Κανείς δεν συζητά πλέον το μέγεθος του ανθρώπινου τέλους από τη συνεχιζόμενη σφαγή στη Γάζα. Αλλά κανείς, μεταξύ των διεθνών ηγετών που ισχυρίζονται ότι θέλουν να δώσουν απαντήσεις στην ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση, δεν συγκινείται από αυτό. Η σιωπή που ακολούθησε την ιδιαίτερα θανατηφόρα απεργία σε προσφυγικό καταυλισμό στις 24 Δεκεμβρίου το επιβεβαιώνει.

Αυτή η ένοχη απάθεια, όταν δεν πρόκειται για τυφλή υποστήριξη για την καταστροφή σε εξέλιξη, είναι υπόθεση του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος ανακοίνωσε στις 25 Δεκεμβρίου την εντατικοποίηση των μαχών που διεξάγει ο ισραηλινός στρατός στη στενή λωρίδα. της γης. «Θα είναι ένας μακρύς πόλεμος που δεν πρόκειται να τελειώσει», υποσχέθηκε.

Μπορεί να συνεχιστεί, στην πραγματικότητα, όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ικανοποιημένες με το γεγονός ότι μια μικρή βοήθεια φτάνει στους Παλαιστίνιους της Γάζας, βυθισμένους σε ακραίες στερήσεις, που ανά πάσα στιγμή ενδέχεται να κοπούν από τις βόμβες που παρέχονται στο εβραϊκό κράτος. Αυτό είναι το μήνυμα που έστειλε το τελευταίο ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών, που αποδυναμώθηκε από την αμερικανική διπλωματία.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός είχε θέσει δύο στόχους για τα στρατεύματά του μετά τις σφαγές που διέπραξαν οι πολιτοφύλακες της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου εναντίον Ισραηλινών αμάχων: την εξάλειψη του ισλαμιστικού κινήματος και την απελευθέρωση των ανθρώπων που αιχμαλωτίστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της τρομοκρατικής επιχείρησης. Μετά από δύο μήνες άνευ προηγουμένου βομβαρδισμούς, ο ισραηλινός στρατός φροντίζει να μην κηρύξει τη Χαμάς κατεστραμμένη. Όσο για την τύχη των ομήρων, παγιδευμένων από τους απαγωγείς τους και τα χτυπήματα του ίδιου τους του στρατού, τροφοδοτεί την ανησυχία περισσότερο από ποτέ.

Το βράδυ της 7ης Οκτωβρίου, η πολιτική μοίρα του Μπέντζαμιν Νετανιάχου φαινόταν σφραγισμένη. Στην πραγματικότητα, ήταν υπεύθυνος για το φιάσκο του ισραηλινού συστήματος ασφαλείας καθώς και για τη στρατηγική που αποσκοπούσε στο να γλιτώσει τη Χαμάς για να αποδυναμώσει καλύτερα την Παλαιστινιακή Αρχή και έτσι να θάψει την προοπτική της δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους. Το αφεντικό της ισραηλινής εθνικιστικής δεξιάς συνέχισε να το πολεμά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

Πίνακας σωτηρίας

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός φαίνεται σήμερα να θεωρεί ότι η μόνιμη εμπόλεμη κατάσταση, την οποία προσπαθεί να εγκαθιδρύσει παίζοντας τη δίψα για εκδίκηση της κοινής γνώμης του, θα μπορούσε να του προσφέρει σανίδα σωτηρίας. Η συνέχιση των επιχειρήσεων αναβάλλει για αργότερα τον χρόνο του απολογισμού και τις εργασίες μιας πιθανής εξεταστικής επιτροπής με στόχο τον καθορισμό ευθυνών στην ισραηλινή αλυσίδα διοίκησης.

Η παράταση των μαχών καθιστά επίσης δυνατή τη σιωπή για τη μοίρα που θα επιφυλάσσεται στη Γάζα μόλις τελειώσουν οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου είναι ικανός να πει μόνο αυτό που δεν θέλει, ξεκινώντας από την επιστροφή της Φατάχ, η οποία ελέγχει την Παλαιστινιακή Αρχή.

Ωστόσο, αυτό είναι ένα κρίσιμο ερώτημα. Η ανάκτηση μιας φτωχής και υπερπληθυσμένης περιοχής, όπου οι συνθήκες διαβίωσης ήταν ήδη κρίσιμες πριν από τη μαζική καταστροφή που καταγράφηκε για σχεδόν τρεις μήνες, θα είναι στην πραγματικότητα προϋπόθεση για μια πιθανή επανέναρξη μιας διπλωματικής διαδικασίας.

Οι σφαγές των Ισραηλινών στις 7 Οκτωβρίου και οι αδιάκριτοι βομβαρδισμοί που σκότωσαν Παλαιστίνιους κατά χιλιάδες υπογράμμισαν τραγικά την επείγουσα αναγκαιότητά του. Δεν μπορούμε να παρακαλέσουμε στην Ουάσιγκτον και το Παρίσι για τη λύση των δύο κρατών αποδεχόμενοι τον ατέρμονο πόλεμο που ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου θέτει στη χώρα του ως έναν και μοναδικό ορίζοντα. Είναι καιρός να βάλουμε ένα τέλος σε αυτήν την παραφωνία που έγινε αποδεκτή από πονηρότητα.