Η Γουιάνα και η Βενεζουέλα συμφώνησαν «να μην χρησιμοποιήσουν βία» στο Essequibo, μια πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή που αμφισβητείται μεταξύ των δύο χωρών, αλλά παρέμειναν στις θέσεις τους κατά τη διάρκεια μιας συνόδου κορυφής μεταξύ των αρχηγών κρατών τους, την Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου, στον Άγιο Βικέντιο και τις Γρεναδίνες . Οι δύο χώρες δεσμεύτηκαν επίσης να «απέχουν με λόγια, με πράξεις, να μην εντείνουν οποιαδήποτε σύγκρουση» μεταξύ τους, σύμφωνα με κοινή δήλωση μετά τη συνάντηση μεταξύ των προέδρων της Γουιάνας, Ιρφάαν Αλί, και του Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο.

Από την ανακάλυψη σημαντικών αποθεμάτων πετρελαίου από την αμερικανική εταιρεία ExxonMobil το 2015 και τις προσκλήσεις για διαγωνισμούς από τη Γουιάνα για εκμετάλλευση στην περιοχή, η διαμάχη συνέχισε να μεγαλώνει. Το δημοψήφισμα που διοργανώθηκε στις 3 Δεκεμβρίου στη Βενεζουέλα για την τύχη αυτής της ζώνης των 160.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, υπό τη διοίκηση της Γουιάνας και το οποίο διεκδικούσε για δεκαετίες το Καράκας, λειτούργησε ως επιταχυντής.

Η σύνοδος κορυφής που διοργανώθηκε την Πέμπτη είχε στόχο να μειώσει αυτή την ένταση μετά από σθεναρές δηλώσεις και από τις δύο πλευρές. Οι δύο πρόεδροι έδωσαν τα χέρια μπροστά στις κάμερες πριν και μετά τη συνάντηση.

Ο κ. Μαδούρο δήλωσε ότι συμμετείχε στη συνάντηση για να βρει «τον δρόμο προς τον διάλογο και τη διαπραγμάτευση» . Επιστρέφοντας στη Βενεζουέλα το απόγευμα της Πέμπτης, γιόρτασε τη «νίκη του διαλόγου» . «Ήταν μια γόνιμη, έντονη, μερικές φορές τεταμένη μέρα, αλλά μια μέρα όπου μπορέσαμε να εκφράσουμε την αλήθεια», τόνισε. Μια νέα συνάντηση θα πραγματοποιηθεί «μέσα σε τρεις μήνες» στη Βραζιλία, σύμφωνα με τη συμφωνία.

Στην κοινή δήλωση που διάβασε ο Πρωθυπουργός της χώρας υποδοχής, Ralph Gonsalves, εκ περιτροπής πρόεδρος της Κοινότητας των Κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC), οι δύο χώρες συμφωνούν να επιλύσουν τη διαφορά τους «σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της Συμφωνίας της Γενεύης » , που είναι το κύριο αίτημα της Βενεζουέλας.

Τα δύο τρίτα της γης της Γουιάνας

Η Βενεζουέλα υποστηρίζει ότι ο ποταμός Εσεκίμπο θα πρέπει να είναι το φυσικό σύνορο, όπως το 1777 την εποχή της Ισπανικής Αυτοκρατορίας. Το Καράκας πιστεύει ότι η συμφωνία της Γενεύης που υπογράφηκε το 1966 – πριν από την ανεξαρτησία της Γουιάνας – θέτει τα θεμέλια για μια διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων. Η Γουιάνα πιστεύει ότι τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών χρονολογούνται από την εποχή της αγγλικής αποικιοκρατίας και ότι επικυρώθηκε το 1899 από ένα διαιτητικό δικαστήριο στο Παρίσι. Αυτά τα σύνορα είναι που ισχύουν. Ωστόσο, η δήλωση «σημειώνει ότι η Γουιάνα θέλει να συνεχίσει την εν εξελίξει διαδικασία ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης» (ICJ) στη Χάγη, το ανώτατο δικαστήριο του ΟΗΕ και «σημειώνει ότι η Βενεζουέλα δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία της» .

Ακούστε επίσης τη Βενεζουέλα: καταλάβετε τα πάντα για την κρίση με τη Γουιάνα

Ο Πρόεδρος Αλί, ο οποίος μίλησε σε δημοσιογράφους πριν από την ανάγνωση της κοινής δήλωσης, επιβεβαίωσε «την υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και της κυριαρχίας μας» . «Η Γουιάνα έχει κάθε δικαίωμα (…) να διευκολύνει οποιαδήποτε επένδυση, οποιαδήποτε εταιρική σχέση (…) , να εκδώσει οποιαδήποτε άδεια, να παραχωρήσει οποιαδήποτε παραχώρηση στον κυρίαρχο χώρο μας», υποστήριξε. «Η Γουιάνα δεν είναι ο επιτιθέμενος, η Γουιάνα δεν επιδιώκει πόλεμο, αλλά η Γουιάνα διατηρεί το δικαίωμα να συνεργαστεί με όλους τους εταίρους της για να διασφαλίσει την άμυνα της χώρας μας», είπε, ενώ το Καράκας έχει κατηγορήσει επανειλημμένα τη Γουιάνα ότι βρίσκεται υπό τις διαταγές των Ηνωμένων Πολιτειών. ΗΠΑ και η πετρελαϊκή εταιρεία ExxonMobil.

Κατά την άφιξή του στο αρχιπέλαγος, ο Πρόεδρος Μαδούρο είπε: «Έρχομαι με εντολή από τον λαό της Βενεζουέλας, με έναν λόγο διαλόγου, με έναν λόγο ειρήνης, αλλά για να υπερασπιστώ τα δικαιώματά μας. »

Η μη αναγνώριση του ICJ ήταν ένα από τα πέντε σημεία που συμπεριέλαβε η κυβέρνηση στο δημοψήφισμα. Πάνω από το 95% των Βενεζουελάνων, σύμφωνα με τα αμφισβητούμενα αποτελέσματα των ψηφοφοριών, υποστήριξε αυτή τη θέση.

Περίπου 125.000 άνθρωποι, ή το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Γουιάνας, ζουν σε αυτήν την περιοχή που καλύπτει τα δύο τρίτα της επιφάνειάς της.