Βρίσκουμε πολλά πράγματα στα Εθνικά Αρχεία του Κόσμου της Εργασίας, στο Roubaix (Βόρεια), ιδιαίτερα τα προσωπικά έγγραφα εργατών-ιερέων, όπως αυτά του Francis Philippe. Κατά τη διάρκεια μιας «ημέρας μεταναστών» στο Maubeuge (Βόρεια), τον Φεβρουάριο του 1972, αυτός ο αντιρατσιστής κληρικός συνέταξε μια λίστα με τα κλισέ που άκουγε κάθε μέρα και από τα πιο συχνά ανέφερε: «Ζουν με την κοινωνική ασφάλιση, και ζουν με οικογενειακά επιδόματα. »
Μισό αιώνα αργότερα, όταν η Γαλλία υιοθέτησε έναν νέο νόμο για τη μετανάστευση στις 19 Δεκεμβρίου , αυτό το αρχείο δείχνει, ακόμη και πριν από τη δημιουργία του Εθνικού Μετώπου [το πρώην όνομα της Εθνικής Συσπείρωσης, RN] και το πετρελαϊκό σοκ, τις βαθιές ρίζες ενός συλλογική εκπροσώπηση που έχει ασκήσει σημαντική επιρροή στην Εθνοσυνέλευση και ακόμη περισσότερο στη Γερουσία.
Οι μετανάστες έρχονται στη Γαλλία κυρίως για να «εκμεταλλευτούν το σύστημα». Αυτό είναι ένα επιχείρημα σε προφανή αντίφαση με το πιο γνωστό επιχείρημα ότι «έρχονται να μας κλέψουν τις δουλειές», αλλά τα δύο είναι απολύτως συμπληρωματικά.
Αυτό το στερεότυπο της αδράνειας των μεταναστών έχει μια έντονη μετα-αποικιακή διάσταση, όπως φαίνεται από ορισμένες ρατσιστικές εκφράσεις: «Αραβική δουλειά» (γρήγορα, άσχημα). Ο Γαλλο-Τυνήσιος συγγραφέας Albert Memmi, στο κλασικό του Portrait of the Colonized , που δημοσιεύθηκε το 1957 , το είχε νιώσει ξεκάθαρα, αυτός που μίλησε από τις πρώτες του σελίδες για το «χαρακτηριστικό της τεμπελιάς» , που «φαίνεται να έχει την ομοφωνία των αποικιστών, από τη Λιβερία μέχρι το Λάος, μέσω του Μαγκρέμπ» . Αυτό το ίδιο το κλισέ νομιμοποίησε την εκμετάλλευση των ιθαγενών.
Σε κάθε περίπτωση, «είναι πιο οικονομικό να χρησιμοποιείς τρεις αποικισμένους παρά έναν Ευρωπαίο», μας λέει ο Memmi. Πάνω από μισό αιώνα αργότερα, και εν μέσω της συζήτησης για τον «μεταναστευτικό» νόμο, τα επιχειρηματικά συμφέροντα δεν ήταν λάθος, οι διατάξεις για τις «έλλειψεις θέσεων εργασίας» γράφτηκαν γι' αυτούς.
Τέλος, θα σημειώσουμε ότι, για μια φορά, και στον συγκεκριμένο τομέα, η γαλλική κυβέρνηση αποφάσισε να μην ακούσει το Γαλλικό Επιχειρηματικό Κίνημα [το οποίο ανέφερε, στις 19 Δεκεμβρίου, ότι η Γαλλία είχε τεράστια ανάγκη για μετανάστευση] , τώρα που η Η τελευταία έκδοση του νόμου έχει αποδυναμώσει σημαντικά τις διατάξεις για τους «τομείς σε ένταση».
Εντατικοποίηση της ισλαμοφοβικής απόρριψης
Ο νόμος που ψηφίστηκε στη Συνέλευση διαχωρίζει τις ομάδες μεταναστών μεταξύ υπηκόων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων, μη λευκών, Αφρικανών, Μουσουλμάνων. Μέσω ενός στιγματιστικού κυματισμού, αυτό το κείμενο θα τροφοδοτήσει επίσης την καχυποψία προς τις εθνοτικές μειονότητες και τους Γάλλους από τη μεταναστευτική μετανάστευση. Αυτός ο νόμος επιβεβαιώνει την ιδέα ότι ορισμένοι Γάλλοι έχουν μια αναμφισβήτητα ελλιπή «γαλλικότητα».
Σας απομένει να διαβάσετε το 55% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.