Και οι μεγάλες χώρες παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου αναμένεται να αποκαλύψουν κοινούς στόχους αποθήκευσης άνθρακα .

«Εάν είμαστε σοβαροί για τον περιορισμό των βιομηχανικών εκπομπών», είπε ο Al Jaber νωρίτερα φέτος κατά την προώθηση της τεχνολογίας, «πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με τις τεχνολογίες δέσμευσης άνθρακα».

Ωστόσο, η τεχνολογία έχει δεχθεί έντονη κριτική. Ο επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας Φατίχ Μπιρόλ εξέδωσε μια καυστική αξιολόγηση των βαρέων οδών CCS ως «καθαρής φαντασίας» την περασμένη εβδομάδα.

Και νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα (4 Δεκεμβρίου) από το Smith School of Enterprise and the Environment του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης διαπίστωσε ότι η μεγάλη εξάρτηση από το CCS για την επίτευξη των καθαρών μηδενικών στόχων θα ήταν «τεράστια οικονομικά επιζήμια», με κόστος τουλάχιστον 30 τρισεκατομμύρια δολάρια [27 τρισεκατομμύρια ευρώ] περισσότερο από ό,τι θα έκανε η απαλλαγή από τις ανθρακούχες πηγές με βάση τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Οι ερευνητές της Οξφόρδης έκαναν εκτιμήσεις για δύο διαφορετικά σύνολα μονοπατιών για τον καθαρό μηδέν το 2050 — ένα που χρησιμοποιεί CCS για να μετριάσει περίπου το ένα δέκατο των σημερινών εκπομπών και το άλλο για να μετριάσει περίπου τις μισές σημερινές εκπομπές.

Αν και η τεχνολογία εξακολουθεί να χρειάζεται κλιμάκωση για να καλύψει τις απαιτήσεις χαμηλής διαδρομής, οι ερευνητές λένε ότι θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για περιπτώσεις ειδικής χρήσης, που περιορίζονται στην παραγωγή τομέων που είναι δύσκολο να υποχωρήσουν – όπως το τσιμέντο.

Η χρήση CCS για τη διευκόλυνση της συνεχιζόμενης καύσης ορυκτών καυσίμων, όπως πρότειναν η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα ήταν «πολύ οικονομικά επιζήμια», σημειώνει η έκθεση, προσθέτοντας ότι 30 τρισεκατομμύρια δολάρια σε επιπλέον κόστος μέχρι το 2050 είναι σχεδόν βέβαιο ότι υποεκτιμάται η πραγματική διαφορά κόστους.

Η τεχνολογία CCS υπάρχει από τη δεκαετία του 1970 και χρησιμοποιείται κυρίως για την εξόρυξη περισσότερου λαδιού. Οι λόγοι που το 80 τοις εκατό όλων των έργων CCS έχουν αποτύχει μέχρι στιγμής είναι τόσο τεχνολογικοί όσο και κακοί οικονομικοί.

Το κόστος για το CCS δεν έχει μειωθεί όσο το κόστος της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας. Και προς το παρόν καμία τεχνολογία δεν έχει αποδειχθεί ικανή να δεσμεύσει τον άνθρακα στο επίπεδο που απαιτείται για την πρόληψη ακόμη μεγαλύτερης υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Ωστόσο, οι εκκλήσεις για περιορισμό της υπερβολικής εξάρτησης από τη δέσμευση άνθρακα είναι απίθανο να βρουν υποστήριξη στη φετινή σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα.

Η CCS είναι θεμελιώδης για τις φιλοδοξίες των ΗΑΕ να γίνει σημαντικός κόμβος παραγωγής και εμπορίας μπλε υδρογόνου και μπλε αμμωνίας.

Διαφέρει από το «γκρίζο υδρογόνο» που χρησιμοποιείται σήμερα σε βιομηχανικές διεργασίες, καθώς το CO2 που προκύπτει μεταφέρεται και εγχέεται στις υπόγειες δεξαμενές στο Al Reyadah, μονάδα δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου του Άμπου Ντάμπι (ADNOC) κοντά στο Άμπου Ντάμπι.

Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα της Global Witness δείχνει ότι μόνο το 2030, όταν η ADNOC λέει ότι θα δεσμεύσει 10 εκατομμύρια τόνους άνθρακα, η εταιρεία θα παράγει επίσης 492 εκατομμύρια τόνους, πιάνοντας μόλις το 2%.

«Αμετάβλητος κωδικός» για CCS

Εν τω μεταξύ, ο Al Jaber είπε πρόσφατα στη Mary Robinson, πρόεδρο της ομάδας Elders και πρώην ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή σε μια δοκιμαστική ανταλλαγή απόψεων ότι δεν υπάρχει «καμία επιστήμη» που να δείχνει ότι η σταδιακή κατάργηση της καύσης ορυκτών καυσίμων θα διορθώσει το κλίμα.

Αντίθετα, άλλοι ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Επιτρόπου για το κλίμα της ΕΕ Wopke Hoekstra , έχουν μιλήσει για την οικοδόμηση «ενός ενεργειακού συστήματος απαλλαγμένου από όλα τα αμείωτα ορυκτά καύσιμα».

Ο όρος «αμείωτος» έχει γίνει σημείο αναφοράς στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα από τη σύνοδο κορυφής για το κλίμα στη Γλασκώβη πριν από δύο χρόνια και χρησιμεύει ως χαρακτηριστικός για να υποδείξει ότι η καύση ορυκτών καυσίμων μπορεί να γίνει «καθαρή» μέσω της CCS.

"Η αμείωτη δεν μπορεί να γίνει ένα είδος παραθυράκι για να κρύβονται πίσω οι χώρες", δήλωσε στο EUobserver ο Tom Evans, σύμβουλος πολιτικής στο ενεργειακό think tank E3G. «Το CCS δεν θα είναι μια σημαντική τεχνολογία που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε να ρυπαίνουμε».