στο Λέξινγκτον της Μασαχουσέτης. Είχα το προνόμιο, τα τελευταία σαράντα χρόνια, να αλληλεπιδράσω με πολλούς λαμπρούς οικονομικούς ερευνητές. Όλοι έχουν αναζητήσει, και συχνά το έχουν καταφέρει, να εφεύρουν νέα μοντέλα ή παραδείγματα που μας επιτρέπουν να κατανοούμε καλύτερα τα οικονομικά φαινόμενα και να προσαρμοστούμε καλύτερα σε αυτά. Για παράδειγμα, πώς να εξηγήσουμε, για να τις ξεπεράσουμε, τις οικονομικές κρίσεις, την ανεργία, τον πληθωρισμό, την κοσμική στασιμότητα…

Ωστόσο, τα οικονομικά μοντέλα μοιάζουν λίγο με ζωικά είδη ή σαν κρασιά, ορισμένα μοντέλα αντέχουν καλύτερα στη δοκιμασία του χρόνου από άλλα, επιβιώνουν καλύτερα από τη δαρβινική δοκιμασία που επιβάλλει τόσο η οικονομική ιστορία, η οποία δεν σταματά ποτέ, όσο και μέσω της διαδικασίας «δημιουργική καταστροφή» με την οποία νέες γενιές οικονομολόγων επιδιώκουν συνεχώς να προτείνουν νέα μοντέλα που μπορούν να υποκαταστήσουν τα κυρίαρχα παραδείγματα.

Αυτό που κάνει τον Robert Solow πρωταθλητή της μακροζωίας δεν είναι τόσο το γεγονός ότι, γεννημένος στο Μπρούκλιν στις 23 Αυγούστου 1924 από μια μέτρια οικογένεια χωρίς ανώτερη εκπαίδευση, έζησε μέχρι την ηλικία των 99 ετών. Ούτε δίδαξε στο διάσημο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) για σχεδόν πενήντα χρόνια από την είσοδό του σε αυτό το ίδρυμα το 1949 (ας θυμίσουμε εν παρόδω ότι ο Robert Solow, σε ομάδα με τον Paul Samuelson , έχτισε το τμήμα οικονομικών του MIT για να να το κάνει το καλύτερο στον κόσμο).

Πάνω απ 'όλα, είναι το γεγονός ότι ο Solow ίδρυσε ένα νέο πεδίο έρευνας, τα οικονομικά της ανάπτυξης, παράγοντας το 1956 ένα εκπληκτικά απλό και κομψό μοντέλο, ένα φωτεινό μοντέλο που μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε όπως ποτέ πριν, να εντοπίσουμε και να μετρήσουμε τους καθοριστικούς παράγοντες του ακαθάριστου αύξηση του εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ). Ας το συνοψίσουμε ως εξής: η ανάπτυξη οφείλεται κυρίως στη συσσώρευση κεφαλαίου, στη δημογραφική ανάπτυξη ή στην τεχνική πρόοδο που αυξάνει την παραγωγικότητα της εργασίας ή/και του κεφαλαίου;

Το μοντέλο Solow έπαιξε σημαντικό ρόλο στα οικονομικά της ανάπτυξης, παρέχοντας κλειδιά για την κατανόηση του γιατί ορισμένες χώρες αναπτύσσονται ταχύτερα από άλλες και για την εξήγηση των επίμονων διαφορών στο βιοτικό επίπεδο (ΑΕΠ κατά κεφαλήν) μεταξύ των χωρών. Αυτό το μοντέλο διδάσκεται σε όλα τα πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο, ακόμη και σε επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ιδίως σε όλους τους τελειόφοιτους φοιτητές μας στις οικονομικές και κοινωνικές επιστήμες. Ως εκ τούτου, ήταν πολύ φυσικό ότι ο Robert Solow τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1987.

Σας απομένει να διαβάσετε το 60% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.